သႏၲာလင္း ( ေခၚ ) အပ်ိဳစင္ရဲ႔ေပးဆပ္ျခင္း

အိပ္ေနရင္းက ဆတ္ကနဲ ႏိုးလာေတာ့ ပတ္၀န္းက်င္က ေအးစိမ့္ေနသည္ ... ညကတည္းကရြာတဲ့မိုးက အခုထိ႐ြာေနဆဲ ... တိုက္ခန္းေလးဆိုေတာ့ အေအးဓာတ္ေလးက စိမ့္ေနသည္ ... မ်က္စိတစ္ဖက္ကို ဖြင့္ရင္း ကုတင္ေျခရင္းက နာရီကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ၈း၀၀ ျဖစ္ေနၿပီ ... အလုပ္က ၉း၀၀ နာရီတက္ရမွာ ... ေနာက္က်လို႔ကေတာ့ မန္ေနဂ်ာရဲ႕ အဆူခံရေတာ့မယ္ ... အိပ္ရာက ၀ုန္းကနဲ ထရင္း ေရခ်ိဳးခန္းထဲ အျမန္၀င္ကာ မ်က္ႏွာ အျမန္သစ္ သြားအျမန္တိုက္လိုက္သည္ ... ည၀တ္ အက်ီ ၤရဲ႕ က်ယ္သီးေတြကို တစ္လံုးခ်င္း ခၽြတ္လိုက္သည္ ... ၀င္း၀ါေနေသာ ရင္သားေတြက အိကနဲ ထြက္လာသည္ ... မွန္ထဲမွာ ေပၚေနတဲ့ ကိုယ့္ရင္သားေတြကို ကုိယ္ၾကည့္ရင္း အနည္းငယ္ေတာ့ ေက်နပ္သြားသည္ ... လံုးသည္ .. က်စ္သည္ ... ျဖဴသည္ ... မို႔သည္ ... ေမာက္သည္ ... ႏို႔သီးေလးက ပန္းေရာင္ေလး ... အသီးေလးက အတြင္းထဲ နည္းနည္း၀င္ေနသည္ ... လွတာေတာ့ အရမ္းလွသည္ ... ေနမျမင္ လမျမင္ ... ဖံုးဖံုးဖိဖိထားလို႔လားမသိ ... အနာတစ္စက္မရွိ ... မွဲ႔ ေျခာက္တစ္စက္မရွိ ။

ရင္သားႏွစ္ခုကို ဆပ္ျပာတိုက္ရင္း အနည္းငယ္ ပြတ္သတ္မိေတာ့ စိတ္ထဲမွာ ဘာလိုလို ျဖစ္သြားသည္ ... ဒါေပမယ့္ ဘာမွန္းေသခ်ာမသိ ... လက္တစ္ဖက္ေျမွာက္ရင္း ခ်ိဳင္းကိုလည္း ေသခ်ာပြတ္လိုက္သည္ ... ႐ုပ္ကေလးက လွတပတ ... လူၾကားထဲမွာ ခ်ိဳင္းက အနံ႔ထြက္လွ်င္ ရွက္လို႔ ေသလိမ့္မည္ ... ခ်ိဳင္းေမႊးေတြကို spa သြားၿပီး ႏႈတ္ထားေတာ့ ေျပာင္ရွင္းေနသည္ … ဒီဘက္ၿပီးေတာ့ ဟိုဘက္ ... ဗိုက္သားရွပ္ရွပ္ေလးကိုလည္းတိုက္သည္ ... သူမ်ားေတြလို ဗိုက္ေခါက္ထြက္မေန ... ဘယ္ထြက္မတုန္း ... တနဂၤေႏြေန႔တိုင္း GYM ကစားတာကိုး ... ဆပ္ျပာတုိက္ရင္း ေပါင္ႏွစ္လံုးၾကားထဲ ေရာက္သြားေတာ့ ဒါကလည္း တစ္မ်ိဳး ... အေမႊးပါးပါးေလးေတြနဲ႔ ႏုအိေဖာင္းမို႔ေနတဲ့ အသားစိုင္ေလး ... မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ႕ အလွ်ိဳ႕၀ွက္ဆံုး ပစၥည္း ... အေပါ့သြားလည္း ဒီထဲက ထြက္သည္ ... ရာသီလာလည္း ဒီထဲက ထြက္သည္ ... ကေလးေမြးရင္လည္း ဒီထဲက ထြက္တယ္တဲ့ ... ရႈပ္ေထြးလြန္းလို႔ ေသခ်ာေတာ့ နားမလည္ ... ဒါေပမယ့္ ေသခ်ာေတာ့ ဆပ္ျပာတုိက္လိုက္သည္ ... ေန႔တိုင္းဆပ္ျပာတိုက္လို႔လားမသိ ... ေအာက္က ပစၥည္းေလးက ျဖဴ၀င္းေနသည္ ... ေပါင္ေလးနည္းနည္းကားလိုက္ေတာ့ အတြင္းသားေလးက ဟ တယ္ဆို႐ံုေလး ဟလာသည္ ... ဆပ္ျပာနဲ႔ အနည္းငယ္ ေသခ်ာ ပြတ္လိုက္ေတာ့ ... စိတ္ထဲမွာ တမ်ိဳးပဲ ...ရႈပ္ပါတယ္ ... ေနာက္မွ စဥ္းစားေတာ့မယ္ ... ႐ံုးက ေနာက္က်ေနၿပီ ... ဟင္း ... ေနာက္မွာ ဆပ္ျပာတုိက္ဖို႔ က်န္ေသးတယ္။ ကားစြင့္ေနတဲ့ တင္သားေတြကိုလည္း ဂ႐ုစိုက္မွ ... ဖင္မွာ အနာေပါက္မွာေတာ့ ေၾကာက္သည္ ... အသန္႔ႀကိဳက္လို႔ပဲလား ... ဂ႐ုစိုက္လို႔လား မသိ ... တစ္ကိုယ္လံုး အနာမရွိ ... အမာ႐ြတ္မရွိ ... သြယ္လ်တဲ့ ေပါင္ေတြ ေျခေထာက္ေတြကိုလည္း ေသခ်ာ ဆပ္ျပာတုိက္သည္ ... အားလံုးၿပီးသြားေတာ့ ေရပန္းက တ၀ုန္း၀ုန္းက်ေနတဲ့ ေရေအာက္မွာ ပြတ္သပ္လိုက္သည္ ။

မ်က္ႏွာသုတ္ပ၀ါနဲ႔ အျမန္သုတ္ရင္း နာရီၾကည့္ေတာ့ ၈း၂၀ ... ဒီေန႔ေတာ့ မန္ေနဂ်ာ မမရဲ႕ ပြစိပြစီ အေျပာေတာ့ ခံရေတာ့မယ္ ... အတင္စီးေတာ့ မခံႏုိင္ … အျမန္သြားမွ … ေဘာ္ဒီ - ိုးရွင္းကို တစ္ကိုယ္လံုး လူးရင္း ဘရာစီယာကို တင္းတင္း ၀တ္လိုက္သည္ ... တင္းတင္း မ၀တ္လို႔ မျဖစ္ ... ႏို႔မို႔ဆို လမ္းေလွ်ာက္ရင္ တုန္တုန္ တုန္တုန္နဲ႔ အေနရခက္သည္။ လမ္းမွာေတြ႔သမွ် ေယာက်္ားေတြရဲ႕ အေရာင္လက္ေနတဲ့ မ်က္လံုးေတြက မခြာေတာ့ဘူး ... ရွက္စရာႀကီး ... ရင္သားေတြက အနည္းငယ္ထြားေတာ့ ဘရာစီယာၾကားထဲကေန အနည္းငယ္မို႔ထြက္ေနသည္ ... အဲဒါကေတာ့ မတတ္ႏုိင္ ... ႐ံုးတက္ အက်ီ ၤေလးက အစိမ္းႏုေရာင္ေလး ... ကိုယ္နဲ႔ ကြက္တိ ခ်ဳပ္ထားေတာ့ အားလံုး အိုေက ... စကဒ္ကို ေကာက္၀တ္လိုက္ေတာ့ … ဟိုက္ … ေမ့ေနၿပီ … အတြင္းခံ ၀တ္ဖို႔ … ဟြန္း မ၀တ္သြားမိလို႔ကေတာ့ ေအာက္က ေဟာင္းေလာင္းႀကီး ျဖစ္ေနမွာ … မေနတတ္ပါဘူး … ပင္တီ အသားေရာင္ေလးကို အသာစြတ္လိုက္သည္ … ဒီတင္သားေတြကလည္းေနာ္ … တစ္ေနသည္ … စကဒ္အမည္းေရာင္ေလးကို ေကာက္၀တ္သည္ … ေသခ်ာတုိင္းၿပီး ေဒါက္ေတြ ထည့္ထားေတာ့ လံုးစက္ေနတဲ့ တင္သားေတြက အိအိတင္းတင္းေလး … သူငယ္ခ်င္းေတြက ကၽြန္မကို အားက်သည္ … နင့္အိုးက စဥ့္အိုးက်ေနတာပဲတဲ့ … လမ္းသြားရင္ ေယာက္်ားေတြ ကၽြန္မ ေနာက္ကိုၾကည့္ၿပီး မ်က္စိမခြာေတာ့ဘူး … ႏွာဘူးေတြ … မၾကားတၾကားလည္းေျပာေသးတယ္ … အိုးက ရွယ္ပဲတဲ့ … ဘာေတြ ရွယ္မွန္းေတာ့ မသိ … ကိုယ့္ဟာကိုယ္ေတာ့ ေက်နပ္သည္။


မ်က္ႏွာကို ခရမ္နည္းနည္းလိမ္းၿပီး အၿပီးသတ္လိုက္သည္ ... မိတ္ကပ္တို႔ ... ႏႈတ္ခမ္းနီတို႔ ... မဆိုးခ်င္ပါဘူး ... မႀကိဳက္လို႔ ... သဘာ၀အတိုင္းေလးပဲ ႀကိဳက္တယ္ ... လက္ကိုင္အိတ္ထဲ ... ဟမ္းဖုန္းထည့္ ... မနိမ့္မျမင့္ ဖိနပ္ေလးကို ေရြးလိုက္သည္ ... အိမ္အကူ ေကာင္မေလး မိႏွင္းထည့္ထားေပးေသာ မုန္႔ဘူး ႏွင့္ ထမင္းခ်ိင့္ထည့္ထားေသာျခင္းေလးကို လွမ္းယူၿပီး

အိမ္အျပင္ထြက္လာလိုက္သည္ ..
``မမ ထီးက်န္ခဲ့ၿပီ´´
``ေအာ္ ဟုတ္ပ ... တံခါးေတြ ေသခ်ာ ေသာ့ခတ္ထားေနာ္ ... ဘယ္သူမွ ဖြင့္မေပးနဲ႔ သိလား ... ေဖေဖတို႔ ခရီးထြက္တာက ျပန္လာအံုးမွာ မဟုတ္ေသးဘူး´´
``ဟုတ္ကဲ့ပါ မမ´´

မိုးရြာထဲမွာ ထီးေလး ေဆာင္းၿပီး လမ္းေလွ်ာက္ရတာကိုေတာ့ သေဘာက်သည္ ... အလုပ္က အိမ္ႏွင့္ နီးလို႔သာ ေတာ္ေတာ့သည္ ... ႏို႔မို႔ဆို အလုပ္ေနာက္က်သည္ႏွင့္ အထုတ္ခံရမည္မွာ ေသခ်ာသည္ ...

လမ္းထိပ္က လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ကို ျဖတ္ေတာ့ နည္းနည္းေတာ့ သတိထားရသည္ ... ကိုယ့္ေနာက္ပိုင္းကို အရသာခံၿပီး ၾကည့္ေနမယ့္ လူေတြကိုေတာ့ နည္းနည္း စိတ္တိုမိသည္ ... သတိထားေလွ်ာက္ေနရင္းၾကားက တင္သားေတြက မသိမသာ လႈပ္ရွားသြားသည္ ... အပ်ိဳဆိုေတာ့ တင္သားက်စ္က်စ္ေလးေတြက သိပ္မလႈပ္ရွား ... မယမ္းခါ ... ဒါကိုပင္ ကိုယ္ေတာ္ေတြက သြားေရက်ေနသည္ ... အကဲဆံုးက ခ်ာတိတ္တစ္ေယာက္ ... မနက္တိုင္း လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာ ထုိင္ၿပီး ေၾကြျပေနသည္ ... တစ္ပတ္ေလာက္ေတာ့ ရွိၿပီထင္တယ္ ... မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ေက်ာ္သြားေတာ့မွ လက္ထဲက လက္ကိုင္ပ၀ါေလးက်သြားသည္ ... ဒုကၡပါပဲ ... ကုန္းေကာက္လိုက္ရင္လည္း သူတို႔ အႀကိဳက္ျဖစ္ေတာ့မယ္ ... စကဒ္နဲ႔ ကုန္းေကာက္ဖို႔က နည္းနည္းခက္သည္ ... ကုန္းလိုက္သည့္တိုင္ တင္သားေတြက သိတယ္မလား ... တင္းေနတာကိုး ... သူတုိ႔ေရွ႕မွာ ဖင္ကုန္းျပတယ္ ျဖစ္ေနအံုးမယ္ ... နဂိုကမွ ႏွာဘူးေတြ ... မ်က္လံုးေတြက ခြာမွာမဟုတ္ဘူး ...

ထားလုိက္ပါေတာ့ ... ဆက္ေလွ်ာက္လာေတာ့ အေနာက္ကေန ခ်ာတိတ္ ေျပးခ်လာသည္ ...
``မ ... မ´´
ရပ္ၿပီးလွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေကာင္ေလးက မဆုိးပါဘူး ... ေခ်ာေတာ့အေခ်ာသား ... မ်က္လံုးကို တည့္တည့္စိုက္ၾကည့္ၿပီး လက္ကိုင္ပ၀ါေလးကို ကမ္းေပးရင္း
``မ ... မ လက္ကိုင္ပ၀ါက်က်န္ခဲ့ၿပီ´´
မ်က္ႏွာထားတင္းတင္းနဲ႔
``မလိုပါဘူး ... ငါက သက္သက္ ပစ္ထားခဲ့တာ´´
``ဟာ မကလည္း မာနႀကီးလိုက္တာ ... က်က်န္ခဲ့တာပါဗ်ာ ... ေစတနာနဲ႔လည္း ေကာက္ေပးရေသးတယ္´´
``မလုိခ်င္ပါဘူး ... ႐ံုးေနာက္က်ေနတဲ့ဟာကို ... မင္း လိုက္မလာနဲ႔ေနာ္ ... ခ်ာတိတ္´´
``ကၽြန္ေတာ္က ခ်ာတိတ္ မဟုတ္ဘူး ... ကၽြန္ေတာ့္နာမည္က ေကာင္းလင္းဆက္ ... မ နာမည္က သႏၲာလင္းဆို´´
``ဒီမွာ ဟိတ္ ... မင္း ဘာသာ ေကာင္းလင္းဆက္မကလို႔ င႐ုတ္ေကာင္းပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ငါ စိတ္မ၀င္စားဘူး ... ဆက္မလိုက္လာနဲ႔ေနာ္ ... ငါ့လက္ေစာင္းက အုတ္ခဲ ငါးလံုးက်ိဳးတယ္ ... မယံုရင္ စမ္းၾကည့္မလား´´
``ဟာဗ်ာ ... မ ကလည္း´´

ခပ္တင္းတင္းနဲ႔ ထြက္လာခဲ့တယ္ ... ေကာင္ေလးကေတာ့ နည္းနည္းေတာ့ ကၽြတ္သြားတယ္နဲ႔ တူတယ္ ... ဆက္လုိက္လာရင္ေတာ့ လင္းလင္းလက္ေစာင္း အေၾကာင္းျပရေသးတာေပါ့ ... အမွန္ကေတာ့ ... ေျခာက္လိုက္တာပါ ... အုတ္ခဲငါးလံုးကြဲဖို႔ ဆိုတာ လြယ္တာ မွတ္လို႔ ... အုတ္ခဲ မက်ိဳးခင္ ... လင္းလင္း လက္ ... အရင္ က်ိဳးလိမ့္မည္ ... စိတ္ထဲက ... ခ်ာတိတ္ကို ... ႀကိမ္းေမာင္းၿပီး ... ဆက္ေလွ်ာက္လာသည္ ... ကိုယ့္ကိုကိုယ္လည္း သတိေပးေနမိသည္ ...
သြားပါၿပီ ... လက္ကိုင္ပ၀ါတစ္ထည္ေတာ့ ... ေနာက္ဆို အိတ္ထဲ ထည့္ထားရမယ္ ...

လင္းလင္းတို႔ ႐ံုးခန္းဆိုတာက သံုးထပ္တုိက္လံုးခ်င္းေလး ... လိႈင္သာယာတို႔ ... တျခားမွာေတာ့ ဂိုေဒါင္ေတြ ဘာေတြရွိသည္ ... လင္းလင္းတို႔ က စာရင္းဌာနဆိုေတာ့ ဒီမွာပဲ ႐ံုးတက္ၾကရသည္ ... ျခံထဲမွာေတာ့ ကားေတြ ထားသည္ ... ေအာက္ထပ္မွာေတာ့ ဒ႐ိုင္ဘာတို႔ တျခားလူေတြ ႐ံုးတက္ၾကသည္ ... လင္းတုိ႔က ဒုတိယထပ္ ... ဆရာက တတိယထပ္ ... ဆရာဆိုတာက လင္းတုိ႔ ေဘာ့စ္ကို ေျပာတာပါ ...

``ေမာနင္း အစ္မ´´
``ေမာနင္း လင္းလင္း´´
မန္ေနဂ်ာ အစ္မ မသူဇာကို ႏႈတ္ဆက္ရင္း ၿပံဳးျပလိုက္သည္ ...
``ဒီေန႔ အရမ္းလွေနပါလား´´
``အစ္မကလည္း အခ်င္းခ်င္း ေျမွာက္ေနျပန္ၿပီ ... အစ္မက ပိုလွပါတယ္ေနာ္ ... ေကာ္ဖီေသာက္မလား လင္းလင္း ေဖ်ာ္တိုက္မယ္ေလ´´
``အစ္မက ေကာ္ဖီ မေသာက္ခ်င္ဘူး ... ေရခဲမုန္႔ပဲ စားခ်င္တာ ... ဘယ္ေတာ့မွ စားရမွာတုန္း ... ေစာင့္ေနရတဲ့လူေတြကို အားနာပါအံုး´´
``ဟာ ... အစ္မကလည္း ... စကားေျပာရင္း ေဖာက္လာျပန္ၿပီ ... မရွိေသးပါဘူး အစ္မရယ္ ... လင္းလင္းမွ စိတ္မ၀င္စားတာ´´
``အံမယ္ေလး ... လင္းလင္းကသာ စိတ္မ၀င္စားတာ ... သတင္းေတြၾကားပါတယ္ေနာ္ ... လာႀကိဳက္သမွ်လူေတြကို အကုန္ျငင္းမွေတာ့ ဘယ္စြံပါ့မလဲ´´
``မသိပါဘူး အစ္မရယ္ ... လာေျပာလူေတြကို ဒီက ရင္မွ မခုန္တာ ...´´

ကလင္ ... ကလင္

``ခဏေနာ္ အစ္မ ... ဖုန္းလာေနတယ္´´
``ေအး ေအး´´
``ဟယ္လို´´
ျမတ္စြာဘုရား ... ေစာေစာစီးစီး ... ဆ ဆရာပါလား ...
``အမိန္႔ရွိပါရွင့္ ... လင္းလင္းပါ ဆရာ´´
``ဟုတ္ ... ဟုတ္ကဲ့ ... လုပ္ထားပါ့မယ္ရွင့္´´
``ဟုတ္ကဲ့ ... စိတ္ခ်ပါ ဆရာ´´
ဆ ဆရာ၏ မွာၾကားခ်က္မ်ားကို ခ်က္ခ်င္း ခ်ေရးၿပီး မသူဇာကို လွမ္းေပးလိုက္သည္ ...
``အစ္မေရ ... ဆရာက ... ဒီစာရင္ေလးေတြ လုပ္ေပးပါတဲ့ ... မနက္ျဖန္လိုခ်င္တယ္တဲ့ ...´´
``ေက်းဇူးပဲ လင္းလင္းေရ ... အစ္မတို႔ ဒီလ လခ်ဳပ္ အခုထဲက စလုပ္ထားရမယ္ ... ေနာက္ သံုးရက္ဆို လကုန္ၿပီေနာ္ ...´´
``ဟုတ္ ... အစ္မ´´

ဟုတ္ပ ... ဒီေန႔က ၂၈ ရက္ ဇန္န၀ါရီ .. အိ ... ေနာက္ သံုးရက္ေနရင္ လကုန္ေတာ့မယ္ ... အလုပ္ကေတာ့ မ်ားၿပီ ...


စာရင္းေတြ လုပ္ေနရင္း ကြန္ပ်ဴတာက ဘာျဖစ္သြားသည္ မသိ … ရပ္သြားသည္ … စိတ္ညစ္ပါ့ …
``လင္းလင္း … ကြန္ပ်ဴတာ ဘာျဖစ္သြားတာလဲ´´ မသူဇာက လွမ္းေမးသည္။
``မသိဘူး အစ္မ … လုပ္ေနရင္း ရပ္သြားတာပဲ´´

ကြန္ပ်ဴတာ စပယ္ရွယ္လစ္ ေအာင္ေက်ာ္ထက္ ကို ေခၚရေတာ့မည္ … အမွန္က ဒင္းက ကိုယ့္စားပြဲေရွ႕မွာ ထိုင္ၿပီး အလုပ္လုပ္ရမွာ … ေအာက္ထပ္မွာ သြားၿပီး ကားဒ႐ိုင္ဘာေတြနဲ႔ ေလပန္းေနတယ္ထင္တယ္ … ဖုန္းတစ္ခ်က္ ႏွိပ္လိုက္ၿပီး
“ေမာင္ေလးေရ … အစ္မ ကြန္ပ်ဴတာ ဘာျဖစ္သြားလဲ မသိဘူး … တစ္ခ်က္ေလာက္ လာၾကည့္ေပးပါအံုး …”
“လာၿပီ အစ္မေရ … လာၿပီ”

ေအာက္ထပ္မွ တဒုန္းဒုန္းနဲ႔ ေျပးတက္လာသည္ … ဒီအလုပ္မွာ ေအာင္ေက်ာ္ထက္ကိုေတာ့ လင္းလင္း အခင္ဆံုး … အလုပ္မွာ တျခား ေယာက်္ားေလးေတြက အီစီကလီ လုပ္ခ်င္သည္ … နည္းနည္းခိုင္းမိရင္ … မ်ားမ်ား အခြင့္အေရးယူခ်င္သည္ … ေအာင္ေက်ာ္ထက္ကေတာ့ ဒီလိုမဟုတ္ … လင္းလင္းကို အစ္မ တစ္ေယာက္လိုပဲ ေျပာသည္ … ဆက္ဆံသည္ … သူ႔မ်က္လံုးေတြမွာ မ႐ိုးသားတဲ့ အရိပ္အေယာင္မရွိ … ေနာက္ေျပာင္တတ္သည္က လြဲရင္ … မိန္းကေလးေတြကို စိတ္မ၀င္စားတာ ေသခ်ာသည္ … ဒီမွာ လုပ္တာ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ၿပီ … သတိထားမိတာက သူ စြဲလန္းေနတာက ကြန္ပ်ဴတာ … အလုပ္မွာ ရွိတဲ့ လံုးလံုးက်စ္က်စ္ ေကာင္မေလးေတြကို စိတ္မ၀င္စားပဲ … ေလးေထာင့္ပံုးကိုပဲ စိတ္၀င္စားေနတာက နည္းနည္းေတာ့ ေဂါက္ေနၿပီထင္တယ္ …

“အစ္မ ဘာျဖစ္သြားတာလဲ”
“ဟဲ့ ငါက ဘာျဖစ္ရမွာတုန္း … ျဖစ္တာက ဒီမွာ” ကြန္ပ်ဴတာကို လက္ညွိဳးထိုးလိုက္သည္ …
“ကၽြန္ေတာ္ကလည္း အဲဒါကိုပဲ ေမးတာပါ အစ္မရယ္”
“ေအးဟယ္ … စာရင္းေတြ ထည့္ေနရင္း ရပ္သြားတာပဲ … ဒီေန႔ ႐ိုက္ထားသမွ်ေတာ့ ကုန္ၿပီ ထင္ပါတယ္”
“ေအးေဆးေပါ့ အစ္မရယ္ … ႏွစ္ခါ႐ိုက္ေတာ့ ပိုမွတ္မိတာေပါ့”
“နင့္အဘ … လကုန္လို႔မွ စာရင္းမၿပီးရင္ … နင့္ဆရာက ငါ့ကို ႏွစ္ခါ႐ိုက္လိမ့္မယ္”

လင္းလင္း စားပြဲက ညာဘက္မွာ နံရံပဲရွိေတာ့ ဘယ္ဘက္ကပဲ အ၀င္အထြက္လုပ္လို႔ရတယ္ … ေနရာက နည္းနည္းေတာ့ က်ဥ္းတယ္ … သူက ဘယ္ဘက္မွာရပ္ရင္း ဘာေတြ ေလွ်ာက္႐ိုက္ေနမွန္းမသိဘူး … လုပ္ေတာ့လုပ္ေနတယ္ … ၾကားကအေနရ ခက္တာက လင္းလင္း … အနားမွာ ေယာက္်ားေလးတစ္ေယာက္က ကပ္ၿပီး ရပ္ေနေတာ့ စိတ္ထဲမွာ နည္းနည္းေတာ့ တမ်ိဳးပဲ … ရွိန္းကနဲ လိုလို ဖိန္းကနဲ လုိလို … သူကေတာ့ ဘာမွ မသိ … ေလးေထာင့္ပံုးကိုပဲ အာ႐ံုစိုက္ေနသည္ …

“အစ္မ ဖယ္ေပးရမလား”
“ရတယ္ အမ … ၿပီးၿပီ”

ေဘးကေန ကိုယ္ကိုကိုင္းၿပီး ေမာက္စ္ကို တစ္ခ်က္ လွမ္းကိုင္လုိက္ေတာ့ သူ႔လက္နဲ႔ လင္းလင္းရင္ဘတ္ေလးက မသိမသာေလး ပြတ္ဆြဲသြားတယ္ … စိတ္ထဲမွာေတာ့ ေထာင္းကနဲ ေဒါသထြက္သြားတယ္ … ဒါေပမယ့္ သူ႔ကိုၾကည့္ေတာ့လည္း ကိုယ့္ကို ရွိတယ္လုိ႔ေတာင္ မထင္ … ကြန္ပ်ဴတာကိုသာ အေသအခ်ာ ၾကည့္ၿပီး လုပ္ေနသည္ … ေနာက္ဆံုး သူ႔လက္ျပန္အ႐ုတ္ ကိုယ့္ရဲ႕ ရင္သားေလးနဲ႔ သူ႔တံေတာင္ဆစ္နဲ႔ နည္းနည္း တိုက္မိသြားသည္ … ကိုယ္ကတြန္႔ကနဲ ျဖစ္သြားရင္း ေပါင္ႏွစ္လံုးၾကားက လွ်ိဳ႕၀ွက္ေနရာေလးက စိကနဲ ညွစ္လိုက္မိသည္ … သူကေတာ့ သိေတာင္မသိ …

“အိုေကေနာ္ အစ္မ … အားလံုးရၿပီေနာ္”

မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ရင္သားကို တံေတာင္ဆစ္နဲ႔ တိုက္မိတာ သူကေတာ့ မသိ … ခံရတဲ့ မိန္းကေလးရင္ထဲမွာေတာ့ နည္းနည္းေလး ၀ုန္းဒိုင္းက်ဲသြားတယ္ … လင္းလင္း မ်က္ႏွာေလး ပန္းေရာင္ေလး သန္းသြားသည္ … ေဘးက တျခားလူေတြကေတာ့ သတိမထားမိ … စိတ္ထဲမွာေတာ့ နညး္နည္း ရွက္သြားသည္ …

“ေက်းဇူးေနာ္ ေအာင္ေက်ာ္ထက္”
“ဟာ ရပါတယ္ … ဒါေတြက မိုင္နာပါ”

ေအာင္ေက်ာ္ထက္ ေအာက္ထပ္ကို တဒုန္းဒုန္းနဲ႔ ေျပးဆင္းသြားသည္ … ဒီေကာင္ေလးနဲ႔ေတာ့ ခက္ေတာ့တာပါပဲ … ေျပာရင္လည္း ငါအလြန္ျဖစ္အံုးမယ္ … ေျပာလုိ႔ကလည္း မျဖစ္ … တမင္သက္သက္ အခြင့္အေရးယူတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး … ထားလိုက္ပါေတာ့ …

ေန႔ခင္း သံုးနာရီေလာက္ ေကာ္ဖီေသာက္ခ်ိန္က်ေတာ့ သူက ျပန္တတ္လာသည္ … လင္းလင္းအတြက္ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ ေဖ်ာ္လာေပးသည္ … အမွန္အတိုင္းေျပာရရင္ ကိုယ္က ေကာ္ဖီေသာက္ေလ့မရွိ … ဒင္းေလးက တစ္ေန႔ ေလးငါးခြက္ေသာက္သည္ … သူေဖ်ာ္သည့္ ေကာ္ဖီက အနံ႔ေရာ အရသာပါ နည္းနည္းေလးေတာ့ ထူးျခားသည္ … သူေသာက္ေတာ့ ကိုယ္ကလည္း နည္းနည္းေတာ့ ေသာက္ခ်င္သည္ … သူကလည္း အလုိက္တသိနဲ႔ ေဖ်ာ္ေပးရင္းက ေကာ္ဖီကို စြဲသြားေတာ့သည္ … အခုလည္းၾကည့္ … ေကာ္ဖီႏွစ္ခြက္ကိုင္ၿပီးတက္လာသည္ …

“အစ္မအတြက္”
ခြက္ေလးကို စားပြဲေပၚတင္ရင္း ခံုကို ေနာက္ျပန္ထုိင္လိုက္သည္ …
“ေက်းဇူးေနာ္ ေအာင္ေက်ာ္ထက္”
“အစ္မ အလုပ္မ်ားေနလား”
“လကုန္ရက္နီးၿပီဆိုေတာ့ သိတယ္မလား”
“ဟုတ္တာေပါ့ … ”
“ညေန အလုပ္ဆင္းရင္ ဘယ္သြားစရာရွိတုန္း”
“မရွိပါဘူး”
“ဟုတ္လို႔လား ေအာင္ေက်ာ္ထက္ရယ္ … ေကာင္မေလးနဲ႔ မခ်ိန္းထားဘူးလား”

လင္းလင္းကို ၾကည့္ၿပီး ခြက္ထုိးခြက္လန္ ရီေရာ
“ေကာင္မေလး … ဟား ဟား … အစ္မက ကၽြန္ေတာ့္ကို အထင္ႀကီးေနျပန္ပါၿပီ … ဘယ္ေကာင္မေလးမွ မရွိဘူး … အိမ္ျပန္မယ္ … ေရခ်ိဳးမယ္ … ထမင္းစားမယ္ … အိပ္မယ္”
“ဒါဆို ညေန အားတယ္ေပါ့”
“အားပါတယ္”
“တစ္ခုေလာက္ ကူညီပါအံုး ေအာင္ေက်ာ္ထက္ရယ္ … ႐ံုးျပန္ရင္ အစ္မရဲ႕ laptop ေလးကို ၾကည့္ေပးပါအံုး”
“ဘာျဖစ္တာတုန္း”
“မသိပါဘူး … သံုးရတာ သိပ္အဆင္မေျပဘူး … နည္းနည္းေလးေနတယ္”
“အိုေကေလ … ႐ံုးဆင္းရင္ အတူတူျပန္ၾကတာေပါ့”


ညေန ငါးနာရီအလုပ္ဆင္းေတာ့ သူက ေအာက္မွာ ေစာင့္ေနသည္ … မိုးက အခုထိ မစဲေသး …အရမ္းမရြာေပမယ့္ … မိုးစက္ေလးေတြ က်ေနတုန္း … ထီးေလးဖြင့္လိုက္ၿပီး သူ႔ကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူက ထီးပါတဲ့ ပံုစံမေပၚ …
“အစ္မေရ … မိုးကေတာ့ ေတာက္ေတာက္ ေတာက္ေတာက္နဲ႔ ရြာေနုတုန္းပဲ”
“ဟုတ္ပဟယ္ … ျပန္ၿပီဆုိ ရြာၿပီ …ေကာင္ေလး ထီးမယူလာဘူးလား”
“ဟီး မနက္က ေမ့က်န္ခဲ့တယ္ … အစ္မထီးကိုပဲ ကပ္ေဆာင္းေတာ့မယ္”
ေသဟ … လင္းလင္းေရ … ကိုယ္ေရးတဲ့ ဇာတ္ကိုယ္ႏုိင္ေအာင္ ကေပေတာ့ … ကိုယ္က သူ႔ကို အကူအညီေတာင္းထားေတာ့လည္း ေပးမေဆာင္းလို႔က မေကာင္း … မတတ္ႏုိင္ … အတူတူေဆာင္းရတာေပါ့ … ရွက္စရာႀကီး … သူ႔ကို မ်က္ေစာင္းတစ္ခ်က ္ထိုးၿပီး …
“ကိုယ္ေတာ္ကေတာ့ လုပ္ၿပီ … မိုးေန႔တိုင္းရြာေနတာ ဘာလို႔ထီးမယူလာတာတုန္း”
“ဟိုေလ … မနက္က အိပ္ယာထေနာက္က်ေတာ့ ၀ုန္းဒိုင္းက်ဲၿပီး ထြက္လာတာ … လမ္းတစ္၀က္က်မွ ထီးက်န္ခဲ့မွန္း သတိရေတာ့တယ္”
ဟင္း ျဖစ္ရမယ္ … အံမယ္ … လင္းလင္းလဲ ဘာထူးလဲ … အလုပ္နဲ႔ အိမ္နဲ႔က နီးလို႔ … ႏုိ႔မို႔ဆို သူ႔ထက္ဆိုးမွာ … မိုးေလးဖြဲဖြဲေလးထဲမွာ … ထီးတစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္အတူေဆာင္းၿပီး အလုပ္ျပန္သြားတာကို အလုပ္ကလူေတြက သတိထားမိၾကတယ္ … မနက္ျဖန္က်ရင္ေတာ့ ဘာေတြ အတင္းေျပာၾကမလဲ မသိ … မတတ္ႏုိင္ … အိုး … ကိုယ္က ႐ိုးသားရင္ၿပီးတာပါပဲ …

သူကေတာ့ စကားေတြ ေဖာင္ဖြဲ႔ေအာင္ ေျပာၿပီး အတူတူေလွ်ာက္လာေပမယ့္ … လင္းလင္း စိတ္ထဲမွာေတာ့ တစ္မ်ိဳးေလး ၾကည္ႏူးေနပါတယ္ … တကယ္ပါ ဘုရားစူးပါေစ … ဘယ္တုန္းကမွ ေယာက်္ားေလးတစ္ေယာက္နဲ႔ ထီးအတူတူေဆာင္းၿပီး မိုးရြာထဲ မေလွ်ာက္ဘူးပါဘူး … ထီးအတူတူေဆာင္းလာေတာ့ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူ႔အသားနဲ႔ ကိုယ့္အသားက နည္းနည္းေတာ့ ထိမိတာပါပဲ … ထိမိလိုက္တုိင္း ရင္ထဲမွာ ဖိန္းကနဲ ရွိန္းကနဲ ျဖစ္ျဖစ္သြားသည္ … ခပ္ခြာခြာက ေလွ်ာက္လို႔ လည္း မေျပာရက္ … ဘာလို႔မွန္းမသိ … ေက်နပ္ေနသည္ … တျခားအခ်ိန္ေတြဆို … ကိုယ့္အသားလာထိရင္ လုံး၀မႀကိဳက္ … ေဒါသက ေထာင္းခနဲ ထြက္လာတတ္သည္ … မိုးက ရြာေနရင္းက ပိုသည္းလာသည္ … မိုးစိုမွာစိုးလို႔ ႏွစ္ေယာက္သား ပိုၿပီး ပူးကပ္သြားသည္ … သိတဲ့အတိုင္း ရန္ကုန္မိုးက … ရြာရင္ တေ၀ါေ၀ါႏွင့္ ေလပါ တုိက္သည္ … လမ္းကေျဖးေျဖးပဲ ေလွ်ာက္ေနရသည္ … ေျခာ္လဲမွာလည္း စိုးသည္ … ေလက အရမ္းတုိက္လာေတာ့ ထီးကို ကိုင္ရတာ အဆင္မေျပ … တစ္ဖက္က ထီးကိုင္ရင္း တစ္ဖက္က ျခင္းေတာင္းေလးကိုင္ရေတာ့ သိပ္အဆင္မေျပ … ဘယ္လက္နဲ႔ ထီးကိုင္ထားေတာ့ သိပ္ေတာ့ အားမပါ … ေလတိုက္လွ်င္ လန္သြားႏိုင္သည္ … ေတြးေနတုန္းပဲ ဇတ္ကနဲ ထီးကလန္သြားေတာ့ … သူက ထီးကို ကမန္းကတန္း ဖမ္းကိုင္လိုက္သည္ … သူ ဖမး္ကိုင္လိုက္တာက ထီးကိုင္ထားတဲ့ လင္းလင္းလက္ကို … အိုး … ဒိန္းကနဲ ရင္ေတြခုန္သြားသည္ … တစ္ခါမွ ဒီလို အကိုင္မခံရဖူးေတာ့ … ဆန္႔က်င္ဘက္ အေတြ႔အထိေၾကာင့္ ၾကက္သီးေလးမ်ား ထသြားသည္ … စိတ္ထဲမွာလည္း မေနတတ္ျဖစ္သြားသည္ … ေျပာလည္းမေျပာရဲ … ရွက္ေနမိသည္ … မ်က္ႏွာႏွစ္ခု အေတာ့္ကို နီးကပ္ေနေတာ့ … သူ႔အသက္ရႈသံကိုေတာင္ ၾကားရသည္ … ကိုယ္ေတာင္ ေျပာင္းဆန္ေနရင္ သူ႔ရင္ထဲမွာေကာ ဘာျဖစ္ေနမလဲ … သတိထားေနရင္းၾကားမွ လင္းလင္း ေျခေခ်ာ္ၿပီး ေနာက္ကို ပက္လက္လန္ေတာ့မလို ျဖစ္သြားသည္ ...

“အေမ့”

ေအာင္ေက်ာ္ထက္ ထိတ္ထိတ္ျပာျပာျဖစ္သြားၿပီး ေနာက္ကေန ခါးကို အျမန္ လွမ္းဖက္ၿပီး ထိန္းေပးလိုက္သည္ … အင့္ … တင္းရင္းေနတဲ့ တင္သားေတြအေပၚကေန လင္းလင္းရဲ႕ ခါးေသးေလးကို လွမ္းဖက္လိုက္ေတာ့ … အိုး … လင္းလင္းရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္အိအိေလးဟာ တင္းကနဲ ျဖစ္သြားသည္ … ရွက္ဖို႔ေကာင္းလိုက္တာ … ရွက္ေသြးဖ်န္းေနတဲ့ မ်က္ႏွာေလးက နီရဲတြတ္ေနသည္ …တင္းတင္းေလး ဖက္ထားေတာ့ လင္းလင္းတစ္ကိုယ္လံုး သူ႔ရင္ခြင္ထဲ ေရာက္ေနသည္ … ရင္ခုန္သံေတြက တအားျမန္လာသည္ … သူေရာ … ဟုတ္ပ … သူ႔ရဲ႕ ရင္ခုန္သံေတြ တဒိန္းဒိန္းကို ၾကားေနရသည္ …

“မ ေျခေထာက္နာသြားေသးလား”
“ဟင့္ … အင္း”

ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ … သူ႔လက္ေတြကို တြန္းဖယ္ဖို႔ အားမရွိ … သူ႔လက္ကို ဖယ္ခိုင္းဖို႔ ႏႈတ္ခမ္းေတြက ဆြံ႔အေနသည္ … ဒီလို မိုးသည္းထဲမွာ စကားတစ္လံုးမွ မေျပာျဖစ္ေပမယ့္ ရင္ထဲမွာေတာ့ စကားလံုးေတြ ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာ ေျပာေနၾကတယ္ … ၾကင္နာစြာ စိုးရိမ္စြာ ၾကည့္ေနမိတဲ့ … သူ႔မ်က္လံုးအၾကည့္ကေန ဘာေတြ ေျပာခ်င္လဲဆိုတာ လင္း သိတယ္ … လင္းရဲ႕ မ်က္၀န္းေတြကလည္း အရည္ေတြလဲ့ေနၿပီး သူ႔ကို လင္းရင္ထဲက ဆႏၵေတြကို ျပေနမိတယ္ … လင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ တစ္ေယာက္ရဲ႕ ရင္ခုန္သံေတြကို တစ္ေယာက္ သိသြားၿပီ … ေအာ္ အခ်စ္ဆိုတာ ဒါပါလား …

“လက္ႀကီးက ဖယ္ပါအံုးကြာ” လင္းလင္း အသံေလးက တုိးတုိးေလး …
သူ႔လက္ကို ႐ုတ္လိုက္ၿပီး ထိတ္ထိတ္ျပာျပာနဲ႔ …
“ဟာ … ေဆာရီး … မ … မကို အသားယူခ်င္လို႔ ကိုင္တာမဟုတ္ဘူးေနာ္ … မ … ေခ်ာ္လဲမွာ စိုးလို႔ လွမ္းကိုင္လိုက္တာပါ”
ဘာေတြလာၿပီး ေျဖရွင္းခ်က္ေပးေနတာလဲ … မ်က္ေစာင္ေလးတစ္ခ်က္ထုိးရင္း …
“ရပါတယ္”
သူ႔ရဲ႕ကုိယ္နံ႔က လင္းလင္းကိုယ္ေပၚမွာ စြဲေနၿပီ … ေယာက်္ားေလးေပမယ့္ … ေခၽြးေစာ္မနံ … ၾကည့္ရတာ Roll On သံုးတယ္ထင္ပါတယ္ … အနံ႔ေလးတမ်ိဳးေလးပဲ … လူပ်ိဳနံ႔ … ရင္ခုန္သံေတြက မီးရထားႀကီးခုတ္ေမာင္းသြားသလို တဒိန္းဒိန္းနဲ႔ အက်ယ္ႀကီးၾကားေနတယ္ … အုိ … ရွက္စရာႀကီး … သူ မ်ားၾကားသြားမလား …

“မ စိတ္ဆိုးသြားလား … စိတ္မဆိုးပါနဲ႔ေနာ္ … မ ထင္ေနသလို ကၽြန္ေတာ္က အခြင့္အေရးယူတာ မဟုတ္ပါဘူး”

စိတ္မဆိုးေပမယ့္ … စကားျပန္မေျပာမိ … ရင္ခုန္သံေတြက ဆူညံေနတုန္းပဲ … ဒါကို သူက မသိ … သူ႔ကို စိတ္ဆိုးသြားၿပီ လို႔ ထင္ေနတယ္ … သနားစရာ မ်က္လံုးေလးနဲ႔ ေတာင္းပန္ေနရွာတယ္
လက္ဖက္ရည္ဆိုင္နားေရာက္ေတာ့ စိတ္က နည္းနည္း ထင့္သြားသည္ … မနက္က အီစီကလီလာလုပ္တဲ့ ေကာင္ေလးက လင္းလင္းကို စိုက္ၾကည့္ေနရင္းက ေဘးမွာပါလာတဲ့ ေအာင္ေက်ာ္ထက္ကိုလည္း ျမင္ေရာ … ဘုၾကည့္ၾကည့္ေနသည္ … သူကေတာ့ ဘာမွ မသိ … ေဘးကေန တတြတ္တြတ္နဲ႔ ေတာင္းပန္စကားေတြ ေျပာေနသည္ … ေတာ္ပါေသးသည္ … ဟိုအေကာင္က ေနာက္ကေန လိုက္မလာ … ဒီလိုနဲ႔ တိုက္ေရွ႕ေရာက္ေတာ့ ေလွခါးတံခါးေသာ့ ဖြင့္ဖို႔ လက္ကိုင္အိတ္ထဲက ေသာ့ကို လွမ္းထုတ္လုိက္ေတာ့ …

“ေပး ေပး အစ္မ ကၽြန္ေတာ္ ဖြင့္လိုက္မယ္”

သူက ေသာ့ဖြင့္ေပးၿပီး လင္းလင္းက အရင္၀င္လိုက္သည္ … ဒီေကာင္ေလးက အဲဒါမ်ိဳးေလးေတြ အလိုက္သိသည္ … ေသာ့ျပန္ခတ္ၿပီး ျပန္ေပးေတာ့ လက္ခ်င္းထိသြားသည္ … သူကေတာ့ ဘာရယ္ မဟုတ္ … ကိုယ္က ခုနက ရႈိးတိုးရွန္းတန္း အျဖစ္အပ်က္ေလး ျပန္ေပၚလာသည္ … ေသာ့ကို အိတ္ထဲ ျပန္ထည့္ရင္း … ေလွခါးကို တက္လိုက္သည္ … ေလးငါးထစ္ တက္ၿပီးေတာ့မွ သတိရလိုက္သည္ … ေလွခါးကို ငါက အရင္တက္ေတာ့ ငါ့အေနာက္ပိုင္းကို သူၾကည့္ေနမွာေပါ့ … ရင္ထဲမွာ ရွက္သြားသည္ … လွည့္လဲ မၾကည့္ရဲ … ေလွခါးထစ္ကို တက္တိုင္း အရမ္းလွတဲ့ လင္းလင္းရဲ႕ တင္သားေတြက ၿငိမ့္ကနဲ ၿငိမ့္ကနဲ ရမ္းခါသြားသည္ … ေလွခါးတက္သည့္အခါ ကိုယ္သည္ အနည္းငယ္ ေရွ႕သို႔ကိုင္းေလ့ရွိသျဖင့္ အေနာက္ကို ဖင္အနည္းငယ္ ကုန္းထားသည့္သေဘာပင္ … ေနာက္ၿပီး မိုးေရ ရႊဲရႊဲစိုထားသျဖင့္ စကဒ္သည္ အသားႏွင့္ တသားတည္းထိကပ္ေနသည္ … ေအာက္ခံ ပင္တီေလးရဲ႕ ခ်ဳပ္႐ုိးေလးေတြက တင္သားေတြကို အနားသတ္ေပးထားတာကို ျမင္ေနရသည္ … စဥ့္အိုးသ႑န္ လံုး၀န္းေသာ လင္းလင္းတင္သားမ်ားသည္ ေအာင္ေက်ာ္ထက္ မ်က္ႏွာေရွ႕တြင္ ထင္ထင္ရွားရွား လႈပ္ရွားေနသည္ … အပ်ိဳစစ္စစ္ ျဖစ္သည့္အတြက္ တင္သားမ်ားသည္ လံုးက်စ္ေနၿပီး ေလွခါးတက္သည့္အခါ အေနာက္မွ ၾကည့္သူအဖို႔ အေတာ္ကို စိတ္လႈပ္ရွားစရာ ေကာင္းေနေပသည္ … ေအာင္ေက်ာ္ထက္သည္ကား လူသားတစ္ဦးေပတည္း … ကိုယ့္မ်က္ႏွာေရွ႕တည့္တည့္မွာ လႈပ္ခါေနေသာ တင္သားလွလွ အိအိေလးကို ၾကည့္ရင္း စိတ္ထဲမွာ ေထြျပားသြားသည္ … မေထြျပားပဲ ခံႏုိင္႐ိုးလား … ဒီေလာက္လွေသာ လင္းလင္း၏ တင္သားတင္းတင္း၏ လႈပ္ရွားမႈမ်ားကို ႏွစ္ေပအကြာက ျမင္ေနရတာကိုး … ညဘာက္ေျခက အေပၚလွမ္းလိုက္ရင္ တင္သားေလးက ညာဘက္ကို မသိမသာေလး လႈပ္ခါသြားသည္ … ဘယ္ဘက္ေျခက အေပၚတစ္ထစ္ကို လွမ္းလိုက္ရင္ အိုးေလးက ဘယ္ဘက္ကို လႈပ္ခါသြားသည္ … စကဒ္ကလည္း ကြက္တိခ်ဳပ္ထားလို႔ ေကာက္ညွင္းထုပ္ေလးလို ျဖစ္ေနသည္ … ခုနက ကိုယ္လံုးအိအိေလးကုိ ဖက္ခဲ့တဲ့ အရွိန္ေလးကမေသေသးခ်ိန္မွာ အခုလို လင္းလင္းရဲ႕ ေနာက္ပိုင္းအလွကို အနီးကပ္ေတြ႔လိုက္ရလို႔ … ေအာင္ေက်ာ္ထက္ မခံႏုိင္ … ရင္ထဲမွာ ေျဗာင္းဆန္ေနသည္ … ရင္ထဲတြင္ မကို ပိုင္ဆိုင္ခ်င္စိတ္ေတြ တဖြားဖြားေပၚလာသည္ … ေလွခါးအေကြ႔ေရာက္ေတာ့ လင္းလင္းထိန္းေလွ်ာက္ေပမယ့္ … မရ … တင္သားေတြက သိသိသာသာကို လႈပ္ခါသြားသည္ … ေတြးၿပီး … လင္းလင္းမ်က္ႏွာေလး နီရဲသြားသည္ … လင္းလင္း မသိမသာ ေအာင္ေက်ာ္ထက္ကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ … ဒီေကာင္ေလးမ်က္ႏွာက နီရဲေနသည္ … မ်က္လံုးေတြကလည္း အေရာင္လက္ေနသည္ … ဟယ္ … ဒါဆို … ဒါဆို … ဒင္း ငါ့အေနာက္ပိုင္း အေသအခ်ာၾကည့္ၿပီး စိတ္ကစားေနၿပီနဲ႔ တူတယ္ … ငါ့ႏွယ္ေနာ္ … ရွက္လြန္းလို႔ ေသသာေသလိုက္ခ်င္တယ္ … ေနာက္ ႏွစ္ထစ္ တပ္လုိက္တဲ့ အခ်ိန္မွာ … ေအာင္ေက်ာ္ထက္ရဲ႕ မ်က္လံုးေတြက လံုး၀ မခြာေတာ့ဘူး … ရွက္လြန္းလို႔ ေသလိုက္ခ်င္ေပမယ့္ … စိတ္ထဲမွာ ေက်နပ္သလိုလို … ဘာလိုလိုနဲ႔ … သတိထားၿပီး တက္ေတာ့ … ဖင္ကုိ ရႈံ႕ထားသလို ျဖစ္ၿပီး လင္းလင္း ေရွ႕ပစၥည္းေလးက အထဲမွာ ဆြဲ ဆြဲ ညွစ္ေနမိတယ္ … ခက္ေနတာက … အတြင္းက ပင္တီေလးက လိမ္ၿပီး လွ်ိဳ႕၀ွက္ေနရာေလးက ႏႈတ္ခမ္းသားေလးႏႈတ္ခုၾကားမွာ ေရာက္ေနေတာ့ … ဆြဲ ဆြဲ ညွစ္လိုက္တုိင္း … အတြင္းသားေတြကို ႀကိဳးေလးနဲ႔ ပြတ္ဆဲြသလို ျဖစ္ေနသည္ … ဆြဲညွစ္ေလ … ဖီလင္တက္ေလ … အသံကလည္း မထြက္ရဲ … ေလွခါးတစ္ထစ္တက္တုိင္း ေနာက္က ခ်ာတိတ္ကို ရွက္တာတမ်ိဳး … ေပါင္ၾကားထဲမွာ ျဖစ္ေနတဲ့ အမ်ိဳးအမည္မသိ ေ၀ဒနာက တမ်ိဳး … ရွက္ရြံ႕စိတ္နဲ႔ ရမက္ႏိႈးဆြသလို ျဖစ္ၿပီး ရင္ထဲမွာ တစ္စံုတစ္ခုကို တမ္းတလာသည္ … လင္းလင္း မ်က္ႏွာေတြလည္း ပူထူေနၿပီ … အပ်ိဳဆိုေတာ့လည္း ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ဘာျဖစ္မွန္းမသိ … ဟင္းကနဲ သက္ျပင္းေလးခိုးခ်ရင္း အခန္း၀သို႔ ေရာက္သြားသည္ …

တီ … ေတာင္
လူေခၚဘဲလ္ေလးကို ႏွိပ္လိုက္ၿပီးေနာက္ အခန္းတံခါးကို မိႏွင္း လာဖြင့္ေပးသည္ … မိႏွင္းအၾကည့္က လင္းလင္းကို ေက်ာ္၍ ေအာင္ေက်ာ္ထက္ကို ၾကည့္ေနသည္ … လင္းလင္း သိတာေပါ့ … ဒီအိမ္ကို လင္းလင္း ဘယ္ေယာက်္ားေလးမွ ေခၚဖူးတာ မဟုတ္ … ေအာင္ေက်ာ္ထက္ကိုက်ေတာ့ ေမာင္ေလးတစ္ေယာက္လို ခင္မင္မိတာရယ္ … သူက ဘယ္တုန္းကမွ အခြင့္အေရးမယူဖူးတာရယ္ေၾကာင့္ အိမ္ကို စိတ္ခ်လက္ခ် ေခၚလာမိတာပါ … အခုေတာ့ တစ္လမ္းလံုး ရင္ခုန္စရာေတြခ်ည္းျဖစ္လာလို႔ … အလိုလို ရင္ေတြ တုန္ေနမိသည္ … မိႏွင္းအၾကည့္က ဘာဆိုတာ သိသည္ … ကေလးမုန္႔ခိုးစားသည္ကို လူမိသြားသလိုမ်ိဳး စိတ္ထဲမွာ စိုးရိမ္သြားသည္ … ေမေမတုိ႔ကို ျပန္တုိင္ေျပာရင္ ဒုကၡ … မသိခ်င္ေယာင္ ဟန္ေဆာင္ၿပီး … မရွင္းျပေတာ့ … လက္ထဲမွ ဆြဲျခင္းေလးကို လွမ္းေပးလိုက္ရင္း …

“မိႏွင္း … ဧည့္သည္ပါလာတယ္ … မိုးေရေတြစိုေနလို႔ ေကာ္ဖီပူပူေလး ေဖ်ာ္လိုက္ေနာ္ …”
“ဟုတ္ကဲ့ မမ”

လင္းလင္းတို႔ ဧည့္ခန္းေလးက ရွင္းရွင္ေလး … ဆိုဖာငါးလံုးရွိသည္ … အလယ္တြင္ မွန္ စားပြဲတစ္လံုးရွိသည္ … ေထာင့္တြင္ ဖုန္းတင္ထားေသာ ခံုေသးေသး တစ္ခုရွိသည္ … တီဗီ ႀကီးႀကီး တစ္လံုးကိုလည္း ေတြ႔ရသည္ … ၀င္ေပါက္ေဘးတြင္ ဖိနပ္စင္ေလးရွိသည္ … ဧည့္ခန္းထဲမွ ၾကည့္လွ်င္ အထဲမွ အခန္းမ်ားကို အလြယ္တကူမျမင္ႏုိင္ေအာင္ လိုက္ကာေလးႏွင့္ ကာထားသည္ … လိုက္ကာေလးကို ဆြဲမလိုက္ၿပီး …

“လိုက္ခဲ့ေလ ခ်ာတိတ္”
သူက ကိုယ့္ကို ေၾကာင္ၾကည့္ေနသည္ … ေအာ္ … ခက္ေတာ့တာပဲ …
“ဒီေလာက္ စိုရႊဲေနတာ အက်ီ ၤေလးဘာေလး လဲမွေပါ့”
“ဟုတ္ကဲ့ မ”
လင္းလင္းရဲ႕ အိပ္ခန္းထဲကို ေခၚလာသည္ … တံခါးကိုေတာ့ တမင္သက္သက္ ဖြင့္ထားလိုက္သည္ … ေအာင္ေက်ာ္ထက္ အခန္းေလးကို ေ၀့ၾကည့္လိုက္ရင္း … သေဘာက်သြားသည္ … အပ်ိဳတစ္ဦးေနတဲ့ အခန္းမို႔ … အရာရာက သပ္သပ္ရပ္ရပ္ေလးျဖစ္ေနသည္ … အိပ္ယာလွလွေလးေပၚမွာ … အရုပ္ေလးေတြက အစီအရီ … ခုတင္ေဘးက စားပြဲ ေပၚမွာ Laptop တစ္လံုး … စင္ေလးေပၚမွာ သီခ်င္းေခြေတြ အစီအရီ… အခန္းထဲက အနံ႔ေလးက မ ကိုယ္ေပၚက အနံ႔ေလးနဲ႔ တူတယ္ … သင္းသင္းေလးနဲ႔ ေမႊးတယ္ … အပ်ိဳ႕နံ႔ ထင္ပါရဲ႕ … အိပ္ယာေပၚမွာ အ၀ါေရာင္ Pooh ဖက္ေခါင္းအံုးေလးႏွင့္ … ေစာင္ေလးကို ေျခရင္းမွာ ေသခ်ာေခါက္ထားသည္ … မကို ဖက္ၿပီး ဒီ အိပ္ယာေပၚမွာအိပ္လိုက္ရရင္ေတာ့ … စိတ္ကူးနဲ႔ .. ျပံဳးလိုက္မိသည္ …

လင္းလင္းက မ်က္ႏွာသုတ္ပ၀ါေလး ကမ္းေပးရင္း … အိပ္ခန္းထဲက ေရခ်ိဳးခန္းကို ဖြင့္ေပးလိုက္သည္ …
“ေရခ်ိဳးထားႏွင့္ေနာ္ … ေဖေဖ့အက်ီ ၤ သြားယူလိုက္အံုးမယ္”
“ဟုတ္ကဲ့ မ”

လွည့္ထြက္သြားတဲ့ လင္းလင္းရဲ႕ ေနာက္ပိုင္းအလွကို ေငးၾကည့္မိၿပီး မရဲ႕ လံုးက်စ္တဲ့တင္သားေတြကို စိတ္ကစားေနမိသည္ … မ လမ္းေလွ်ာက္တာ အရမ္းလွသည္ … တင္သားေလးေတြက လႈပ္တယ္ဆုိ႐ံုေလးသာ လႈပ္သည္ … စိတ္ထဲမွာ မရဲ႕ တင္သားေတြကို ဆုပ္နယ္ခ်င္ေနမိသည္ … ၀ွီး … ေအာင္ေက်ာ္ထက္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲသို႔ ၀င္လိုက္သည္ … လင္းလင္း ေဖေဖ့အခန္းထဲက အက်ီ ၤ တစ္စံု သြားယူလိုက္သည္ … ခုနက အျဖစ္အပ်က္ေလးက အေတြးထဲ ေရာက္လာေတာ့ စိတ္ထဲမွာ ၾကည္ႏူးသြားသည္ … အရမ္းလွတဲ့ မ နဲ႔ မိုးရြာထဲမွာ ထီးတစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ အတူတူ ေလွ်ာက္ခြင့္ရတာ နည္းတဲ့ အခြင့္အေရးလား … ထီးလန္ေတာ့ မလိုျဖစ္တုန္းက ထီးကိုင္ထားတဲ့ လက္ကို ဖမ္းကိုင္လိုက္ေတာ့ သူ႔ရင္ထဲမွာလဲ ရွိန္းကနဲ ဖိန္းကနဲ ျဖစ္သြားသည္ … အခုမွ မဟုတ္ … ဟိုးအရင္ကတည္းက မ နားေရာက္ရင္ … မရဲ႕ ကိုယ္န႔ံ သင္းသင္းေလးနဲ႔ မေတာ္တဆ အသားခ်င္းထိမိသြားရင္ ရွိန္းကနဲ ဖိန္းကနဲ ျဖစ္ျဖစ္သြားဖူးသည္ … ဆန္႔က်င္ဘက္ အထိအေတြ႔ေတြေၾကာင့္ သာယာမိတာေတာ့ အမွန္ … ဒါေပမယ့္ … ဒီထက္ပိုၿပီး အခြင့္အေရးမယူရဲ … ေတာ္ၾကာ ရထားတဲ့ အခြင့္အေရးေလးေတာင္ ဆံုးရႈံးသြားႏုိင္တယ္ … ခုနက မ ေခ်ာ္လဲမွာ စိုးလို႔ ခါးကို လွမ္းဖက္လိုက္တာ … မ စိတ္ဆိုးသြားလားမသိဘူး … မ ရဲ႕ ကိုယ္လံုးေလးကို တစ္သက္လံုး ဖက္ထားခ်င္တယ္ဗ်ာ … အေတြးေတြနဲ႔ ဖီလင္ကတက္လာေတာ့ … ေအာက္က အဂၤါေလးက ေထာင္မတ္လာသည္ … ကိုယ့္ဟာကိုယ္လည္း အံ့ၾသမိသည္ … လူပ်ိဳျဖစ္လာေပမယ့္ တစ္ခါမွ ဒီလို တင္းၿပီး ေထာင္ေနေအာင္ မျဖစ္ဘူး … မ အေၾကာင္းေတြးလုိက္မွ ေထာင္မတ္လာလိုက္တာ … ေတာင့္တင္းေနတာပဲ … မ ရဲ႕ အရမ္းမုိက္တဲ့ အိုးေလးကို မ်က္စိထဲကကို မထြက္ေတာ့ဘူး … မျဖစ္ေသးပါဘူး … စိတ္ေလွ်ာ့ … Laptop လည္းျပင္ေပးရအံုးမယ္ … ေရပန္းက က်လာတဲ့ေရေတြကို ပိုဖြင့္လိုက္ေတာ့မွ … ရင္ထဲက အပူ တေျဖးေျဖးက်သြားသည္ …

မီးခဲကို ျပာအုပ္သလို ခဏတာသာ ျဖစ္သည္ … က်န္းမာသန္စြမ္းေသာ လူပ်ိဳေလးတစ္ေယာက္က ဒီလိုေရအၾကာႀကီးခ်ိဳးလိုက္ျခင္းသည္ … ေနာက္တစ္ခါ ထၾကြလာမယ့္ ဆႏၵကို ပိုၿပီး စုထားလိုက္သည္ႏွင့္တူပါသည္ … ဘယ္လိုပဲ ေျပာေျပာ … ေအာင္ေက်ာ္ထက္၏ ရင္ထဲတြင္ လင္းလင္းႏွင့္ ေနရသည္ကုိ သာယာသြားသည္ … ႏွလံုးသား၏ ေနရာတိုင္းကိုလည္း လင္းလင္းဆိုေသာ … မိန္းမေခ်ာ … မမလွလွေလးက အပိုင္စီးသြားၿပီ … မ ကို ခ်စ္ခ်င္သည္ … မ ကို နမ္းခ်င္သည္ … မ ကို ေထြးေပြ႔ထားခ်င္သည္ … မ ကို ပြတ္သပ္ကိုင္တြယ္လိုက္ခ်င္သည္ … ေနာက္ … မ ရဲ႕ အလွတရားကို မ်က္စိႏွင့္ တပ္အပ္ျမင္ခ်င္လာသည္ … လင္းလင္းသည္ ေအာင္ေက်ာ္ထက္၏ ႏွလံုးသားကို ကိုင္လႈပ္ေနၿပီလား …

ထို အခ်ိန္တြင္ လင္းလင္းက ေရခ်ိဳးခန္း တံခါးကို သံုးခ်က္ေခါက္ၿပီး …

“ခ်ာတိတ္ေရ … အ၀တ္ေတြ ေရခ်ိဳးခန္းေရွ႕မွာ ထားထားတယ္ေနာ္ … ျမန္ျမန္လည္းခ်ိဳးအံုး … အေအးမိအံုးမယ္”
ဇတ္ကနဲ လန္႔ေတာင္သြားသည္ … မ မ်ား သိသြားၿပီလား … မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး … အခန္းက ဒီေလာက္လံုေနတာ …
“ဟုတ္ … မေရ”
အေတြးထဲမွာလည္း … မ က ငါ့ကို ေတာ္ေတာ္ ဂ႐ုစိုက္ပါလား … ၾကင္နာပါလား … စိတ္ကူးထဲမွာ ၾကည္ႏူးျခင္း၊ … ခ်စ္ျခင္းမ်ားနဲ႔ ျပံဳးေနမိသည္ … ဟိုက္ … ေအာက္က ညီေလးက ျပန္ေထာင္လာသည္ … ကြိဳင္ပဲ … မ အသံၾကားသည္ႏွင့္ ျပန္ေထာင္လာသည္ … ဘယ္လိုေျဖရွင္းရမလဲ မသိ … ေရပန္းကို ဂိတ္ဆံုးဖြင့္လိုက္သည္ … သို႔ေသာ္ … ဒီေကာင္က လည္သြားၿပီ … ေရေအးေလာက္ႏွင့္ေတာ့ ျပန္ၿပီး မေသးသြားေတာ့ … ေအာင္ေက်ာ္ထက္မသိသည္က … ေရပန္းက ေရစက္ေလးေတြက အရွိန္နဲ႔ လိင္တံကို လာၿပီး ဆြေနသလိုျဖစ္သည္ … ေရစက္ေလးမ်ားႏွင့္ ညီေလးရဲ႕ အေရျပားေတြ ထိတိုင္း ထိတိုင္း … ဖ်င္းကနဲ ဖ်င္းကနဲ ျဖစ္ျဖစ္သြားပါသည္ … လူပ်ိဳတစ္ေယာက္ရဲ႕ ရင္ကို မီးဟုန္းဟုန္းေတာက္ေစေသာ ထိုႏႈိးဆြမႈကို … ေအာင္ေက်ာ္ထက္မခံႏိုင္ေတာ့ … လက္နဲ႔ကိုင္ၿပီး ေပါင္ၾကားထဲကို ခ်ိဳးခ်လုိက္သည္ … အႀကံက ခ်ိဳးခ်လိုက္လွ်င္ ေကြးၿပီး က်ဳံ႕သြားမည္ဟု ထင္ေနသည္ … ဘဘာ၀တရားက ဒီလိုမဟုတ္ … ထုိလို႔ ေအာက္ကို ခ်ိဳးခ်ျခင္းသည္ … တင္းေနေသာ အေၾကာကို အစြမ္းကုန္ ပိုတင္းေစပါသည္ … ျပႆနာပဲ ...

ေအာင္ေက်ာ္ထက္ ကိုယ့္ပစၥည္းနဲ႔ ကိုယ္ ဒုကၡေရာက္ေနခ်ိန္မွာ … အျပင္က လင္းလင္းကလည္း … ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္လည္း အံ့ၾသမိသည္ … ဘာလို႔မ်ား ေစတာနာေတြ ပိုေနရတာလဲ … ဘာလို႔မ်ား စိုးရိမ္ေနရတာလဲ … သူမ်ားကိုသာ ေျပာေနသည္ … လင္းလင္း တစ္ကိုယ္လံုးလည္း ရႊဲရႊဲစိုေနသည္ … ေရျမန္ျမန္ခ်ိဳးမွ … ေဖေဖတုိ႔ အခန္းထဲက ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ၀င္လိုက္ၿပီး အက်ီ ၤေတြ ခၽြတ္လိုက္သည္ … ၀င္း၀ါေနတဲ့ရင္သားေလးက ဘယာစီေအာက္မွာ ႐ုန္းထေနသည္ … လက္ေနာက္ျပန္နဲ႔ ဘယာစီယာရဲ႕ ခ်ိတ္ကို ခၽြတ္ခ်လိုက္တာနဲ႔ … အိေနတဲ့ ရင္သားေလး ႏွစ္လံုးက တုံကနဲ ေရွ႕သို႔ထြက္လာသည္ … ေန႔ခင္းက သူ႔လက္နဲ႔ ပြတ္ဆြဲသြားတာ ဒီေနရာေပါ့ … အေတြးက စိတ္ကူးရင္း … လက္က ရင္သားႏွစ္ခုကို ပြတ္ဆြဲလိုက္မိသည္ …. ဆတ္ကနဲ ကိုယ္က တြန္႔သြားၿပီး … ပါးစပ္ကလည္း … အဟင့္ ဆိုၿပီး ထြက္သြားသည္ … တစ္ကိုယ္လံုး တုန္သြားသျဖင့္ … လင္းလင္းရဲ႕ ရင္သားေလး ႏွစ္ခုဟာလည္း အိအိေလးနဲ႔ လႈပ္ရွားသြားသည္ … ဟာ … ငါ ဘာေတြ ေလွ်ာက္လုပ္ေနတာလဲ … စကဒ္ကို ခၽြတ္ဖို႔ ဇဒ္ကို ဆြဲခ်လိုက္ေတာ့ စကဒ္က အသားမွာ ကပ္ေနသည္ … ေရေတြ စိုေနသျဖင့္ နည္းနည္း အားယူကာ ခၽြတ္ခ်လိုက္သည္ … စကဒ္ခၽြတ္ေနတုန္း … ဖင္ကို နည္းနည္းကုန္းလိုက္သည္ … ဒါမွ အဆင္ေျပမွာကိုး … ဟာ … ခုနက ေလွခါးမွာ ငါ့ဖင္ကို ဒင္း တ၀ႀကီး ၾကည့္သြားခဲ့တာပဲ … ပင္တီေလးက … ႏႈတ္ခမ္းသားေလးႏႈတ္ခုၾကားမွာ ညပ္ေနသည္ … ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ငံု႔ၾကည့္ၿပီး ရွက္ေသြးဖ်ာသြားသည္ … ၾကည့္မိေနတုန္း … ဖင္ေလးက စီကနဲ ဆဲြညွစ္မိေတာ့ … ေရွ႕က ပန္းေလးက ပင္တီစေလးကို ညွစ္တာကို တအံ့တၾသ ၾကည့္ေနမိသည္ … ဘာေတြလဲ … ပင္တီကို ခၽြတ္လိုက္ေတာ့ … လင္းလင္းရဲ႕ ေပါင္သြယ္လွလွ ေလးအတုိင္း အလိပ္လုိက္ လိမ့္ၿပီး ၾကမ္းျပင္ကို က်သြားသည္ … ေပါင္ၾကားထဲကို လက္နဲ႔ စမ္းၾကည့္ေတာ့ ခၽြဲက်ိက်ိ အရည္ေလးေတြ … ဟာ … တစ္ေယာက္ထဲ အရမ္းရွက္ေနမိသည္ … အသက္သာ ၂၈ ေက်ာ္လာတယ္ … တစ္ခါမွ ဒီလိုမျဖစ္ဘူးဖူး … ဒီေန႔က်မွ ရင္ေတြက တဒုန္းဒုန္းနဲ႔ … စိတ္ထဲမွာလည္း ႐ိုးတိုး႐ြတ ျဖစ္ေနမိသည္ … ဒီအေၾကာင္း သူမ်ားသိသြားမွာလည္း ေၾကာက္ေနသည္ … အထူးသျဖင့္ ခ်ာတိတ္သိသြားမွာ စိုးသည္ … အိုး … သူမွ မသိႏုိင္ပါဘူး … ဆပ္ျပာရည္ကို လက္ဖ၀ါးထဲထည့္ၿပီး တစ္ကိုယ္လံုးကို ေဖါ့အပါးေလးႏွင့္ ဂ်ီးလိုက္တြန္းသည္ … ရင္သားေလးႏွစ္ခုကိုေတာ့ ေဖါ့ႏွင့္မတိုက္ … အသားေလးက ႏုႏုေလး … ေသြးထြက္သြားလိမ့္မည္ … လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ေအာက္ေနပင့္ၿပီး ပြတ္သပ္လိုက္သည္ … လင္းလင္း စိတ္ထဲမွာေတာ့ ခုနက အျဖစ္အပ်က္ေလးေတြ အစီအရီ ေပၚလာသည္ … ျပည့္ၿဖိဳးေနတဲ့ ရင္သားေတြက လင္းလင္းရဲ႕ သြယ္လ်တဲ့ လက္ကေလးႏွင့္ေတာင္ မဆန္႔ခ်င္ … လင္းလင္းရင္သားေတြက တျခားမိန္းကေလးေတြနဲ႔ မတူ … လံုးစက္ေနသည္ … အပ်ိဳဆိုေတာ့ တင္းၿပီး တြဲက်ျခင္းမရွိ … ေနာက္ ႏို႔သီးေလးေတြက ေသးေသးေလးေတြ … တျခားလူေတြလို မည္းမေန … ပန္းေရာင္ေလး … ႏုိ႔သီးေလးေတြက ရင္သားေပၚမွာ တင္တယ္ဆို႐ံုေလး တင္ထားသည့္ သ႑န္ … ရင္သားေလးကို ေအာက္ေနလက္ႏွင့္ ပင့္ၿပီး ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြကို လက္မနဲ႔ လက္ညွိဳးနဲ႔ ဖိၿပီး ဂ်ီးတြန္းလိုက္သည္ … ဒီေန႔မွ ဘာျဖစ္သည္မသိ … ႏႈတ္ခမ္းေလးမွ … ဟင့္ ကနဲ အသံထြက္သြားၿပီး … ေပါင္ၾကားက ဇိကနဲ ဆြဲညွစ္သြားသည္ … ဖင္ေလးသည္ ေနာက္သို႔ အနည္းငယ္ ေကာက္သြားၿပီး ခါးသည္ အေရွ႕သို႔ ကိုင္းသြားသည္ … ထိုသို႔ ျဖစ္သြားသည္ကို လင္းလင္း ေသေသခ်ာခ်ာသိသည္ … ရင္သားတစ္ခုလံုးကို အုပ္ၿပီး ေသခ်ာ ေဆးေၾကာလိုက္သည္ … အို … ခ်ာတိတ္က ငါ့ရဲ႕ႏို႔ေတြကို ဒီလိုမ်ိဳးေနာက္ကေန ကိုင္လိုက္ရင္ျဖင့္ … အိုး … ရွက္စရာႀကီး … လင္းလင္း စိတ္ေတြက ခ်ာတိတ္ကိုပဲ တမ္းတေနမိသည္ … ဆပ္ျပာတိုက္ရင္း အေနာက္က တင္သားေတြကိုပါ ေသခ်ာပြတ္သည္ … လင္းလင္းရဲ႕ အေနာက္ပိုင္းက တျခားေကာင္မေလးေတြထက္ ပိုၿပီး ဖြ႔ံသည္ … အခုေခတ္ေကာင္မေလးေတြက … တင္မရွိ … ရင္မရွိ … ၀ါးျခမ္းျပားေလး ပံုစံမ်ားသည္ … လင္းလင္းက ဒီလို မဟုတ္ … တင္သားႏွစ္ခုသည္ အေနာက္ကို သိသိသာသာ လံုးထြက္ေနသည္ … ¬ဒါ့ေၾကာင့္လည္း လမ္းသြားလွ်င္ ေယာက်္ားေတြက လင္းလင္းေနာက္ပိုင္း အလွကို အရသာခံၿပီး ၾကည့္ၾကျခင္းျဖစ္သည္ … ၾကည့္မိလွ်င္လည္း မ်က္စိက မလႊဲေတာ့ … ႏွာဘူးေတြ … ဟိုခ်ာတိတ္လည္း ႏွာဘူးပါပဲ … ဟယ္ … မဟုတ္ပါဘူး … ငါက ေလွခါးကို အရင္တတ္မိတာကိုး … သူအရင္တက္ရင္ ဒါမ်ိဳး ဘယ္ျဖစ္မွာလဲ … ခ်စ္ေတာ့ အျပစ္မျမင္ဆိုတာ ဒါမ်ိဳးပါပဲ …
လက္က တင္သားႏွစ္ခုကို ပြတ္သပ္ေနရင္းက တင္သားႏွစ္ခုၾကားကုိလည္း ေရာက္သြားသည္ … ဒီေနရာကိုေတာ့ လက္က သိပ္မမွီခ်င္ …ဘယ္မွီမလဲ … သူမ်ားေတြလို ျပားခ်ပ္မေနေတာ့ စြံ႔ကားေနတဲ့ တင္သားေတြက ေတာင္တန္းႀကီးေတြလို ျဖစ္ေနသည္ … ဖင္ၾကားေလးက လွ်ိဳေျမာင္ေလးေပါ့ … ဒီတင္သားေတြေပါ့ … ခ်ာတိတ္က ေနာက္ကေန အားရပါးရ ၾကည့္ေနမွာပဲ … ဟြန္း … လူဆိုး … မိန္းမတစ္ေယာက္က သူ႔ရဲ႕ အလွအပေအာက္မွာ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ နစ္ေျမာေနတာကို ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေက်နပ္သည္ … ကိုယ္ခ်စ္တဲ့ လူဆိုေတာ့ ပိုဆိုးသည္ … ပိုလို႔ ေက်နပ္သည္ … ဂုဏ္လည္းယူသည္ … ေဘးဘက္ တင္သားမ်ားကလည္း အတြင္းကို ခ်ိဳင့္မေန … ေဖာင္းေဖာင္းေလး ျဖစ္ေနသည္ … ဒါကေတာ့ လင္းလင္းက အပ်ိဳစစ္စစ္ကိုး … အအိုေတြကေတာ့ … ဒီေနရာမွာ ခ်ိဳင့္သြားတတ္သည္ … ေဘးၿပီးေတာ့ အေရွ႕ေပါင္ၾကားထဲကုိ စမ္းလိုက္ေတာ့ ခၽြဲက်ိက်ိ အရည္ေလးေတြ ထပ္ထြက္လာျပန္သည္ … စိတ္ညစ္ပါ့ … ဒီေန႔ေတာ့ ရင္ခုန္စရာအျဖစ္အပ်က္ေတြက … အပ်ိဳေလးရဲ႕ စိတ္ကုိ ႏိႈးဆြၿပီးရင္း ႏိႈးဆြေနသည္ … ဗိုက္သားရွပ္ရွပ္ေလးရဲ႕ ေအာက္နားမွာ … အေမႊးႏုႏုေလး … အေမႊးေတြက အရမ္းမမ်ား … ပါးသည္ … ႏုသည္ … ဒီေတာအုပ္ရဲ႕ ေအာက္မွာ လင္းလင္းရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းသားေလးေတြက အနည္းငယ္ထူေနသည္ … ပင္တီေလးရဲ႕ ပြတ္တိုက္အားေတြေၾကာင့္ ႏႈတ္ခမ္းသားေလးေတြက မာၿပီး တင္းေနသည္ … အမွန္က လင္းလင္း စိတ္ထေနၿပီ … ေျပာင္သြားေအာင္ ေသခ်ာပြတ္ေဆးလိုက္ေတာ့မွ ပိုဆိုးသြားသည္ …

ဟင့္ … ဟာ … မရေတာ့ … လက္ကေလးနဲ႔ အတြင္းသားၾကားကို စမ္းလိုက္ေတာ့ တစ္ေနရာမွာ … မာေတာင္ေတာင္ေလးျဖစ္ေနသည္ … အဲဒါဘာလဲ … ဒီေနရာဟာ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္အတြက္ ဆႏၵအျပင္းဆံုး ျဖစ္ေစႏုိင္သည့္ ေနရာ … ဒါကို လင္းလင္း မသိေသး … ႏႈတ္ခမ္းသား ႏွစ္ခုၾကားက ထိပ္ဖူးေလးသည္ … အစြမ္းကုန္ေထာင္ေနၿပီ … ေသခ်ာစမ္းၾကည့္မိလိုက္ေတာ့ …ရင္ထဲမွာ ဗံုးတစ္လံုး ေပါက္ကြဲသြားသည္ … ဖင္ကို အစြမ္းကုန္ ေနာက္ကို ေကာ့လိုက္မိၿပီး … ရင္ႏွစ္မႊာက ေရွ႕ကို ေကာ့လိုက္မိသည္ … ဟာ … ဟင့္ … မတိုးမက်ယ္ … ေရရြတ္သံႏွင့္အတူ … တကိုယ္လံုးမွ အေၾကာအျခင္မ်ားသည္ … ပုရြက္ဆိပ္မ်ား အုပ္လုိက္ လမ္းေလွ်ာက္လာသလို … တရြရြျဖစ္လာသည္ … ေသြးသားမ်ား ဆူပြက္လာသည္ … အပ်ိဳေလး၏ ခႏၶာကိုယ္သည္ … သူလုပ္ရမည့္ တာ၀န္မ်ားအတုိင္း … ေျပာင္းလဲလာသည္ … မ်က္ႏွာေလး ပန္းေရာင္ ျဖစ္လာသည္ … တစ္ခါပြတ္မိတုိင္း … ရင္ထဲမွာ ဗုံးတစ္လံုး ေပါက္ကြဲေနသည္ … ရပ္မရေတာ့ … ေရွ႕ကို ေကာ့ထားေသာ ရင္သားမ်ားသည္ တင္းလာသည္ … စိတ္ထဲမွလည္း … ထိုရင္သား ႏုထြားေလးကို အားနဲ႔ ဖိကိုင္ ဆုတ္နယ္ပစ္လိုက္ခ်င္သည္ … ညာဘက္ရင္သားကို ဘယ္ဘက္လက္ျဖင့္ ဖိညွစ္ပစ္လိုက္သည္ … သြယ္လ်တဲ့ လက္ေတြက … ဆႏၵကို အလိုက္တသိ အေကာင္အထည္ေဖာ္ေပးေနသည္ … ပန္းကေလးကို အစြမ္းကုန္ ညွစ္ထားမိသလို … လက္ကလည္း မရမက … ၾကားထဲ၀င္ကာ ပြတ္သပ္ေနမိသည္ … စိတ္ထဲမွာလည္း ခ်ာတိတ္ကိုသာ တမ္းတေနသည္ … ေရပန္းေလးေအာက္မွာ … လင္းလင္း ရမက္ထန္ေနပံုေလးကို ခ်ာတိတ္ျမင္ရင္ ႐ူးသြားႏုိင္သည္ … ဖြံ႔ထြားေနတဲ့ ရင္သားကို လက္တစ္ဖက္က ဆုပ္နယ္ေနၿပီး … လက္တစ္ဖက္က ေအာက္ပိုင္းကို သည္းႀကီးမည္းႀကီး ပြတ္သပ္ေနသည္ … တင္သားမ်ားသည္ … အထိအေတြ႔ ႏႈိးဆြမႈကို မခံႏုိင္လြန္းလို႔ … ရမ္းခါေနသည္ … လက္ေခ်ာင္းေလးႏွင့္ ရသာဖူးေလး … ထိမိလိုက္တုိင္း … ဖီလင္တက္လြန္းသျဖင့္ ေနာက္သို႔ တြန္႔သြားသလို … ခႏၶာကိုယ္က တုန္႔ျပန္မႈေၾကာင့္ အေရွ႕ကို အလုိလို ျပန္ေကာ့ေပးမိသည္ … ဖင္ေလးသည္ နာရီလက္တံအတုိင္း ရမ္းခါေနသည္ … ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေတာ့ မဟုတ္ … တစ္ခါတစ္ခါ … တစ္ကိုယ္လံုး ဇတ္ကနဲ တုန္သြားေသးသည္ … လင္းလင္း … မတိုးမက်ယ္ေလး ညီးတြားေနမိသည္ … လင္းလင္း ဒူးႏွစ္ေခ်ာင္း မခုိင္ေတာ့ …

“ေဒါက္ ေဒါက္”

တုန္ကနဲ ျဖစ္သြားၿပီး … အရမ္း လန္႔သြားသည္ … ဘယ္သူလဲ … စိတ္ကူးေတြ အကုန္လံုး လြင့္သြားၿပီး …လက္ရွိကမာၻေလးထဲကို သတိျပန္၀င္လာသည္ … ေတာက္ … ခုနက အခန္းတံခါးမပိတ္မိေတာ့ … ဒင္း ၀င္လာႏုိင္တာေပါ့ … ဘာမွ အျပစ္မရွိေသာ မိႏွင္းကို စိတ္ထဲမွာ ႀကိမ္းေနမိသည္ …

“မမ … ထမင္းစားဖို႔ အဆင္သင့္ ျဖစ္သြားၿပီ …”
မိႏွင္း …. မိႏွင္း … အေတာ္ရႈပ္တာပဲ … ဟင္း … ေဒါသေလးထြက္သြားသည္ …
“ေအး … ေအး … ၀က္အူေခ်ာင္းလည္း ေၾကာ္ေပးထားအံုးေနာ္ … သူက ၀က္အူေခ်ာင္း ႀကိဳက္တယ္”
ေလသံေလးက သူ႔အတြက္ ေစတနာ ပလပြ … သူႀကိဳက္တာေလးကို ဘာလို႔ ခ်က္ခ်င္းေတြးမိတာလဲ … အမွန္က ခ်စ္တာကိုး …
“အခုေၾကာ္လိုက္မယ္ … မမ”

ေရခ်ိဳးခန္းထဲက ဒုကၡသည္ ေအာင္ေက်ာ္ထက္ … မ်က္ႏွာသုတ္ပ၀ါႏွင့္ ျမန္ျမန္သုတ္ၿပီး … အ၀တ္ျမန္ျမန္လဲကာ … လင္းလင္း အိပ္ယာေဘးက ခံုမွာထုိင္ေနမည္ … ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ … ေအာက္ကေကာင္ အေၾကာေထာင္ေနတာကို ခ်ိဳးႏိွမ္မည္ … အႀကံက အဲဂလို … မ်က္ႏွာသုတ္ပ၀ါေလးကို မ်က္ႏွာနားကပ္လိုက္ေတာ့ … အန႔ံေလးတစ္ခု ႏွာေခါင္းထဲ ၀င္လာသည္ … မ ရဲ႕ မ်က္ႏွာသုတ္ပ၀ါေလး ထင္ပါရဲ႕ … မရဲ႕ မ်က္ႏွာလွလွေလးရယ္ … မရဲ႕ ကုိယ္လံုးက်စ္က်စ္ေလးရယ္ … ဒီမ်က္ႏွာသုတ္ပ၀ါႏွင့္ သုတ္ထားပါလား … မ်က္ႏွာသုတ္ပ၀ါကို လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ မ်က္ႏွာနားကပ္ၿပီး အားရပါးရ ရႈလိုက္မိသည္ … လင္းလင္းရဲ႕ ကိုယ့္သင္းနံ႔ေလးက ဒီရင္မွာ စြဲသြားၿပီ … အရမ္းခ်စ္မိသြားၿပီ … မ ေရ … မရဲ႕ စြင့္ကားေနတဲ့တင္သားေတြ … မရဲ႕ ဖြ႔ံထြားတဲ့ ရင္သားေတြကို မ်က္စိထဲမွာ … ေတြးၾကည့္ေနမိသည္ … ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ … မ ရဲ႕ အျပင္ဘက္က ပကတိသ႑န္ကေတာ့ ပိုလွမည္ အမွန္ပဲ … မရဲ႕ ဟိုေနရာေလးေကာ … ေသခ်ာသာ ျမင္ရလွ်င္ အရမ္း ရင္ခုန္စရာ ေကာင္းမွာ အမွန္ပင္ … တျခားေနရာေတြထက္ … ဒီေနရာ ပိုလွလိမ့္မယ္ … ဘယ္လိုပံုမ်ိဳးျဖစ္ႏုိင္မလဲ … အေတြးထဲမွာ စိတ္ကူးမိသည္ … အေတြးကို ျမန္ျမန္ဖ်က္ၿပီး … ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးကို ဟသည္ ဆို႐ံုေလး ဟလိုက္သည္ … အခန္းထဲမွာ ဘယ္သူမွ မရွိ … ဂြတ္ … လင္းလင္း အေဖ အက်ီ ၤႏွင့္ ပုဆိုးကို အျမန္လဲၿပီး … ခံုတြင္ အျမန္ထိုင္ကာ မ ရဲ႕ Laptop ကို ဖြင့္ၾကည့္ေနမိသည္ … စတိုင္ကေတာ့ … စက္ျပင္ေနသည္ေပါ့ … ေပါင္ၾကားက လူစြာေလးကို … ေပါင္နွစ္လံုးၾကားမွာ အေသညွပ္ထားၿပီး ခ်ိဳးႏိွမ္ထားသည္ … ဆႏၵကို ဒုတိအႀကိမ္ ခ်ိဳးႏိွမ္ျခင္းသည္ … ေအာင္ျမင္ဖို႔ ခက္ပါသည္ … ဒါကို လူႏံုေလး ေအာင္ေက်ာ္ထက္မသိ … အတင္း ဖိထားသည္ …

ေရျမန္ျမန္ခ်ိဳးၿပီး ေရစက္ေတြ သီးေနတဲ့ ကိုယ္ကို မ်က္ႏွာသုတ္ပ၀ါနဲ႔ အျမန္ လိုက္သုတ္လိုက္သည္ … စိတ္ထဲမွာေတာ့ မေက်နပ္ … ဘာကို အလိုမက်ျဖစ္ေနသည္ မသိ … တစ္ကိုယ္လံုး အေၾကာေတြက တင္းေနသည္ … ပထမ … ဘရာစီယာေလး ၀တ္မည္ စိတ္ကူးၿပီးမွ … အေတြးတစ္ခ်က္ေၾကာင့္ မ၀တ္မိ … ည၀တ္ဂါ၀န္ေလး ေကာက္စြတ္လိုက္သည္ … ရာဂနတ္ကား အပ်ိဳစင္ေလးကို အေမွာင္လမ္းသို႔ ေကာင္းေကာင္းႀကီး လမ္းညႊန္ေနၿပီ … မသိစိတ္က ခ်ာတိတ္ရဲ႕ တစ္စံုတစ္ခုကို တမ္းတေနသည္ … ေသြးသားက ေတာင္းဆိုလာေတာ့လည္း … အပ်ိဳစင္ေလးလည္း … ဥာဏ္နီ ဥာဏ္ျပာေတြ မသိမသာ ထြက္လာေနသည္ … ဒီအခ်ိန္မွာ လုပ္သင့္လား မလုပ္သင့္လား မစဥ္းစားေတာ့ … ျဖစ္ခ်င္ေနတဲ့ ရင္ထဲက မီးေတာက္ကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ေနသည္ … လင္းလင္းအခန္း၀ကေန လင္းလင္း ေခ်ာင္းၾကည့္လုိက္သည္ … သူ ဘယ္မွာလဲ … သူ … ခုတင္ေဘးက စားပြဲမွာ ထိုင္ၿပီး Laptop ကို ကိုင္ေနသည္ …

“ဗိုက္ဆာေနၿပီလား … ခ်ာတိတ္”
“မဆာေသးပါ မရယ္”

တစ္ခ်က္ၿပံဳးျပၿပီး လင္းလင္း ေအာင္ေက်ာ္ထက္ရဲ႕ ဘယ္ဘက္က … ခုတင္ေပၚမွာ တင္ေလးေစာင္းၿပီး ပံု႔ပံု႔ေလး ထိုင္လိုက္သည္ … ထိုအျပံဳးက ဆန္႔က်င္ဘက္လိင္ကို ဆြဲေဆာင္ေနသည္ … ခ်စ္ရည္လႊမ္းေနသည္ … အၾကင္နာၿပံဳး … ခ်ာတိတ္ … အရမ္းခ်စ္သြားသည္ … မ … အရမ္းလွသည္ … သူကလည္း ျပန္ၿပံဳးျပၿပီး ကိုယ့္ကို တစ္ခ်က္ေလး စူးစူးစိုက္စိုက္ၾကည့္လိုက္သည္ … လင္းလင္းသိတာေပါ့ … ည၀တ္ဂါ၀န္ေလးနဲ႔ လင္းလင္း အရမ္းလွေနမယ္ဆိုတာ … ေရခ်ိဳးၿပီးခါစ … ဆြဲေဆာင္မႈ ရွိတဲ့ လင္းလင္းမ်က္ႏွာေလး လန္းဆန္းေနသည္ … ေနာက္ … ဆႏၵရဲ႕ ေတာင္းဆိုမႈကို အဆံုးမသတ္ႏုိင္ေသးလို႔ မ်က္ႏွာေလးက ပန္းႏုေရာင္သန္းေနသည္ … တျခား အခ်ိန္ထက္ ဒီလိုအခ်ိန္မွာ ပိုၿပီးခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေနသည္ … ေနာက္ၿပီး လင္းလင္းရဲ႕ အမို႔အေမာက္ေလးေတြက ည၀တ္ဂါ၀န္ေအာက္မွာ ၀ိုးတ၀ါးနဲ႔ ဆဲြေဆာင္ေနတယ္ … အခုအခံမရွိဘူး ဆိုတာ ပိုၿပီးသိသာသည္ … ခ်ာတိတ္ရဲ႕ စိတ္ထဲမွာလဲ ႐ိုးတိုး႐ြတျဖစ္ေနသည္ … သြယ္လ်တဲ့ လက္ေမာင္းေလးေတြက ၀င္းေနသည္ … အနာတစ္စက္မရွိ … ဘယ္ဘ၀က ဘယ္လိုဆုေတာင္းခဲ့လဲ မသိ … မ က အရမ္းလွေနသည္ … ဂါ၀န္ေလးကို ေပါင္ႏွစ္ခုၾကားမွာ ညွပ္ထားလိုက္ေတာ့ ရင္ဘတ္က အမို႔အေမာက္ေလးက ပိုၿပီးပီျပင္လာသည္ …. ဟာ … မ … ေအာက္ခံ ဘာမွ မ၀တ္ထားပါလား … ျမင္ရသည့္အေနအထားနဲ႔ပင္ ဆုပ္နယ္ပစ္လိုက္ခ်င္သည္ … သုိ႔ေသာ္ … မလုပ္ရဲ … ဂါ၀န္ေအာက္မွာ အထင္းသားေပၚေနတဲ့ ေပါင္တံရွည္ရွည္ေလးကလည္း တင္းေနသည္ … သူမ်ားေတြလို ေပါင္လံုးတုတ္တုတ္ႀကီးမဟုတ္ … အေနေတာ္ေလးျဖစ္သည္ … ေျခသလံုးေလးကလည္း … အေမႊးတပင္ မရွိ … ေျပာင္ေခ်ာၿပီး သြယ္လ်လ်ေလးျဖစ္သည္ … ျမတ္ႏိုးစရာေကာင္းတဲ့ … မ ကို တစ္ကိုယ္လံုး ၾကည့္ၿပီး … ေအာက္ကေကာင္ကလည္း ႐ုန္းထေနသည္ … ေပါင္ႏွစ္လံုးကို အတင္း ဖိကပ္ထားသည္ … အေနရခက္သည္ဆိုတာ ဒီလိုအေျခအေနမ်ိဳးကို ေခၚတာလားမသိ …

ေဖေဖ့အက်ီ ၤနဲ႔ ေတာ္ရဲ႕လား”
“အင္း … နည္းနည္းေတာ့ႀကီးေနတယ္ … ရပါတယ္ … မ ရဲ႕”
“ထမင္းစားၾကေအာင္ေနာ္”
ဟိုက္ … ဒီက ထလို႔မရ … ေသာက္ရွက္ေတာ့ ကြဲၿပီ … ေအာင္ေက်ာ္ထက္ မ်က္ႏွာ နီရဲလာသည္ …
“ခဏေလးပါ မ ရယ္ … လုပ္လက္စေလး မျပတ္ေသးလို႔”
“မရဘူးကြာ … ထ ဆို ထပဲ … လာသြားစားမယ္”
လင္းလင္းကလည္း ဇြတ္ …
ေအာင္ေက်ာ္ထက္ေတာ့ ဂြက်ၿပီ … မ်က္ႏွာေလးက နီရဲတြတ္ေနၿပီ … ကြိဳင္မွ ကြိဳင္ႀကီး …
လင္းလင္းက မတ္တပ္ရပ္ၿပီး ခ်ာတိတ္ကို အေပၚက မိုးၾကည့္လုိက္သည္ …
“ဟာ”
ခ်ာတိတ္ေတာ့ ေသြးေလ ေျခာက္ျခားေနၿပီ … အရမ္းလွတဲ့ မ က အနားမွာ ကပ္ရပ္ေနသည္ … ည၀တ္ဂါ၀န္ေလးက အနီးကပ္က်ေတာ့ ပါးလ်လြန္းသည္ … မရဲ႕ ရင္ႏွစ္မႊာက အလံုးလိုက္ ကပ္ၿပီးျမင္ေနရသည္ … ထိပ္က ႏို႔သီးေလးေတြက ပန္းေရာင္ … ၀ိုးတ၀ါးေပမယ့္ေသခ်ာသည္ … ေနာက္ … အေစ့ေလးေတြက ေသးေသးေလး … မ ရဲ႕ စမူဆာေလးကလည္း ဂါ၀န္ေအာက္မွာ ေဖာင္းမို႔ေနသည္ …. ေသခ်ာသည္မွ ေသခ်ာတာေပါ့ … ေအာင္ေက်ာ္ထက္ ေပါင္ႏွစ္ခုၾကားကေန … အလံတိုင္ေလးက ေသြးနံ႔ရေသာ က်ားလို ၀ုန္းကနဲ ကန္ထြက္ ေထာင္ထြက္လာသည္ … ေပါင္ႏွစ္လံုးသည္လည္း တားဆီးရန္ မတတ္ႏုိင္ေတာ့ … ဘယ္သူမွ မရွိေတာ့ လင္းလင္း စိတ္ေလးကရဲေနသည္ … စားပြဲေပၚတင္ထားတဲ့ ခ်ာတိတ္လက္ကို ဆြဲမလိုက္သည္ … ဒီအခ်ိန္မွာပဲ မ်က္စိက ခ်ာတိတ္ေပါင္ႏွစ္လံုးၾကားထဲကို ေရာက္သြားသည္ … အိုး … ဘာႀကီးတုန္း … ဘုရား … ဘုရား … ဒါ … ဒါ … ခ်ာတိတ္ရဲ႕ … ဟိုဟာႀကီးပါလား … အံ့ၾသျခင္း … မွင္တက္ျခင္းေတြနဲ႔ အတူ လင္းလင္း မ်က္လံုးေလး ျပဴးသြားသည္ … ေအာင္ေက်ာ္ထက္က ထိုင္လ်က္နဲ႔ ဖံုးကြယ္ေနရာမွ ႐ုတ္တရက္ ၀ုန္းကနဲ မတ္တပ္ရပ္လိုက္သည္ … အေၾကာက္တရားကား အမွန္ကို ဘြင္းဘြင္းႀကီး ထုတ္ေဖာ္လိုက္သည္ … မတ္တပ္ရပ္လိုက္ေတာ့မွ ပိုဆိုးသြားသည္ … ခံတပ္ေပၚက အေျမွာက္ႀကီးလို ေလထဲတြင္ တန္းတန္းႀကီးထြက္ေနသလို … ခ်ာတိတ္ရဲ႕ အဂၤါေလးသည္ … အေရွ႕ကို တန္းတန္းထြက္ေနေတာ့သည္ …

“ဟာ”
လင္းလင္း ပါးစပ္က အံ့ၾသသံႏွင့္အတူ ကိုယ္ကို တပတ္လွည့္ၿပီး မ်က္ႏွာကို လႊဲဖို႔ႀကိဳးစားလိုက္သည္ … အမွားေပၚအမွားဆင့္ျခင္းသည္ အဆိုးဆံုးေသာ အေျခအေနကို တြန္းပို႔လိုက္ျခင္းပင္ … လင္းလင္းေနာက္ကို အလွည့္ … ခုတင္ေစာင္းက လင္းလင္းေျခေထာက္ကို ျဖတ္ခံထားသလိုျဖစ္ၿပီး … ၀ုန္းကနဲ ခုတင္ေပၚကို ေနာက္ျပန္ပစ္က်သြားသည္ … ေရနစ္သူသည္ လက္တြင္ ဆုပ္ကိုင္ထားမိေသာ အရာကို အားကုန္ဆြဲမိသလို … လင္းလင္း အမွတ္တမဲ့ ခ်ာတိတ္လက္ကို ဆြဲလိုက္မိသည္ … တစ္စကၠန္႔ … ဒီအခ်ိန္ေလး အတြင္းမွာ … ေအာင္ေက်ာ္ထက္ … လင္းလင္းကိုယ္ေပၚမွာ ထပ္မိလ်က္သား ျဖစ္သြားသည္ … ခ်ာတိတ္ ဆုေတာင္းျပည့္သြားသည္ … ရာဂနတ္၏ ဆႏၵကား တကယ္ ျဖစ္သြားသည္ … အပ်ိဳစင္တစ္ဦးအဖို႔ … အံ့ၾသျခင္း … ရွက္ရြံ႕ျခင္းႏွင့္အတူ အသားမ်ား တဇတ္ဇတ္တုန္ေနသည္ … ေအာင္ေက်ာ္ထက္၏ အမွားကား … အမွားေကာင္းပင္ … လင္းလင္းေပၚ ထပ္ၿပီး က်သည္မွ ကြက္တိ … သံလိုက္သည္ သံကို ဆြဲသလို … ဘယ္လို ဘယ္လိုျဖစ္သြားသည္ မသိ … ခ်ာတိတ္၏ အေျမွာက္သည္ … လင္းလင္း၏ လွ်ိဳေျမွာင္ေလးကို တည့္တည့္ႀကီး ဦးတည္ထားေပသည္ … လင္းလင္းကား ပက္လက္ကေလး … သူ႔အေပၚမွာ ခ်ာတိတ္ ... တိတ္ဆိတ္ေသာ အခန္းထဲက … ေသြးသားထဲက အေတာင့္တဆံုး ဆႏၵ … တစ္ခါမွ မႀကံဳဘူးသည့္ အထိအေတြ႔ …
ပါးလ်တဲ့ ဂါ၀န္ေလးေအာက္မွာ ဘာမွ အခုအခံမရွိတဲ့ လင္းလင္းရဲ႕ အလွဆံုး ရင္သားေလးေတြ … ခ်ာတိတ္ သိတာေပါ့ … အေတြ႔အထိက … အခ်ိန္ေတြကို ေမ့သြားသည္ … လက္ရွိ အေျခအေနကို ေမ့သြားသည္ … တဇတ္ဇတ္တုန္ေနတဲ့ …မရဲ႕ ကိုယ္လံုးလွလွေလး … ႏူးညံ့ေသာ အေတြ႔အထိ … တဒိန္းဒိန္း ခုန္ေနေသာ ရင္ခုန္သံ … သင္းပ်ံ႕ေနတဲ့ မရဲ႕ ကိုယ္န႔ံေလး … အ့ံၾသစြာ … ခ်စ္ရည္လႊမ္းစြာ ၾကည့္ေနတဲ့ … မရဲ႕မ်က္လံုးေတြ … ခ်ာတိတ္ စိတ္ထဲမွာ တစ္ခုပဲ ရွိေနသည္ … ပါးလ်ၿပီး ဆြဲေဆာင္မႈရွိတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ဖိနမ္းလိုက္မိသည္ … ရွက္ရြံ႕ျခင္းနဲ႔အတူ … လင္းလင္း ႐ုန္းဖယ္ဖို႔ ႀကိဳးစားလိုက္ေပမယ့္ … ေပါင္ၾကားက ခ်ာတိတ္ရဲ႕ ပစၥည္းက လင္းလင္းရဲ႕ … လင္းလင္းရဲ႕ ပန္းကေလးကို … အို … ဟင့္ … သိလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ … ေခါင္းကို မိုးၾကိဳးပစ္ခ်လိုက္သလို … ရွက္လြန္းလို႔ ျပာေ၀သြားသည္ … ခ်ာတိတ္ ဇတ္ကနဲ တစ္ခ်က္ ေဆာင့္လိုက္မိသည္ …

“ဟင့္”
မတိုးမက်ယ္ ညည္းသံေလးနဲ႔အတူ … ေယာင္ယမ္းၿပီး သူ႔ကို ဖက္ထားမိသည္ … အထိအေတြ႔ေၾကာင့္ … အမွားမွားအယြင္းယြင္း ဆက္ျဖစ္ေနဆဲ … ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို စုထားေနရာက ေဘးကို ကားေပးလိုက္မိသည္ … ေျခေခ်ာင္းေလးေတြက ေလထဲမွာ ကုတ္ေကြးေနသည္ … ေအာင္ေက်ာ္ထက္ ေပါင္ႏွစ္လံုးၾကားထဲကို အလိုက္သင့္ေရာက္သြားသည္ … ဂါ၀န္ေလးက ခါးထိ လန္က်သြားၿပီး … ေအာက္တြင္ ေဟာင္းေလာင္း … လင္းလင္းရဲ႕ လွ်ိဳေျမွာင္ေလးနဲ႔ … ခ်ာတိတ္ရဲ႕ အေျမွာက္ကား … ပုဆိုးပါးေလးသာ ျခားေတာ့သည္ … ေအာင္ေက်ာ္ထက္ ခါးကိုတြန္႔ၿပီး … မရဲ႕ ေတာင္ကုန္းေပၚကေန ပြတ္ဆြဲပစ္လိုက္သည္ …
“ဟာ … ဟင့္အင္း”
ၿငီးျငဴသံေလးနဲ႔ အတူ … ႏွစ္ေယာက္သား ခြာမရေတာ့ … ခ်ာတိတ္ကို တင္းတင္းဖက္ထားၿပီး မ်က္စိကို မွိတ္ထားမိသည္ … မ်က္ႏွာေလးကိုကား … ညာဘက္သို႔ လႊဲထားမိသည္ … ခ်ာတိတ္ … မရဲ႕ နားသယ္စပ္ေလးကို နမ္းလိုက္သည္ … ေနာက္ လည္ပင္းသားေလး … လင္းလင္းရင္ထဲ ေျဗာင္းဆန္ေနသည္ … လက္ေမာင္းႏွစ္ခုလံုးမွာ ၾကက္သီးေလးေတြ ထေနသည္ … ေအာ္ အပ်ိဳကိုး … ျဖစ္မွာေပါ့ … တစ္ခုက အတင္း၀င္ဖို႔ႀကိဳးစားသည္ … တစ္ခုက အလိုက္တသိ … တည့္ေအာင္ ေျပာင္းေပးသည္ … အေပးအယူကား ေျပာစရာမလို … မာၿပီးတင္းေနသည့္ ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္ခုၾကားကို ရွည္ေမ်ာေမ်ာအရာတစ္ခု တိုး၀င္လာသည္ … အထိအေတြ႔ကုိ ႏွစ္ေယာက္သား မလြန္ဆန္ႏုိင္ … ထိပ္ဖူးလံုးလံုးက … လင္းလင္းရဲ႕ ရသာဖူးေလးကို အေပၚကေန ေအာက္ကို ဖိဆြဲသြားသည္ … အဆံုးသတ္ကား … လင္းလင္းရဲ႕ အေပါက္၀ေလး ေအာက္နားကို သြားေဆာင့္မိသည္ … အပ်ိဳေလး … ေကာ့ပ်ံသြားသည္ … ဘယ္ခံႏုိင္ပါ့မလဲ … လင္းလင္းရဲ႕ အကြဲေၾကာင္းၾကားထဲမွာလည္း … အရည္ေတြ ရႊဲစိုေနသည္ …

ႏွစ္ေယာက္သား အခ်စ္မီးေတာက္ေလး ႏွစ္ကိုယ္တူ ထြန္းညွိေနတုန္း …
မိႏွင္းက မမ ေၾကာ္ခိုင္းတဲ့ ၀က္အူေခ်ာင္းေၾကာ္ ေၾကာ္ၿပီးသည့္အေၾကာင္း မမတို႔ကို သြားေျပာရန္ အခန္း၀သို႔အေရာက္ … ျမင္လိုက္ရသည့္ ျမင္ကြင္းက မယံုခ်င္စရာ … ခုတင္ေပၚမွာ မမနဲ႔ ဟိုအစ္ကို ထပ္ၿပီး အိပ္ေနၾကသည္ … အံ့အားသင့္ျခင္းႏွင့္အတူ … မွင္သက္မိသည္ … ဒီအိမ္မွာ မိႏွင္း အလုပ္လုပ္တာ သံုးႏွစ္ေက်ာ္ၿပီ … မမ လင္းလင္း … အရမ္းလွသည္ … မိန္းမခ်င္း မနာလိုခ်င္စရာ ေကာင္းေလာက္ေအာင္ … ေဘာ္ဒီက မိုက္သည္ … ေတာင့္သည္ … စိတ္ထားလည္း ေကာင္းသည္ … စကားေျပာလွ်င္လည္း ခ်ိဳခ်ိဳသာသာေျပာသည္ … ေယာက်္ားေလးေတြနဲ႔ ဘာမွ အရႈပ္အရွင္းမရွိ … သူမ်ားေတြ ဒါမ်ိဳးျဖစ္ေနၾကပါသည္ ဟုလာေျပာျပလွ်င္ … မိႏွင္း လာေျပာတဲ့သူကို ပါးပိတ္႐ိုက္မိလိမ့္မယ္ … မဟုတ္က ဟုတ္က … မမကို စြပ္စြဲရမလားလို႔ … အခုေတာ့ … အခုေတာ့ … ျဖစ္ေနပံုက …
ဒီအေျခအေနကို မိႏွင္းဘယ္လို တားဆီးရမလဲ … မမ က အိမ္ရွင္ … သူႀကိဳက္တဲ့လူနဲ႔ ဖက္ၿပီး အိပ္ေနတာကို မိႏွင္းလို အိမ္အကူက ဘယ္လိုတားဆီးရမွာလဲ … ခက္တာပဲ … ေမေမႀကီးတို႔သိလွ်င္ ရွက္လြန္းလို႔ မမ ကို သတ္လိမ့္မည္ … လက္ခနဲ အၾကံႏွင့္အတူ ထမင္းစားခန္းကို ေျပးသြားသည္ … ေၾကြပန္းကန္တစ္ခု … ေခါင္းေပၚ အျမင့္ေလာက္က ေျမွာက္ၿပီး ပစ္ခ်လိုက္သည္ …

“ဂြမ္း”
ေၾကြပန္းကန္နဲ႔ ေက်ာက္ျပားထိသံက အေတာ္က်ယ္သည္ … ရာဂနတ္သား ညႊန္ၾကားမႈ၏ ေအာက္တြင္ လႈပ္ရွားေနေသာ လင္းလင္းတို႔ ႏွစ္ေယာက္ … တုန္႔ကနဲ ျဖစ္သြားသည္ … အသိတရားကား၀င္လာသည္ … လင္းလင္း ခ်ာတိတ္ကို တြန္းဖယ္ၿပီး … ေရခ်ိဳးခန္းထဲကို ေျပး၀င္သြားမိသည္ … အပ်ိဳေလး … အခုမွ … အရမ္းရွက္ေနၿပီ … ေရပန္းကို ဘားကုန္ဖြင့္ၿပီး ႀကံဳ႕ႀကံဳ႕ေလးထုိင္ေနမိသည္ … ရွက္သည္ … အရမ္း ရွက္ဖို႔ေကာင္းသည္ … အသက္ ၂၈ ေက်ာ္မွ … ဒီလို မ႐ိုးမသားစိတ္ေတြ ထၾကြေနတာ ဘာေၾကာင့္လဲ … ေသခ်ာတာေတာ့ … လင္းလင္းေၾကာင့္ … ငါသာ သူ႔ကို အိမ္မေခၚခဲ့ရင္ … ငါသာ ည၀တ္ဂါ၀န္ေလး မ၀တ္ခဲ့ရင္ … ဟီး … ရွက္မ်က္ရည္ေလး စမ္းစမ္း စမ္းစမ္းနဲ႔ ငိုခ်လိုက္သည္ …




ခ်ာတိတ္ … ထူပူသြားသည္ … သြားၿပီ … မေတာ္တဆျဖစ္တာမွန္ေပမယ့္ … ဒါမ်ိဳးေတာ့ လံုး၀မျဖစ္သင့္ … မကို အခြင့္အေရးယူသလို ျဖစ္သြားသည္ … အခြင့္အေရးမွ အေတာ့္ကို ယူမိသည္ … မ လည္း အရမ္းရွက္ေနမွာေပါ့ … ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ … သြားေခ်ာ့မည္ … မ စိတ္ဆိုးလုိ႔ သတ္ရင္လည္း သတ္ပေစေတာ့ … မ ေပးတဲ့ အျပစ္ကို ခံယူမည္ … ေရခ်ိဳးခန္းထဲကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ မ … ေရပန္းေအာက္မွာ ငိုေနသည္ … အရမ္း၀မ္းနည္းသြားသည္ … တကယ္ပါ … အဲဒီလို ျဖစ္ဖို႔ လံုး၀ မရည္ရြယ္ပါ … မေဘးနားမွာ ဒူးေထာက္ၿပီး …
“မ”
လင္းလင္းကား တအိအိနဲ႔ ငိုေနဆဲ …
“မ … မငိုပါနဲ႔ဗ်ာ … ကၽြန္ေတာ္ … ကၽြန္ေတာ္ … တကယ့္ကို မရည္ရြယ္ပါဘူး … အခြင့္အေရးယူတာလဲ မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ”
ေခ်ာ့မယ့္သူရွိေလ … ပိုငိုေလဆိုတဲ့ ကေလးလို … လင္းလင္း အေပၚက ေရပန္းနဲ႔ အျပိဳင္ ငိုေနသည္ …
“မ … မေက်နပ္ရင္ ႀကိဳက္တဲ့ အျပစ္ေပးပါဗ်ာ … ကၽြန္ေတာ္ ရဲရဲႀကီးခံရဲပါတယ္”
“မ”
“မ”
“ကၽြန္ေတာ္ မေကာင္းတာပါဗ်ာ ... ဒီေလာက္ မကို ေစာ္ကားတဲ့ေကာင္”
ကိုယ့္ပါးကို ကိုယ္ ဘယ္ျပန္ညာျပန္တီးေနမိသည္ … တကယ္ခ်ေတာ့ … မ်က္လံုးေတြပင္ ျပာေ၀သြားသည္ … မ အငိုတိတ္သြားသည္ … မ်က္ရည္ေတြရႊဲေနတဲ့ မ်က္၀န္းေလးက ခ်ာတိတ္ကို ေမာ့ၾကည့္ေနမိသည္ …
“ကဲကြာ … ကဲကြာ … ”
ကိုယ့္ပါးကိုယ္ခ်တာ အားမရေတာ့ … ဇတ္ကနဲ မတ္တပ္ရပ္ၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းနံရံကို လက္သီးနဲ႔ အားကုန္ထိုးေနမိသည္ … နံရံထက္ လက္သီးက ပိုမာႏိုင္ပါ့မလား … တကယ္ထိုးေတာ့ … လက္ကေပါက္ၿပဲၿပီးေသြးေတြ ျဖာက်ေနသည္ … လက္ႏွစ္ဖက္လံုး ေပါက္ၿပဲၿပီး ေသြးေတြက ရဲေနသည္ … လက္ၿပီးေတာ့ ေခါင္း … နံရံကို ေခါင္းနဲ႔ ေျပးေဆာင့္လိုက္သည္ … တစ္ခ်က္ … ႏွစ္ခ်က္ … နံရံက ေအးေဆးပါ … ေခါင္းက ခ်ိဳေစာင္းကေတာ့ ကြဲၿပီ … ေသြးေတြက ၾကည့္မေကာင္းေအာင္ တေ၀ါေ၀ါဆင္းေနသည္ … ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာ နီရဲတြတ္လာသည္ …
လင္းလင္းရဲ႕ ႏွလံုးသားက ေက်ာက္႐ုပ္မဟုတ္ … ခ်ာတိတ္ရဲ႕ အက္ရွင္ေတြက … လင္းလင္းႏွလံုးသားကို အရည္ေပ်ာ္သြားသည္ … ခုနက ရွက္စရာကိစၥကို ေမ့သြားၿပီး … ခ်ာတိတ္ကို အတင္းဆြဲထားသည္ …
“အိုု …. မလုပ္နဲ႔ … ေတာ္ပါေတာ့”
“မရဘူးဗ်ာ … မရဘူး … မ ခြင့္လႊတ္ေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္ကိုယ္ ကၽြန္ေတာ္ ခြင့္မလႊတ္ႏုိင္ဘူး”
“ေတာ္ပါေတာ့ဆို … မလုပ္ပါနဲ႔ေတာ့ … အားလံုးက လင္းလင္း … အျပစ္ေတြပါ”
ခ်ာတိတ္ တစ္ခ်က္ရပ္သြားၿပီး … မ ကိုၾကည့္လိုက္သည္ … ၾကင္နာသနားစြာနဲ႔ ၾကည့္ေနတဲ့ မရဲ႕ မ်က္၀န္းေတြက ခ်ာတိတ္အတြက္ … ေသြးတိတ္ေဆးေပါ့ …
“မ … ကၽြန္ေတာ့္ကို ခြင့္လႊတ္တယ္ေပါ့”
“မလုပ္နဲ႔ေတာ့ေနာ္ … ရပ္လိုက္ပါေတာ့ … လင္းလင္း ခြင့္လႊတ္တယ္ သိလား”
လင္းလင္း ေအာင္ေက်ာ္ထက္လက္ေတြကို … ဆုတ္ကိုင္ထားသည္ … ခ်ာတိတ္ေသြးေတြက လင္းလင္း ဂါ၀န္ေလးေပၚမွာ စြန္းထင္းကုန္သည္ … ေသြးသစၥာေပါ့ …
“မ ကို … ကၽြန္ေတာ္ အရမ္းခ်စ္ပါတယ္ဗ်ာ … တကယ္ပါ … ဒါမ်ိဳးျဖစ္မယ္လို႔ လံုး၀ မရည္ရြယ္ပါဘူး”
“မ … ကၽြန္ေတာ့္ကို ခ်စ္ရဲ႕လားဟင္ …”
ရင္ထဲက စကားေတြ မၿမိဳသိပ္ႏုိင္ေတာ့ … ေထြးအန္ထြက္လာသည္ … ႏွလံုးသားထဲက အခ်စ္ေတြကို တားဆီးလုိ႔ မရ … မရဲ႕လက္ေတြကို ဆုပ္ကုိင္ထားၿပီး အတင္းေမးလုိက္မိသည္ …
“ခ်စ္တာေပါ့ … ခ်ာတိတ္ရယ္ … ခ်စ္တာေပါ့”
ခ်စ္ရည္ရႊမ္းတဲ့ အၾကင္နာမ်က္၀န္းေတြနဲ႔ လင္းလင္း ရင္ထဲက အေျဖကို ေပးလုိက္သည္ … လင္းလင္းက ပြင့္လင္းသည္ … ရွင္းသည္ … ဟုတ္တာေပါ့ … ဒီေလာက္ခ်စ္တဲ့ ခ်ာတိတ္ကို လင္းလင္းရင္မွာ အသဲစြဲသြားၿပီ … ရင္ခုန္စရာ အျဖစ္အပ်က္ေတြနဲ႔ … ခ်ာတိတ္ရဲ႕ ေသြးနဲ႔ရင္းျပီး အျပစ္ေပးတဲ့ ပံုစံ … အို … သနားစရာေလး … ဒီလို မလုပ္လိုက္ပါနဲ႔ … မ ရင္ေတြ က်ိဳးရခ်ည္ရဲ႕ …
“အရမ္းခ်စ္တယ္ေနာ္”
“ခ်စ္တာေပါ့ ေမာင္ေလးရယ္”
အားရ၀မ္းသာနဲ႔ လင္းလင္းကိုယ္ေလးကို ေပြ႔ဖက္လိုက္မိသည္ … ခ်စ္ေတာ့လည္း ပြင့္ထြက္ကုန္ၿပီ … ခ်ာတိတ္ကို တင္းတင္းေလး ျပန္ဖက္ထားမိသည္ … ေရပန္းေလးေအာက္မွာ ခ်စ္သူႏွစ္ေယာက္ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ တင္းတင္းေလး ဖက္ထားမိသည္ …
လင္းလင္း သတိျပန္ရလာေတာ့ … အို … ခ်ာတိတ္ရဲ႕ ေသြးေတြက အမ်ားႀကီး … ခ်ာတိတ္လက္ကို အသာေလး ေျဖရင္း …
“ေသြးေတြ အမ်ားႀကီးထြက္ေနတယ္ေနာ္ … ခဏေလး … ေဆးသြားယူလိုက္မယ္”
အၾကင္နာေတြ … အၾကင္နာေတြ …
မ လက္ကို မလႊတ္ခ်င္ေပမယ့္ … ေသြးေတြက အမ်ားႀကီး … အခုမွ ေခါင္းေတြေတာင္ မူးေနာက္ေနာက္ ျဖစ္လာသည္ … ေသြးဆူတုန္းကျဖင့္ ေဆာင့္ခ်င္သလို ေဆာင့္ေနတဲ့ သူ … အခုေတာ့ ခံရၿပီေပါ့ … လင္းလင္း အခန္း၀ နားကေန …
“မိႏွင္း … မိႏွင္း … တင္ခ်ာနဲ႔ ဂြမ္း ျမန္ျမန္ယူလာခဲ့”
“ၾကားလား” အက်ယ္ႀကီးေအာ္ေခၚရင္း … ခ်ာတိတ္ရဲ႕ ေခါင္းကေသြးေတြကို ေဆးေပးေနမိသည္ …
“ဟုတ္ကဲ့ … မမေရ … လာၿပီ”
ဟိုက္ … မမ ဘာျဖစ္သြားလို႔ တင္ခ်ာနဲ႔ ဂြမ္းေတာင္းေနရတာတုန္း … အို … ဟိုဟာမ်ား ကြဲသြားလို႔လား … သြားပါၿပီ … ႏွေျမာလိုက္တာ … ဟိုခ်ာတိတ္က ေတာ္ေတာ္ၾကမ္းတာပဲ … ေတာက္ … မမကို မညွာမတာ … လုပ္ရက္လိုက္တာ … ဒင္း … မမကို ဘာမ်ားမွတ္ေနလဲ မသိဘူး … အပ်ိဳစစ္စစ္ဆိုတာ ဒင္းမသိဘူးလား … အေတြးက ေတာ္ေတာ္ကို႔ ေခ်ာ္သြားၿပီ …
စတုိခန္းထဲက တင္ခ်ာနဲ႔ ဂြမ္းေျပးယူၿပီး လင္းလင္းအခန္း၀ေရာက္ေတာ့ … မမ ထြက္လာၿပီး … အျမန္ယူလိုက္သည္ …
“ေပးစမ္းပါ … ျမန္ျမန္”
ဆတ္ကနဲ မိႏွင္းလက္ထဲက တင္ခ်ာနဲ႔ ဂြမ္းကို လွမ္းယူလိုက္ၿပီး … လင္းလင္း အခန္းတံခါးကို ၀ုန္းကနဲ ပိတ္လိုက္သည္ … ဒီ မိႏွင္းတစ္ေယာက္က အေတာ့္ကို စပ္စုသည္ … ဒီေလာက္ အေရးႀကီးေနပါတယ္ ဆိုမွ ဒင္းက ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္နဲ႔ …

မိႏွင္းက တေမွာင့္ … ဟယ္ … မမ … မမရဲ႕ ဂါ၀န္မွာ ေသြးေတြ … ငါထင္ထားတဲ့အတိုင္းပါလား … ပညာရွိေလသံနဲ႔ … အမွန္က တလြဲ … ### … ငါ့မမကို မညွာမတာ လုပ္ရက္လိုက္တာ … ၾကည့္ပါအံုး သနားစရာ … ေသြးေတြ အမ်ားႀကီး … မမ ေတာ့္ေတာ့္ကို နာသြားမွာပဲ … မမ ေတာ္ေတာ္ရွက္ေနတယ္ထင္တယ္ … တံခါးကို ၀ုန္းကနဲေဆာင့္ပိတ္လိုက္တယ္ … မိႏွင္း ကိုယ့္အေတြးနဲ႔ကိုယ္ စဥ္းစားတာကေတာ့ ျဖဴးေနတာပဲ … လြဲေနတာက ေတာ္ေတာ္ဆိုးသည္ …

တင္ခ်ာနဲ႔ ဂြမ္းကို ေဘးခ်ၿပီး ...

“ထိုင္လိုက္ေနာ္ … အနာကို တင္ခ်ာနဲ႔ ေဆးေပးမယ္” ေအာင္ေက်ာ္ထက္ ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာ ထိုင္ခ်လိုက္သည္ …

လင္းလင္း ... ခ်ာတိတ္ေဘးနားမွာ ... ဒူးေထာက္ ထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး ...

“ေသြးေတြက အမ်ားႀကီးပဲ … ဘာလို႔ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ညွင္းဆဲရတာတုန္း”
“မ စိတ္ဆိုးသြားတယ္ထင္လို႔ … ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ဒဏ္ခတ္လိုက္တာ”
“ေနာက္ကို အဲဒီလို မလုပ္ရဘူးေနာ္ … ခ်ာတိတ္က … သက္သက္လုပ္တာမွ မဟုတ္တာ”

လင္းလင္း ပါးစပ္က ေျပာရင္း …
ေအာင္ေက်ာ္ထက္ရဲ႕ ... လက္ဆစ္ အေပါက္အျပဲေတြက ထြက္ေနတဲ့ ... ေသြးေတြကို ဂ႐ုတစိုက္ သုတ္ေပးေနသည္ ... ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာ ေသြးေတြက အိုင္ထြန္းေနသည္ ... တင္ခ်ာ ပုလင္းဖြင့္ၿပီး ... ဂြမ္းကို ... တင္ခ်ာ ... ဆြတ္လိုက္သည္ ... တင္ခ်ာပုလင္းကို အနားတြင္ ျပန္ခ်ထားသည္ ...

“နည္းနည္းေတာ့ စပ္မယ္ေနာ္”

ညာဘက္လက္ရဲ႕ လက္ဆစ္ကို တင္ခ်ာဆြတ္ထားတဲ့ ဂြမ္းနဲ႔ တို႔လိုက္ေတာ့ ... အေတာ့့္ကို စပ္သြားသည္ ... ေအာင္ေက်ာ္ထက္ သတၱိရွိပါတယ္ ... ဘုရင့္ေနာင္လုိ လက္သည္းၾကားမွာ အပ္စိုက္ၿပီး တူနဲ႔ ထုတာမ်ိဳးေတာ့ မခံႏုိင္ေပမယ့္ ... ဒီတင္ခ်ာ ထည့္တာေလာက္ေတာ့ ခံႏုိင္ပါတယ္ ... မ ... ထည့္ေပးတာပဲ ... စပ္လည္း ခံရမွာေပါ့ ...

“ေနာက္ အဲဒီလို လူမိုက္မလုပ္ရဘူးေနာ္”

ညာဘက္ၿပီးေတာ့ ဘယ္ဘက္ ... ဒဏ္ရာေတြက မရဲ႕ ယုယမႈေတြေၾကာင့္ ...ဘာမွ်မခံစားရေသး ... အမွန္က ေသြးပူေနေသးတာကိုး ...
လင္းလင္း ေအာင္ေက်ာ္ထက္ နဖူးေစာင္းက အနာေတြကိုလည္း တင္ခ်ာထည့္ေပးသည္ ... လင္းလင္းက ေအာင္ေက်ာ္ထက္ရဲ႕ ေခါင္း အထက္ကေန ျမင္ရေအာင္ ကိုယ္ေလးကို မတ္ၿပီး အေပၚစီးကေန အနာကို တင္ခ်ာထည့္ေပးေနသည္ ... ခ်ာတိတ္ အသက္မရႈႏုိင္ေတာ့ ... မရဲ႕ ရင္ႏွစ္မႊာကား ... ေအာင္ေက်ာ္ထက္ မ်က္စိေရွ႕တည့္တည့္မွာ ... ရွင္းရွင္းေလး ... နီးနီးကပ္ကပ္ေလး ... အရြယ္က ... ပန္းသစ္ေတာ္ေလာက္ ရွိသည္ ... ျဖဴ၀င္းေနသည္ ... ႏို႔သီးေသးေသးေလးက ... ကပ္ေနတယ္ဆို႐ံုေလး .. အသည္းယားစရာ ... ကုန္းစို႔ပစ္လုိက္ခ်င္သည္ ...
ဂါ၀န္ေလးက ကပ္ေနေတာ့ ... လင္းလင္းရဲ႕ ေတာအုပ္ေလးကို အထင္းသား ျမင္ေနရသည္ ... ေပါင္လံုးလွလွက်စ္က်စ္ေလး ႏွစ္ခုၾကားမွာ ... ပန္းကေလးက မို႔ေမာက္ေနသည္ ... ေအာင္ေက်ာ္ထက္ တင္ခ်ာေၾကာင့္ နာေနတာေတြ … စပ္ေနတာေတြ … ေမ့သြားသည္ ... တင္သားေလးေတြကလည္း ေရစိုဂါ၀န္ေအာက္မွာ ကားစြံ႔ေနသည္ ...ေအာင္ေက်ာ္ထက္ ဘာသားနဲ႔ထုထားတဲ့ လူမို႔လဲ … မ ရဲ႕ ခါးက်င္က်င္ေလးကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ကိုင္လိုက္ၿပီး … မရဲ႕ ရင္သားေတြေပၚမွာ … ေအာင္ေက်ာ္ထက္ မ်က္ႏွာအပ္ထားပစ္လိုက္သည္ …

“အို ... အေမ့”

ခ်ာတိတ္ရဲ႕ ႏွာေခါင္းက အသက္ရႈလိုက္တဲ့ ေလေတြက လင္းလင္း ရင္ကို ေႏြးသြားေစသည္ … ေသြးသားေတြက ေတာင္းဆိုေနၿပီ … အပ်ိဳေလးရဲ႕ အရွက္တရားကား ျငင္းဆန္ေနဆဲ …

“ေဟ့ ... ေအး ... ကြာ ... အဲဒီလို မဆိုးရဘူးေလ”
“အရမ္း ခ်စ္တယ္ ... မရယ္”
“ခ်စ္ ... ခ်စ္ပါတယ္ ... ေမာင္ေလးရယ္”

မ ရင္သားေတြရဲ႕ ႏူးညံ့မႈ အထိအေတြ႔က ခ်ာတိတ္ မ်က္ႏွာကို ပိုၿပီး ဖိကပ္ေစသည္ … လံုးက်စ္တဲ့ ႏုိ႔ႏွစ္လံုးၾကားမွာ မ်က္ႏွာေရာက္ေနၿပီး လက္ႏွစ္ဖက္က ခါးက်င္က်င္ေလးကို အတင္းဖက္ထားသည္ … လင္းလင္း ႐ုန္းမရ … ရင္ခုန္သံေတြက ေျဗာင္းဆန္ေနသည္ … စိတ္ထဲတြင္ ယားသလိုလို … ေက်နပ္သလိုလို … ရွက္ရြံ႕ေနသလိုလို … ခ်ာတိတ္ရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းေမႊးေရးေရးေလးေတြက … စူးကနဲ စူးကနဲ ျဖစ္ေစၿပီး … လင္းလင္း ၾကက္သီးတဖ်န္းဖ်န္းထသြားသည္ … အပ်ိဳေလး … ရင္သားေလးကို ပိုေကာ့ေပးလိုက္မိသည္ …

ေျပာေနရင္းနဲ႔ လင္းလင္းရဲ႕ ညာဘက္ႏို႔အံုေပၚက ႏုိ႔သီးေလးကို … ခ်ာတိတ္ ဖိၿပီးစို႔လိုက္သည္ …

“ဟာ … ဟင့္အင္း”
“ေတာ္ပါၿပီဆုိမွ”
“ေဟ့ အင္း .. ကြာ … လင္း … အရမ္းရွက္တယ္”

ခက္ၿပီ … တစ္သက္လံုး အပ်ိဳစင္ဘ၀ကို ထိန္းလာသမွ် … ဒီက်ားဆိုးေလးနဲ႔မွ … ေသာင္းက်န္းသမွ် ခံေနရသည္ …

“မလုပ္ပါနဲ႔ေတာ့ … လင္း ... ေတာင္းပန္ပါတယ္ကြာ …”

မရ … ေသြးနဲ႔ရေသာ က်ားဆိုးလို … ေသာင္းက်န္းၿပီ … ႏို႔သီးေလးက ေသးေသးေလးဆိုေတာ့ အလြယ္တကူ စို႔လို႔မရ … အတင္းဖိကပ္ၿပီး စို႔ပစ္လိုက္သည္ … အေပၚမွာ အက်ီ ၤပါးက ခံေနေသးတာကိုး … ဘာမွတားဆီးလို႔မရ … ႏုိ႔သီးေသးေသးေလးကို ငံုၿပီး ေသခ်ာ စုပ္ပစ္လိုက္သည္ … အားမရ … ႏႈတ္ခမ္းႏႈတ္ခုနဲ႔ ဖိညွပ္ၿပီး လွ်ာေလးနဲ႔ ယက္လိုက္သည္ … လင္းလင္း တစ္ကိုယ္လံုး ထိန္းမႏုိင္ေတာ့ … ႏုိ႔စို႔ေပးျခင္းကား … အပ်ိဳစင္ေလးတစ္ကိုယ္လံုးကို ပရမ္းပတာ ျဖစ္သြားေစသည္ … အထိအေတြ႔ကို မခံႏုိင္ … ခါးေသးေလးကို ဖက္ထားေသာ လက္ကလည္း လင္းလင္း တင္သားေတြေပၚကို အုပ္ကိုင္မိထားသည္ … တင္သားေတြက တင္းၿပီးထြားေတာ့ ေအာင္ေက်ာ္ထက္ လက္နဲ႔ အျပည့္ကိုင္မရ … သို႔ေသာ္ … ဆုတ္နယ္ပစ္လိုက္သည္ … ဒီဘက္ၿပီးေတာ့ ဟိုဘက္ႏို႔ …

“အို … အဟင့္”

က်င္ခနဲ ျဖစ္သြားသည္ႏွင့္အတူ … လင္းလင္းႏုိ႔သီးေလးကို … ခ်ာတိတ္ အမိအရ ဖမ္းကိုက္ထားသည္ … လွ်ာၾကမ္းႀကီးကလည္း ႏို႔သီးေလးကို ပြတ္သပ္ေနသည္ … လင္းလင္း လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ေအာင္ေက်ာ္ထက္ ပုခံုးကို အားကုန္တြန္းၿပီး ႐ုန္းကန္လိုက္သည္ … ႐ုန္းေလ … ပိုၾကမ္းေလပင္ … မ်က္ႏွာတစ္ခုလံုးက ႏို႔အံုတစ္ခုလံုးကို ပြတ္ၿပီးေခ်ပစ္လိုက္သည္ … လင္းလင္းရဲ႕ တင္းေနတဲ့ ႏို႔ေလး ျပားသြားသည္ … အတြင္းကို အားနဲ႔ဖိေခ်လိုက္သလို ျဖစ္သြားသျဖင့္ … နည္းနည္းနာသြားသည္ …
ဟာ … အရမ္းဆိုးတယ္ကြာ”
“ေတာ္ေတာ့ဆို”
“ေျပာလို႔မရဘူးလား”

အသံေလးက နည္းနည္း ထန္ေနသည္ … နည္းနည္းေလးလည္း တုန္ေနသည္ … အမွန္အတုိင္းေျပာရလွ်င္ … ေၾကာက္လန္႔ေနသည္ … အထိအေတြ႔ကို သာယာေပမယ့္ … လင္းလင္း ဒီေလာက္ထိေတာ့ … မလိုက္ေလ်ာႏုိင္ … လင္းလင္း … ခ်ာတိတ္ကို ခ်စ္ပါသည္ … အရမ္းခ်စ္သည္ … သို႔ေသာ္ ခ်စ္သည္က တျခား … ေသာင္းက်န္းသည္ကတျခား … ရွက္ဖို႔လည္း အရမ္းေကာင္းသည္ … တျခားသူသာေတြ႔သြားရင္ … လင္းလင္း ကိုယ့္ကိုကိုယ္သတ္ေသမိမွာ အမွန္ပင္ … ေအာင္ေက်ာ္ထက္ မ်က္စိကို လွန္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ … မ ရဲ႕ သနားညွာတာဖို႔ … ေတာင္းပန္တဲ့အၾကည့္ေတြ … ခ်ာတိတ္ သနားသြားသည္ …

“လိမၼာပါတယ္ ေမာင္ေလးရယ္ ... မ ကို ခ်စ္တယ္မလား”
“အင္း”
“စိတ္ေလ်ာ့လိုက္ေနာ္”
“မ … ကၽြန္ေတာ့္ကိုေရာ … ခ်စ္ရဲ႕လား”
“ခ်စ္ပါတယ္ ေမာင္ေလးရယ္”
“ဒါဆို … အာ၀ါးေပး”

ဟင္း … လင္းလင္း … မ်က္ေစာင္းေလး တစ္ခ်က္ထိုးလိုက္မိသည္ … လက္နက္နဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လဲေနေတာ့လဲ … နည္းနည္းေတာ့ အေလ်ာ့ေပးရမွာေပ့ါ … ေအာင္ေက်ာ္ထက္ နဖူးေလးကို လင္းလင္း ႏႈတ္ခမ္းေလးတစ္စံု ကပ္သြားသည္ … အၾကင္နာ အနမ္း … ေအာင္ေက်ာ္ထက္ မ ကို … ခၽြဲေနသည္ … လက္ညွိဳးေလးနဲ႔ ... ပါးကို တစ္ခ်က္ထိုးျပလိုက္သည္ … သေဘာက ဒါကိုလည္း နမ္း …

“ခ်ာတိတ္ေနာ္ … နည္းနည္းဆိုၿပီး … အဆစ္ ထပ္ေတာင္းေနတယ္”
လိုက္ေလ်ာလိုက္ပါသည္ … ဒီဘက္ပါးကို ရႊတ္ကနဲ နမ္းလိုက္သည္ … ရွက္လိုက္တာ …
ဘယ္ဘက္ပါးကို ေဖာင္းၿပီး လက္ညွိဳး ထပ္ထိုးလိုက္ျပန္သည္ …
“ဟင္း … ၿပီးကို မၿပီးႏုိင္ဘူး”
လင္းလင္း … ထပ္နမ္းလိုက္ပါသည္ …
“ကၽြန္ေတာ့္အလွည့္”
“ဟင္”
ေအာင္ေက်ာ္ထက္ မရဲ႕ နဖူးေျပာင္ေျပာင္ေလးကို နမ္းလိုက္သည္ … ေနာက္ ညာဘက္ပါး … ဘယ္ဘက္ပါး … အခ်စ္တံဆိပ္ ခပ္ႏိွပ္ပစ္လိုက္သည္ … လင္းလင္းအတြက္ … ေအာင္ေက်ာ္ထက္သည္ … အခ်စ္ဦး … အနမ္းဦး … စင္စင္ၾကယ္ၾကယ္ေနၿပီး ထိန္းသိမ္းလာတဲ့ အပ်ိဳဘ၀မွာ အနမ္းဦးကို ဒီတစ္သက္ မေမ့ႏုိင္ေတာ့ … ႏွလံုးသားထဲတြင္ စြဲထင္သြားၿပီ …

“မ … ကၽြန္ေတာ့္ကို ခ်ာတိတ္လို႔ မေခၚနဲ႔”
“အံမယ္ … ခ်ာတိတ္ကို ခ်ာတိတ္ပဲ ေခၚမွာေပါ့ … ဘယ္လိုေခၚရမွာတုန္း”
“ေမာင္ လို႔ ေခၚ …”
“ဟာ … ဟ … ေမာင္တဲ့ … သူ႔ကိုယ္သူ … ခြိ … မေခၚႏုိင္ေပါင္”
“မေခၚဘူးဆိုရင္ ..” အသံေလးက ျပတ္သြားသည္ … လက္ႏွစ္ဖက္က လင္းလင္းမ်က္ႏွာ ဖူးဖူးေလးကို ကိုင္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းပါးပါးေလးကို ေအာင္ေက်ာ္ထက္ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းထပ္ၿပီး ဆြဲငံုပစ္လိုက္သည္ … လင္းလင္း ႐ုန္းလိုက္သည္ …
“ဟင့္အင္း … မလုပ္ပါနဲ႔ေတာ့ … လင္း … ရွက္တယ္ကြာ”
“ဒါျဖင့္ ေမာင္လို႔ေခၚ”
“ေက်ာ္ … လို႔ ေခၚမယ္ကြာ”
“အိုေက”
“ေက်နပ္ေတာ့ေနာ္”

ေက်ာ္ … မ ရဲ႕ ေတာင္းပန္သံေလးေၾကာင့္ လက္ကို ေလွ်ာ့ေပးလိုက္မိသည္ … လင္းလင္း … အသာ႐ုန္းၿပီး
“လာ … ထ ဖ်ားေတာ့မွာပဲ … ေခါင္းကေသြးေတြကလည္း မတိတ္ေသးဘူး”
လင္းလင္းက ဆြဲထူလိုက္သည္ကို … မထခ်င္ထခ်င္နဲ႔ … ေက်ာ္ထလိုက္သည္ … ေက်ာ္လက္ကို ဆြဲထားရင္း … ေရခ်ိဳးခန္းအျပင္ကို ထြက္လိုက္သည္ … မ်က္ႏွာသုတ္ပ၀ါကို ယူေပးၿပီး …
“ေရေတြ သုတ္ထားေနာ္ … အက်ီ ၤသြားယူလိုက္အံုးမယ္”
ေဖေဖ့ အက်ီ ၤႏွင့္ ပုဆိုးေနာက္တစ္ထည္ … အျမန္ သြားယူလိုက္သည္ …
အက်ီ ၤေတြကို လွမ္းေပးရင္း …
“လဲလိုက္ေနာ္”
ဗီဒိုထဲမွ ည၀တ္ ဂါ၀န္ေနာက္တစ္ထည္ကို ထုတ္၍ ဟိုဘက္ခန္းမွာ အျမန္သြားလဲလိုက္သည္ ... လင္းလင္း အခန္းျပန္ေရာက္လာေတာ့ … ခ်ာတိတ္လဲ အ၀တ္လဲၿပီးေနၿပီ …
“ခဏ ထုိင္ခံုမွာ ထိုင္ေနအံုးေနာ္ … စိတ္ေျပသြားရင္ ထမင္းစားခန္းထဲလာခဲ့ သိလား”
“ဟုတ္ … မ”
လင္းလင္း နပ္သြားၿပီ … သူဆက္ေနလွ်င္ … ေအာင္ေက်ာ္ထက္ ပိုကဲလာေတာ့မည္ … ေပါင္ၾကားက ခ်ာတိတ္ပစၥည္းက ေထာင္ေနဆဲ … အ၀တ္ေတြကို အျမန္သိမ္းက်ံဳးေကာက္ၿပီး … ထမင္းစားခန္းထဲက … အ၀တ္ေလွ်ာ္စက္ထဲသြားထည့္လိုက္သည္ … မိႏွင္းကေတာ့ အကဲခတ္ေနသည္ …

“ေကြကာအုပ္ကို ပူပူေလး ေဖ်ာ္ထားေနာ္”
“ဟုတ္ကဲ့ … မမ”

အကိုက္အခဲေပ်ာက္ေဆးတစ္လံုးရယ္ … ဒီကိုဂ်င္တစ္လံုးရယ္ … ေရတစ္ခြက္ခပ္ၿပီး … ေအာင္ေက်ာ္ထက္ကို သြားေပးလိုက္သည္ … ခ်ာတိတ္ကေတာ့ ခုနက အျဖစ္အပ်က္ေၾကာင့္ လင္းလင္းဆူမွာကို နည္းနည္း ႐ြံ႕ေနသည့္ ပံုစံ …

“ေဆးေသာက္လိုက္ေနာ္ … ေတာ္ၾကာ ဖ်ားေနအံုးမယ္”
“ဟုတ္ … မ”

ေရခြက္ကို လွမ္းယူၿပီး ေဆးေသာက္လိုက္သည္ … လင္းလင္း အခန္းထဲတြင္ မေနရဲ … တစ္ခါေသဖူး ပ်ဥ္ပိုးနားလည္သြားၿပီ … ထမင္းစားခန္းထဲ ျပန္လာၿပီး အ၀တ္ေလွ်ာ္စက္ကို ၾကည့္လိုက္သည္ … ခ်က္ျခင္းႀကီး ေသြးေအးဖို႔ မလြယ္ေပမယ့္ … လင္းလင္းက အ႐ြယ္ေရာက္ၿပီးသား မိန္းကေလးတစ္ဦး … မျဖစ္သင့္ကို မျဖစ္ရေအာင္ … တားႏုိင္ေသာ သတိတရားရွိသည္ … နည္းနည္းေတာ့ လန္႔သြားသည္ကား အမွန္ပင္ … အခန္း၀နား ျပန္သြားၿပီး …

ေက်ာ္ … ထမင္းစားေတာ့မလား”
“ဟုတ္ … မ”

နမိတ္ျပ ေမးခြန္း ေမးလိုက္ျခင္းပင္ … အမွန္က ေအာက္က ခ်ာတိတ္ ၿငိမ္သြားၿပီလားဟု ေမးလုိက္ျခင္းျဖစ္သည္ … ေအာင္ေက်ာ္ထက္ကလည္း … ကိုယ့္အျပစ္နဲ႔ ကိုယ္ … ဒီေလာက္ ေသာင္းက်န္းေတာ့ … မ စိတ္ဆုိးသြားၿပီ ထင္တယ္ … တကယ္တမ္းဆို … မကို နည္းနည္းေတာ့ ေၾကာက္သည္ … အသက္ခ်င္းကြာေနတာက တေၾကာင္း … အရမ္းခ်စ္ေနေတာ့ … မုန္းသြားတာစိုးတာက တေၾကာင္း … ဒီလိုမ်ိဳး အရမ္းေသာင္းက်န္းလိုက္ေတာ့ … ပိပိျပားျပားေနခဲ့တဲ့ လင္းလင္းကို … ေစာ္ကားသလို ျဖစ္ေနေပၿပီ …

“ထမင္းစားခန္းကို … လိုက္ခဲ့ေနာ္”

လင္းလင္းတုိ႔ အိမ္ေလးက ကြန္ဒိုေတာ့မဟုတ္ … အခန္းကေတာ့ ေတာ္ေတာ္က်ယ္သည္ … ေနာက္ ေဖေဖက ႏွစ္ခန္းဆက္ ၀ယ္ထားလို႔ ပိုက်ယ္သည္ … အခန္းဖြဲ႔ပံုေလးကလည္း လွသည္ … ၀င္၀င္ခ်င္း ဧည့္ခန္း … ဧည့္ခန္းမွ အတြင္း၀င္လွ်င္ ညာဘက္တြင္ ဘုရားခန္း … ဘယ္ဘက္က ေဖေဖတို႔ အိပ္ခန္း … ေနာက္တစ္ခန္းက … လင္းလင္း အိပ္ခန္း … လင္းလင္း အခန္းေရွ႕က … ဧည့္သည္ေတြလာလွ်င္ တည္းဖို႔ အခန္း … ေနာက္ႏွစ္ခန္းမွာ တစ္ခန္းက စတိုခန္း … ေနာက္တစ္ခန္းက မိႏွင္းအိပ္သည္ … ေနာက္ဆံုးမွာ ထမင္းစားခန္းနဲ႔ မီးဖိုေခ်ာင္ … ထမင္းစားခန္းထဲတြင္ လင္းလင္းတို႔ ႏွစ္ေယာက္စာအတြက္ … ထမင္း၀ိုင္းကို မိႏွင္းက ေသခ်ာျပင္ထားေပးသည္ … မိႏွင္းလက္ရာက ေကာင္းသည္ … ေမေမက ေသခ်ာသင္ေပးထားသည္ကို မိႏွင္းကလည္း ဂ႐ုတစိုက္ နာခံသည္ … ခ်က္ျပဳတ္သည္ … ၾကက္သားဟင္း၊ ကန္ဇြန္း႐ြက္ေၾကာ္၊ ခ်ဥ္ရည္ဟင္းတစ္ခြက္ … ေနာက္ မမ ေက်ာ္ခိုင္းထားသည့္ ၀က္အူေခ်ာင္းေၾကာ္ … လင္းလင္း ၀က္အူေခ်ာင္းကို ပါးပါးေလးျဖစ္ေအာင္ လွီးၿပီး ပန္းကန္ထဲ ျပန္ထည့္လုိက္သည္ … ေအာင္ေက်ာ္ထက္ ထမင္းစားခန္းထဲ ၀င္လာသည္ …

“ဒီမွာ လာထုိင္”

ဖင္ထိုင္ခံုေလးကို အေနာက္ကို ေရႊ႕ေပးသည္ … ေအာင္ေက်ာ္ထက္ ထိုင္လိုက္သည္ … ဟင္းနံ႔ေလးက သင္းေနသည္ … ျပင္ထားပံုကလည္း ခ်စ္စရာ … စားခ်င္စဖြယ္ … ေဘးနားမွာ … လင္းလင္း လာထုိင္သည္ … တစ္ခ်က္ၿပံဳးျပၿပီး … ခ်ာတိတ္ေရွ႕ ေၾကြပန္းကန္ ေမွာက္ထားတာကို လွန္ၿပီး … ထမင္း အေနေတာ္ ခူးထည့္ေပးလိုက္သည္ … လင္းလင္း ပန္းကန္ကိုလည္း လွန္ၿပီး ထမင္းခူးထည့္လိုက္သည္ …ၾကက္သားတံုးေလးကို အသားဖဲ့ၿပီး … ေအာင္ေက်ာ္ထက္ ပန္းကန္ထဲ ထည့္ေပးသည္ … ကန္စြန္းရြက္ေၾကာ္နည္းနည္းကိုလည္း ထည့္ေပးသည္ … အၾကင္နာေတြ … ခ်ာတိတ္ ေၾကြသြားသည္ … မကိုလည္း ပိုခ်စ္သြားသည္ … ေအာ္ ငါ့ကို ဂ႐ုစိုက္ပါလား … ၾကင္နာပါလား … ျပံဳးျပံဳးေလးနဲ႔ … ထမင္းစားလုိက္သည္ …

“ထည့္စားေနာ္”
၀က္အူေခ်ာင္း ပါးပါးေလးကို … ထပ္ထည့္ေပးၿပီး …
“ေက်ာ္ … ႀကိဳက္တဲ့ ၀က္အူေခ်ာင္း …”
မရဲ႕ ပန္းကန္ထဲကိုလည္း ေက်ာ္ … ၀က္အူေခ်ာင္း ျပန္ထည့္ေပးသည္ … ေနာက္ ၾကက္သားထဲမွ အသည္းတံုးေလးကိုလည္း … မ ထဲ ထည့္ေပးလိုက္သည္ … တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ အရမ္းၾကင္နာေနၾကသည္ … အရမ္း ဂ႐ုစိုက္ေနၾကသည္ … ခ်စ္စ ခင္စ ကိုး … လင္းလင္း ဖန္ခြက္ထဲ ေရေအးေလး ထည့္ၿပီး ေက်ာ့္ ပန္းကန္နား ခ်ေပးလိုက္သည္ …
ေက်ာ္နဲ႔ မမ .. ႏွစ္ေယာက္သား ၾကည္ၾကည္ႏူးႏူးနဲ႔ ထမင္းလက္ဆံု စားေနခ်ိန္မွာ …
စံုေထာက္႐ူး မိႏွင္း အႀကီးအက်ယ္ အံ့အားသင့္ေနသည္ … ဟယ္ … ဒီေကာင္က ေတာ္ေတာ္ စြမ္းတာပဲ … မကို ေသြးထြက္ေအာင္ လုပ္တာေတာင္ … မေၾကာက္တဲ့ အျပင္ … မမ နဲ႔ အတူတူထမင္းစားေနေသးတယ္ … ေနာက္ … မမကို မေခ်ာ့တဲ့ အျပင္ … မမ ကေတာင္ ေခ်ာ့ေနရတဲ့ ပံုစံ … မမ ကိုလည္းအံ့ပါရဲ႕ …ေသြးေတာင္ထြက္တယ္ဆိုေတာ့ … ေတာ္ေတာ့ကို နာမွာ … စိတ္မနာတဲ့အျပင္ … ဒီလိုေကာင္မ်ိဳးနဲ႔ ထမင္းအတူ ရီရီေမာေမာ စားႏုိင္တယ္ … မိႏွင္းဆုိရင္ေတာ့ … ဒီလိုေကာင္မ်ိဳး အမႈန္႔ႀကိတ္ပစ္လိုက္မယ္ … မိႏွင္းရဲ႕ ေတြးေခၚခ်က္ေတြက … ျမစ္ႀကီးနားနဲ႔ ထား၀ယ္လို … ေ၀းတာမွ အေ၀းႀကီးျဖစ္ေနၿပီ … မမ ဘက္ကေန မခံမရပ္ႏုိင္ျဖစ္ၿပီး … စိတ္ထဲကေန ေအာင္ေက်ာ္ထက္ကို ဓါးႀကိမ္းႀကိမ္းေနသည္ …

ထမင္းတစ္ပန္းကန္ကုန္သြားေတာ့ …
“ထပ္ထည့္အံုးမလား”
“ေတာ္ၿပီ … မ … ဗိုက္၀သြားၿပီ”
“ေရာ့ ေကြကာအုပ္ေသာက္ … အားရွိသြားေအာင္”
ေကြကာအုပ္ေသာက္ေနတုန္း … လင္းလင္း ပန္းကန္ေတြကို သိမ္းေပးလိုက္သည္ … ေက်ာ္ … မ … လုပ္သမွ်ကို ေငးၾကည့္ေနမိသည္ … မ … ကေတာ္ေတာ္ အိမ္မႈကိစၥႏုိင္မည့္ပံုစံ … ပန္းကန္ေတြ သိမ္းေနသည့္ၾကားက လင္းလင္း … ေက်ာ့္ကုိ ျပံဳးျပလိုက္သည္ …
“Laptop ျပင္တာမၿပီးေသးဘူးမလား … ထားလိုက္ပါေတာ့ … ေနာက္ေန႔မွ ဆက္လုပ္လိုက္ေနာ္”
လင္းလင္း အလိမၼာနည္းနဲ႔ အိမ္ျပန္ပို႔သည္ ... ေနာက္္တစ္ေန႔ အိမ္လာခိုင္းသည္ … ခ်စ္ေတာ့လည္း ဥာဏ္နီဥာဏ္ျပာ ထြက္ေနသည္ … ထြက္မွာေပါ့ … မနက္ျဖန္ဆို … ေဖေဖတို႔ျပန္လာေတာ့မည္ … ေက်ာ့္ကို အိမ္လာခိုင္းတာက အလုပ္ၿပီးရင္လည္း ထပ္ေတြ႔ခ်င္သည္ … ေဖေဖတို႔ကိုလည္း သမီးခ်စ္သူက ေက်ာ္ပါ ဆိုၿပီး ၾကြားခ်င္သည္ …
ေက်ာ္ကေတာ့ သေဘာမေပါက္ … မ က သူ႔ကို ႏွင္တယ္လို႔ ထင္ေနမိသည္ … ဒါေပမယ့္လည္း … မ သေဘာပါ … ဟုတ္ေတာ့လည္း ဟုတ္သည္ … အခ်ိန္က ၈ နာရီေက်ာ္ေနၿပီ …
“ဟုတ္ … မ”
ႏွဖူးမွာေရာ … လက္မွာပါ .. အေရျပားေတြ စုတ္ၿပဲေနသည္ … မိုးက ေအးေတာ့ နည္းနည္း ကိုက္ခ်င္လာသည္ … ေအာက္ဆံုးထပ္ေရာက္ေတာ့ မ ေနတဲ့ … သံုးထပ္ကို လွမ္းၾကည့္လိုက္သည္ … မ … က ျပံဳးျပၿပီး တာ့တာ ျပေနသည္ … ျပန္ၿပီး တာ့တာလုပ္ကာ … လက္ကို အာ၀ါးေပးၿပီး … ေလျဖင့္မႈတ္သည့္ပံုစံ လုပ္ျပလိုက္သည္ … အနမ္းပ်ံေလးႏွင့္ ႏႈတ္ခြန္းေျခြလိုက္သည္ … တာ့တာ … မ … ရီေနသည္ … ေက်ာ္ … အရမ္းေပ်ာ္သည္ … နဖူးမွာ ဒဏ္ရာေတြနဲ႔ ဆိုေပမယ့္ … အမွတ္တရျဖစ္သြားသည္ … ဒီေန႔ ဇန္န၀ါရီ ၂၈ … အရမ္းခ်စ္တဲ့ မ က … ေက်ာ့္ကို ခ်စ္ပါသည္တဲ့ … အရမ္းခ်စ္တယ္ … မ ရယ္ …

ေက်ာ္ … လမ္းထိပ္ေရာက္ၿပီး မျမင္ရေတာ့သည္ အထိ … လင္းလင္း ၾကည့္ေနမိသည္ … ေလးငါးလွမ္းေလာက္သြားလိုက္ … လင္းလင္းကို … လက္ျပလိုက္ …လုပ္သြားေသာ ေက်ာ္ … ဟြန္း … ကေလးက်ေနတာပဲ … ရင္ထဲမွာ … ေက်နပ္ပီတိ ျဖစ္မိသည္ …၀ရံတာကေန … အိမ္ခန္းထဲကို ျပံဳးၿပံဳးနဲ႔ ျပန္၀င္လာသည္ … တံခါးကို ေသာ့ခ်ၿပီး ပိတ္လိုက္သည္ … ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာ … မ်က္ႏွာလွလွေလးကို မ်က္ႏွာသစ္ ဆပ္ျပာခရမ္ျဖင့္ လိုက္တို႔လိုက္သည္ … ေရနည္းနည္းစြတ္ၿပီး ပြတ္မိၿပီးေတာ့မွ … ငါ့ပါးကို … ေက်ာ္ နမ္းသြားတာပါလား … လူဆိုး … ရွက္ၿပံဳးေလး ျပံဳးလိုက္မိသည္ … ေျခေထာက္လက္ေတြ … ေဆးၿပီး … မ်က္ႏွာသုတ္ပ၀ါနဲ႔ သုတ္လိုက္သည္ … အိပ္ယာေပၚကို ပစ္လွဲခ်လိုက္ရင္း … ေက်ာ့္အေၾကာင္းေတြးမိသည္ … ညေနက ဘာေတြ ျဖစ္သြားသည္ မသိ … အျဖစ္အပ်က္ကလည္း ျမန္လြန္းသည္ … အေယာင္ေယာင္အမွားမွားႏွင့္ တလြဲေတြ … ရင္ေတြ တဇက္ဇက္ျဖစ္သြားေစသည္ … ေက်ာ္ကလည္း ဆိုးသည္ … မရမက အေျဖေတာင္းသြားေသးသည္ … ေက်ာ့္ကို လင္းလင္း … အေျဖေပးလိုက္မိသည္ … အျဖစ္အပ်က္ေလးကို စဥ္းစားရင္း … လင္းလင္း … ကိုယ့္ရင္သားကို ကုိယ္ သတိထားမိသည္ … ပက္လက္ကေလး လွန္ေနေသာ္လည္း လင္းလင္းရင္သားက ထြားေတာ့ ေဖာင္းမို႔ေနသည္ … ထိပ္ဖ်ားေလးက နည္းနည္းေလးနာေနသည္ ထင္သည္ … ေက်ာ္ … လူဆိုး … သူ႔နဖူးက ေသြးေတြကို သုတ္ေပးေနတာကို … လင္းလင္း ႏုိ႔ကို တအားစို႔သြားသည္ … ဒီကေတာ့ ေစတနာနဲ႔ … သူက ဒါပဲေခ်ာင္းေနသည္ … ႏုိ႔ခံရသည့္ ပထမဆံုးအျဖစ္အပ်က္ေလးက … အပ်ိဳစင္ တစ္ဦးအဖို႔ … ျပန္ေတြးတိုင္း … ေသြးဆူေစသည္ … ေက်ာ္ … ႏို႔ကို ကုန္းစို႔လိုက္ေတာ့ … ႏုိ႔သီးေလးေႏြးခနဲ ျဖစ္သြားၿပီး … ၾကက္သီးျဖန္းျဖန္းထေစသည္ … လင္းလင္း အဲဒီတုန္းက ႐ုန္းလုိက္တယ္ဆုိေပမယ့္ … ႏုိ႔စို႔ခံရတာကို မခံႏုိင္လြန္းလို႔႐ုန္းမိတာပါ … စိတ္ထဲမွာေတာ့ ေက်ာ္လုပ္သမွ်ကို ခံခ်င္ေနမိသည္ … ေၾကာက္ေတာ့ေၾကာက္ေနမိသည္ … ဒီအသက္အရြယ္ေရာက္တယ္အထိ ထိန္းသိမ္းလာတဲ့ အပ်ိဳစင္ဆိုတဲ့ ဂုဏ္ေလးကိုလည္း ႏွေျမာသည္ … ေက်ာ္ရဲ႕ အထိအေတြ႔ကို သာယာမိတာက အမွန္ … ေ၀ခြဲမရ … ေက်ာ္ တစ္ကယ္တမ္း ေတာင္းဆိုလာလွ်င္ လင္းလင္း တကယ္ေပးႏုိင္မွာလား …
လင္းလင္း … ညာဘက္ႏို႔က … ႏုိ႔သီးေလးကို … ဘယ္လက္နဲ႔ စမ္းၾကည့္သည္ … ခ်ာတိတ္ စို႔သြားလို႔ … ႏုိ႔သီးပန္းေရာင္ေလးက နီရဲေနသည္ … ဟင္း … နာေနလုိ႔ … လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ ပြတ္လိုက္မိသည္ …
“ဟာ … ဟင့္”
အခြင့္အေရး ေခ်ာင္းေနေသာ ရာဂနတ္ကား … ဒီတစ္ကြက္မွာေတာ့ … အပ်ိဳေလးကို ဇာတ္သြင္းေတာ့သည္ …
“ေက်ာ္ … ေက်ာ္”
ပါးစပ္က တတြတ္တြတ္ ေခၚေနရင္း … လက္က ေပါင္ၾကားထဲကို ေရာက္သြားသည္ … လင္းလင္းရဲ႕ အရမ္းလွတဲ့ေနရာေလးေပါ့ … မိန္းမတစ္ေယာက္အတြက္ အရွက္တရားစုေ၀းေနတဲ့ေနရာ … ေဖာင္းမို႔ေနတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္ခုက … မာတင္းေနသည္ … ဒီႏွစ္ခုၾကား အကြဲေၾကာင္းေလးက စိုရႊဲေနသည္ … ဟင္း … အကြဲေၾကာင္းေလး ထိပ္က အေစ့ေလးက … မာၿပီး ေထာင္ေနသည္ … အေစ့ေလးကို လက္ကပြတ္လိုက္ခ်င္သည္ … ပြတ္လည္း ပြတ္လိုက္ေရာ …
“အင္ … ဟာ”
ေအာက္က ေမြ႔ယာနဲ႔ လြတ္သြားသည္အထိ … ဇတ္ကနဲ လင္းလင္း တင္သားႏွစ္ခု ေကာ့ပစ္လိုက္သည္ … အေစ့ေလးကို ပြတ္ၿပီးရင္းပြတ္ေနမိသည္ … တင္သားႏွစ္ခုကလည္း ၾကြလိုက္ … ျပန္က်လာလုိက္ … ဇတ္ကနဲ ျပန္ၾကြလိုက္ … နဲ႔ ရမ္းခါေနသည္ … မ်က္စိေလးကို မိွတ္ထားၿပီး … ဖီလင္တက္ေနသည္ … အေတြးထဲမွာ … ဒီေနရာေလးကို … ေက်ာ္ … သူ႔ဟာႀကီးနဲ႔ ထိုးသြားသည္ … ပြတ္ဆြဲသြားသည္ … ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္ခုရဲ႕ အတြင္းက အသားႏုေလးေတြက ရႈံ႕ခ်ည္ပြခ်ည္နဲ႔ … အလုပ္မ်ားေနသည္ … ၀တ္ရည္တို႔ကား ဒလေဟာ ဆင္းေနဆဲ … အတြင္းက အရမ္းယားေနသည္ … တစ္စံုတစ္ခု ထိုးထည့္လိုက္ရင္ေတာ့ … ၿငိမ္သြားႏုိင္သည္ … လင္းလင္း ဒါေတာ့ မရဲ … ေတာ္ၾကာ လက္သည္းနဲ႔ ထိုးမိမွျဖင့္ အတြင္းမွာ အနာျဖစ္သြားမည္ … အစိေလးကို ပြတ္လြန္းအားႀကီးေတာ့ … အစိေလးက နီရဲၿပီးေထာင္ေနသည္ … သာမန္ထက္ အနည္းငယ္ ပုိထြက္လာၿပီး အရမ္းမာေနသည္ … ေရနစ္သူလို မွီရာလွမ္းဆြဲသလို … လင္းလင္း ဘယ္ဘက္လက္ကလည္း … ရင္သားကို ဆုပ္နယ္မိသည္ …ဒီလိုနယ္ေတာ့ ေအာက္ကဟာက … ပုိယားသည္ … ပိုယားေတာ့ ပိုပြတ္မိသည္ … ပိုပြတ္မိေတာ့ … ရင္သားကို တအားဆုပ္နယ္ပစ္လိုက္သည္ … လင္းလင္းခမ်ာ မုန္႔လံုးစကၠဴကပ္ေနသည့္ ဘ၀ပါလား …
အပ်ိဳေလး … အခန္းထဲမွာ တစ္ေယာက္ထဲ ေသာင္းက်န္းေနသည္ … ေက်ာ္တဲ့ က်ားေလးရဲ႕ ေသာင္းက်န္းမႈေတြေၾကာင့္ ႏုိးထလာတဲ့ ရမက္မီးကို လင္းလင္း မၿငိွမ္းႏုိင္ေတာ့ …
“ဟာ”
“အင္”
“ဟင့္”
လင္းလင္းရဲ႕ ရမက္သံေလးက တိုးတိုးေလးနဲ႔ … ဆက္တုိက္ထြက္ေနသည္ …
“ေက်ာ္ရယ္ … မလုပ္ပါနဲ႔”
“အိုး … ေက်ာ္ရယ္”
ခ်စ္သူကို တမ္းတေနရင္း … လက္ေတြက စကၠန္႔မလပ္လႈပ္ရွားေနသည္ ... ကာမအရွိန္သည္ ... တေျဖးေျဖးနဲ႔ အျမင့္ဆံုးသို႔ေရာက္လို႔လာသည္ ... ညည္းသံေလးက ပိုစိတ္လာသလို ... တစ္ကိုယ္လံုး လႈပ္ယမ္းေနတာကလည္း ...ဆတ္ခနဲ ဆတ္ခနဲ ... မ်က္ႏွာေလးက ေသြးေရာင္ေလးလႊမ္းၿပီး ပန္းေရာင္ေလးျဖစ္ေနသည္ ... မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ႕ အလွဆံုး ... ခ်စ္စရာအေကာင္းဆံုး ... ျမတ္ႏုိးဖို႔အေကာင္းဆံုး ... အခ်ိန္ေလးပါ ... ေခါင္းေလးက ဒီဘက္ကို ယမ္းလိုက္ ... ဟိုဘက္ကို ယမ္းလုိက္ ... ခံစားခ်က္အတိုင္း ... နစ္ေျမာေနသည္ ... အေတြးတိမ္တုိက္ထဲမွာ ... ေက်ာ္နဲ႔ ေပ်ာ္ျမဴးေနတုန္း ... အာေခါင္က ေရငတ္သလို ျဖစ္လာသည္ ... ရင္ထဲမွာ တစ္လိပ္လိပ္နဲ႔ ျပင္းထန္လာသည္ ...အေၾကာေတြက တေျဖးေျဖး တံု႔ဆိုင္းကုန္သည္ ... ေျခေခ်ာင္းေလးေတြ ကုတ္ေကြးကုန္သည္ ... ဖင္ေၾကာကို အစြမ္းကုန္ ရႈံ႔႕ပစ္လိုက္သည္ ... တင္းရင္းတဲ့ ေပါင္ေတြလည္း အေၾကာေလးေတြ ထလာသည္ ... ၀ုန္းကနဲ ... အေရွ႕ကို ေကာ့ပစ္လိုက္သည္ ...
“အာ”
“အ ဟာ”
“အား”
အတြင္းထဲမွ လိႈင္ေခါင္းေလးက ... အားကုန္ဆုပ္ၿပီး ညွစ္ပစ္လိုက္သည္ ... ၁ စကၠန္႔ ... ၂ စကၠန္႔ ... ၃ စကၠန္႔ ... ဒီအရသာ ... ကာမအရသာရဲ႕ အထြတ္အထိပ္ ... ခံစားခ်က္ေတြရဲ႕ ... အႏွစ္ခ်ဳပ္ ...
အတြင္းထဲမွ ျပြတ္ကနဲ အရည္ထြက္သြားသည္ေတာ့ သိလိုက္သည္ … တစ္ခါ ... ႏွစ္ခါ ... သံုးခါ ... လူတစ္ကိုယ္လံုး ေလထဲ ေမ်ာေနသလို ... အရသာက အထြတ္အထိပ္ပါလား ... လင္းလင္း ... အပ်ိဳအဖုတ္ေလးက တာ၀န္ေက်ပါသည္ ... အေကာင္းဆံုး လုပ္ေဆာင္သြားသည္ ... လင္းလင္း ၿပီးသြားၿပီ … အပ်ိဳေလး၏ တစ္ကိုယ္ရည္ အယားေျဖမႈ … အထေျမာက္သြားသည္ …
၀ုန္းကနဲ ခုတင္ေပၚပစ္က်ၿပီး ... လင္းလင္း ၿငိမ္သြားသည္ ... အေတြးထဲမွာေတာ့ ... ၿငိမ့္ကနဲ ၿငိမ့္ကနဲ ... ေလာကနတ္ျပည္ေရာက္ေနသည္ ... အင္အားတို႔သည္ ႐ုတ္ခ်ည္းေလ်ာ့က်သြားသည္ ... ေပါင္ၾကားထဲမွ အရည္ေတြကေတာ့ တစိမ့္စိမ့္နဲ႔ အျပင္ကို ထြက္လာသည္ ... ခုတင္ေလးေပၚမွာ အကြက္ေသးေသးေလး ... ခ်စ္ေရအိုင္ေလး ... အိပ္ယာမွ ႏုိးလာသလို ... အသိေလးက ၀င္လာေပမယ့္ ... လင္းလင္း ... မထခ်င္ ... မ်က္စိေလးကို ဆက္လက္ေမွးထားခ်င္သည္ ... မုန္တိုင္းၿပီးသြားလို႔ လိႈင္းၾကမ္းေတြ ၿငိမ္သြားေပမယ့္ ... လိႈင္းေသးေသးေလးေတြကေတာ့ ကမ္းကို လာပုတ္ေနဆဲ ... စိတ္ထဲမွာ တိုးတိုးေလး ေျပာလိုက္မိပါသည္ ...
“ေက်ာ္ရယ္ ... အရမ္းခ်စ္တယ္”
အရမ္းခ်စ္ရတဲ့ ခ်စ္သူ ေတာင္းဆိုလာလွ်င္ လင္းလင္း အသက္ကိုေတာင္ လင္းလင္း မႏွေျမွာ … ရက္ရက္ေရာေရာ ေပးလိုက္ခ်င္ပါသည္ … လင္းလင္းဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်လိုက္ပါသည္ … ဒီဟာေလးက … အရမ္းခ်စ္ရတဲ့ ခ်ာတိတ္အတြက္ … ေနာက္တစ္ခါဆို လင္းလင္း မျငင္းေတာ့ပါဘူး … ေက်ာ္ လိုခ်င္ရင္ … မျငင္းဆန္ပဲ ေပးပစ္လိုက္မည္ … ေမတၱာရည္ေလးေတြ ထြက္သြားေတာ့ … ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ေျပာင္းလြဲသြားသည္ … တယ္ခက္ပါလား … မိန္းမသေဘာ …
ဖက္လံုးေလးကို တအားဖက္ၿပီး ရႊတ္ကနဲ နမ္းလိုက္သည္ … ဖက္လံုးကို ေက်ာ္မ်ား မွတ္ေနသလားမသိ … ဖက္လံုးေလးကို ေခါင္းနဲ႔ေ၀ွ႔ၿပီး ဖက္ထားျပန္သည္ … လင္းလင္း … ဖက္လံုးကို ေက်ာ္ အမွတ္နဲ႔ ခၽြဲေနသည္ …
ဖုန္းသံေလး ျမည္လာေတာ့ ေမွးေနရာကေန … လင္းလင္း ထကိုင္လိုက္သည္ …
“ဟယ္လို”
“ဟယ္လို … မ … ေက်ာ္ပါ”
အခ်စ္ဦးေလး ဖုန္းဆက္တယ္ … လင္းလင္း ေပ်ာ္သြားသည္ …
“အိမ္ျပန္ေရာက္သြားၿပီေပါ့”
“ဟုတ္”
“ေခါင္းက နာေနေသးလား”
“မနာဘူး … စပ္ဖ်င္းဖ်င္း ျဖစ္ေနတယ္ … မိုးေအးလို႔လားမသိဘူး ကိုက္ခ်င္တယ္”
ေက်ာ္ … ခၽြဲၿပီ …သူ႔မမကို … ခၽြဲေနသည္ …
“မနက္က်ရင္ ေဆးထည့္အံုးေနာ္”
“ဟုတ္ … မ … အိပ္ေတာ့မွာလား”
“မအိပ္ေသးပါဘူး”
“မ … ကၽြန္ေတာ့္ကို သတိမရဘူးလား”
ဟင္း … ရတာမွ သိပ္ရတာေပါ့ … ေကာင္ဆိုးေလး …
“အိပ္ယာေပၚမွာ ေက်ာ့္အေၾကာင္း စဥ္းစားေနတာ”
“ဟုတ္လား … ေက်ာ္လည္း … မ အေၾကာင္းစဥ္းစားေနတာ”
“အရမ္းခ်စ္တယ္ေနာ္ … မ”
“ခ်စ္တာေပါ့ … ေက်ာ္ရဲ႕ … မ ရင္ထဲမွာ ေက်ာ္ တစ္ေယာက္ပဲရွိတယ္”
“မနက္ျဖန္ ေစာေစာလာခဲ့မယ္ေနာ္”
“ဘာလုပ္မလို႔တုန္း”
“အလုပ္တူတူသြားမယ္ေလ … ၇ နာရီေလာက္ဆို … မ … ႏိုးေနၿပီလား”
“ႏုိးပါတယ္ … လာခဲ့ေလ … မုန္႔အတူတူစားၾကတာေပါ့”
“မ … သိလား … မ ေပးတဲ့ အနမ္းက ေက်ာ့္ ပါးမွာ စြဲေနတယ္”
“ဟယ္ … ရွက္စရာႀကီး”
“ရႊတ္ … ဒါပဲေနာ္ ဂြတ္ႏုိက္ … အရမ္းခ်စ္တယ္ေနာ္ … မ”
ဖုန္းထဲမွာေတာင္ အနမ္းေလးက ေပးသြားေသးသည္ … လူဆိုး ေက်ာ္ …
“ဂြတ္ႏုိက္ … ေက်ာ္ … အတူတူပါပဲကြာ”

ဟမ္းဖုန္းက လိုင္းက်သြားေပမယ့္ … လင္းလင္းအေတြးထဲမွာ ေက်ာ္က မထြက္ေသးဘူး … အရမ္းခ်စ္ဖို႔ ေကာင္းတဲ့ ေက်ာ္ … သည္းကို သည္းတယ္ … လူကို လုပ္ခ်င္သလို လုပ္သြားၿပီး … လုိခ်င္တာလည္း ယူသြားေသးတယ္ … မရမက နမ္းခိုင္းေသးတယ္ … ေကာင္ဆိုးေလး … ဖုန္းေလးကို ၆း၃၀ ႏိႈးဖို႔ လုပ္လိုက္သည္ … ဖုန္းေလးကို ပစ္ခ်ၿပီး … ေအာက္ကို ငံု႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့ …. ပန္းေလးထဲက အရည္ေတြက မေျခာက္ေသး … ေတာင္ၾကားေလးက မို႔ေမာက္ေနသည္ … တင္းမာေနတဲ့ … ေတာင္ကုန္းေလးက … အေရာင္က်မသြား … ေသြးေတြတိုးေနသျဖင့္ … အျဖဴေရာင္မွ ပန္းနီေရာင္ေလးသို႔ ေျပာင္းေနသည္ … ခ်စ္စရာေလး … အရည္ေတြေၾကာင့္ မီးေရာင္ေအာက္မွာ … တင္းၿပီး ေျပာင္ေနသည္ … ဟယ္ … ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အျပစ္ရွိတယ္လို႔ ခံစားမိသည္ … တစ္ေယာက္ထဲ ရွက္ေသြးနီေနသည္ … အားလံုးၿပီးသြားေတာ့မွ … ရွက္ေနမိသည္ … ေရခ်ိဳးခန္းထဲသြားၿပီး … ဂါ၀န္ကို မလိုက္သည္ … ျဖဴ၀င္းေနတဲ့ ေပါင္တံႏွစ္ခုကို အနည္းငယ္ ကားၿပီး ရပ္လိုက္သည္ … ေပါင္ၾကားက ပန္းကေလးကို အေသအခ်ာ ေရေဆးလိုက္သည္ … ေရပန္းေလးက … ေရစူးစူးေလးက … အတြင္းသားကို ထိမိလိုက္ေတာ့ … စိတ္ထဲမွာ မေနႏုိင္ … အရင္တုန္းက … ဒီလိုမ်ိဳးေရေဆးရင္ သိပ္မခံစားရ … ဒီေန႔က်မွ ထိလုိက္တာနဲ႔ … စိတ္က ထလာသည္ …
“ဟာ … ဟင့္”
က်င္ကနဲ … က်င္ကနဲ ျဖစ္ျဖစ္သြားၿပီး … စိတ္က ျပန္ထလာသည္ … လင္းလင္း … ဒူးေလးေတြ ယိုင္လာသည္ … စိတ္ကို အႏုိင္ႏုိင္ထိန္းၿပီး … အိပ္ယာဆီျပန္လာမိသည္ … မ်က္စိထဲက … ေက်ာ့္မ်က္ႏွာေလးကို မထြက္ … ဒီအိပ္ယာေလးေပၚမွာ … လင္းလင္း ပန္းေလးကုိ … ေက်ာ့္ဟာနဲ႔ ေထာက္သြားတာ … ျပန္ျမင္လာသည္ … ဟင္း … ဘာလို႔မ်ား … တဆံုးမသြင္းတာလဲ ေက်ာ္ရယ္ … ဒီလို ဆန္႔တငင္လုပ္သြားေတာ့ … လင္းလင္း အိပ္လို႔မရၿပီ … လင္းလင္းစဥ္းစားေနသည္ … ေက်ာ့္ ထိပ္ဖူးက ေသးေသးေလးမဟုတ္ … ေဂၚလီလံုးလို … ေဖာင္းကားေနသည္ … ဒါႀကီးသာ လင္းလင္းဟာထဲ ၀င္လာရင္ ဆန္႔ပါ့မလား … အို … မသိပါဘူး … တလိပ္လိပ္ ဖီလင္ကတက္လာေတာ့ … လက္က ေပါင္ၾကားထဲ ျပန္ေရာက္သြားသည္ … အေစ့ေလးက ေထာင္ေနဆဲ … ေက်ာ္ လင္းလင္းႏို႔စို႔သြားတာကိုလည္း … တေရးေရး ျပန္ျမင္လာသည္ … ပက္လက္ကေလး လုပ္ရတာ အားမရ … ကိုယ္လံုးက်စ္က်စ္ေလးကို ညာဘက္ေစာင္းၿပီး …. ဖက္ေခါင္းအံုးေလးေပၚ ေဘးတစ္ေစာင္းခြလိုက္သည္ … ဖက္ေခါင္းအံုးကို … ေက်ာ္မ်ား … ထင္ေနလားမသိ … လံုးက်စ္ေနတဲ့ တင္သားႏွစ္ခုက ဒီလိုမ်ိဳး ဖက္ေခါင္းအံုးကို ခြထားေတာ့မွ … ႏွစ္ခုက သိသိသာသာ ကြဲကာ ေဖာင္းမို႔ေနသည္ … ေျဖာင့္တန္းေနတဲ့ ေပါင္ေလးက … ဖက္လံုးကို တအားဖိထားသည္ … ညာဘက္လက္ ဖက္ေခါင္းအံုးေအာက္မွေန၍ ပိုက္ၿပီး ဖက္ထားသည္ ... ဘယ္ဘက္လက္ေတာ့ … ပန္းေလးကို ပြတ္သပ္ေနဆဲ … ဒီလို ေဘးတစ္ေစာင္း ေျပာင္းလိုက္ေတာ့ … ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္ခုက ပိုၿပီး ကပ္သြားသည္ … ၾကပ္သြားသည္ … လက္က မရမက အေစ့ေလးကို လိုက္စမ္းေနသည္ … ေပါင္ႏွစ္ကို ေဘးတစ္ေစာင္းနဲ႔ အစြမ္းကုန္ ၿဖဲလိုက္ေတာ့ … ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္ခုၾကားက အတြင္းသားႏုႏုေလး ေပၚလာသည္ … ပန္းေရာင္ေလး … လင္းလင္းရဲ႕ … ဘ၀ေပး ကုသိုလ္ကား .. ေကာင္းလွသည္ … တခ်ိဳ႕မိန္းကေလးေတြက ႐ုပ္ေလးက ျဖဴစြတ္၀င္းပေနေပမယ့္ … ဒီေနရာေလးက မဲေနတတ္သည္ … လင္းလင္းဟာက မမဲ … ျဖဴ၀င္းေနသည္ … အတြင္းသားႏုႏုေလးက … ေနမထိ ေလမထိ … ဘယ္ေယာက်္ားေလးႏွင့္မွ မဆက္ဆံဖူးေသာ အပ်ိဳပစၥည္းစစ္စစ္ ... ပန္းႏုေရာင္ေလး ... အသက္သာ ၂၈ ေက်ာ္လာသည္ ... အတြင္းသားေလးေတြက ... ၁၆ ႏွစ္ အပ်ိဳျဖန္းေလးအတိုင္း ႏုဖတ္ေနသည္ … အေစ့ေလးကိုသာ သဲသဲမဲမဲပြတ္ရင္း … ေက်ာ့္ကို တမ္းတမ္းတတ ေရရြတ္ေနသည္ … ဖက္လံုးေအာက္က ညာဘက္လက္က ဖက္လံုးေလးကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ထားသည္ … အားႏွင့္ ဆုပ္ကိုင္ထားသျဖင့္ … ျဖဴ၀င္းေနတဲ့ လက္ေလးရဲ႕ လက္ဆစ္နီနီရဲရဲေလးေတြေတာင္ ေပၚေနသည္ … ဖီလင္ကတက္လြန္းသျဖင့္ … တင္သားေတြက ေကာ့ေကာ့ေပးေနမိသည္ … လင္းလင္း စိတ္ကူးထဲမွာေတာ့ … ေက်ာ္က သူ႔အေစ့ေလးကို ပြတ္သပ္ေနသည္ … လင္းလင္း မခံႏိုင္ …
“ဟင့္ … ေက်ာ္ရယ္”
“ဟာ … ေကာင္းတယ္ … အရမ္းေကာင္းတယ္ကြာ”
“ဟာ … ဟင့္ … ရွီး”
ပိုၾကမ္းလာသည္ … ကာမအရသာဆိုတာ … အစ လုပ္မိရင္ ရပ္ဖို႔ကား ခက္သည္ … ဒီအရသာကို သိသည္ … တစ္ကိုယ္လံုးမွာ ရွိတဲ့ … ေသြးေၾကာေလးေတြထဲမွာ … ပ႐ြက္စိပ္ေထာင္ေသာင္းမ်ားစြာ ေလွ်ာက္သြားေနသလို … ႐ြစိ႐ြစိျဖစ္လာသည္ … ရင္ခုန္သံေတြကား အက်ယ္ဆံုး ျမည္ဟည္းေနသည္ … အေၾကာေလးေတြ တံု႔ဆိုင္းသြားသည္ …
အာ႐ံုထဲမွာ တစ္ခုထဲရွိသည္ … ခႏၶာကိုယ္ထဲက ရမက္ရည္ေတြ ထြက္ဖို႔ … ဒါထြက္သြားလွ်င္ … လင္းလင္း နတ္ျပည္ေရာက္ၿပီ … ပန္းကေလးကား … ၀တ္ရည္ေတြ ထြက္ဖို႔ အစြမ္းကုန္ ရႈံ႕ပစ္လိုက္သည္ …
“အ ဟာ”
တစ္ကိုယ္လံုးမွာ ရွိတဲ့အေၾကာေတြ တံု႔ဆြဲသြားၿပီး … ဆစ္ကနဲ ျဖစ္သြားသည္ … ၁ ခါ … ၂ ခါ … ၃ ခါ … ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ပန္းထုတ္ပစ္လုိက္သည္ … အရသာ … ဒီေလာကမွာ အထူးဆန္းဆံုး အရသာ … ေမ့ေဖ်ာက္လို႔ မရ … တမ္းတမ္းတတ ျဖစ္ေစရမည့္ အရသာ … လင္းလင္း သိသြားၿပီ … လင္းလင္း ၿငိမ္သြားသည္ … ရင္ခုန္သံေတြကေတာ့ တဒိန္းဒိန္းျဖစ္ဆဲ … လူ႔ေလာကရဲ႕ တျခားေနရာကို ေရာက္သြားသလို … ၿငိမ့္ၿငိမ့္ေလး … လင္းလင္း ပန္းေလးထဲက … လက္က်န္ အရည္ေလးေတြကေတာ့ တအိအိနဲ႔ ထြက္ေနဆဲ … ခႏၶာကိုယ္မွာ အင္အားမရွိေတာ့ … လင္းလင္း မ်က္စိမွိတ္ၿပီး … ဆက္မွိန္းေနဆဲ … ဒီလိုနဲ႔ … ဒီလိုနဲ႔ … လင္းလင္း အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္ … အိမ္မက္ထဲမွာ ေက်ာ္က ဆက္ေသာင္းက်န္းေနဆဲ … ေတာ္ေတာ္ဆိုးပါလား … ေက်ာ္ရယ္ …
တီ … တီ … တီ …
မနက္ ၆း၃၀ … ဖုန္းက ႏႈိးသံေလးေၾကာင့္ ဆတ္ကနဲ … လင္းလင္း ႏိုးလာသည္ …တျခားေန႔ေတြဆို … ႏိႈးစက္သံကို ပိတ္ၿပီး ျပန္အိပ္ေနက် … ဒီေန႔ေတာ့ ေက်ာ္လာမည္တဲ့ … ခ်စ္သူအသစ္စက္စက္ေလးနဲ႔ မနက္စာအတူတူစားရအံုးမည္ … မ်က္ႏွာလွလွေလးကို ေသခ်ာသစ္ၿပီး သြားတုိက္လိုက္သည္ … ေရပန္းကို အကုန္ဖြင့္ၿပီး … ဆပ္ျပာရည္ကို ပိုထည့္ကာ တစ္ကိုယ္လံုးကို ဆပ္ျပာတုိက္လုိက္သည္ … မေန႔ကထက္ လင္းလင္း ကိုယ္ေလးက ပိုေမႊးေနသည္ … တစ္ကိုယ္လံုးကို မ်က္ႏွာသုတ္ပ၀ါနဲ႔ ေသခ်ာသုတ္လိုက္သည္ … လင္းလင္း ရင္သားကို ပိုၿပီးပံုေပၚေစေသာ ဘရာစီယာကို ေရြးၿပီး ဗီဒိုထဲမွ ထုတ္လိုက္သည္ … ဘယာစီယာကို ခါးေနာက္ကုိ ေျပာင္းျပန္ပတ္လိုက္သည္ … အေရွ႕ေတြ ခ်ိတ္ကို ေသခ်ာခ်ိတ္သည္ … ၀င္းမို႔ေနေသာ ရင္ႏွစ္မႊာက … ေလထဲမွာ မို႔မို႔ေလး ေဖာင္းေနသည္ … ဘယာစီယာကို ေရွ႕ဆြဲလွည့္လိုက္သည္ … ဘယာစီယာက ရင္ႏွစ္မႊာကို အုပ္မိေအာင္ နည္းနည္းအေပၚကို တင္လိုက္သည္ … ႀကိဳးၾကားထဲကုိ လက္လွ်ိဳၿပီး ႀကိဳးကို … ပခံုးေပၚတင္လိုက္သည္ … ပန္းေရာင္ ဘရာစီယာက … လင္းလင္းရဲ႕အလွတရားကို ပိုၾကြေစသည္ … ပိုၿပီးေဖာင္းမို႔ေစသည္ … လင္းလင္းရင္ႏွစ္မႊာကား … ဘရာစီယာေအာက္မွာ ႐ုန္းထေနသည္ … တင္းတင္းေလး … လွမွလွ … ရင္ႏွစ္မႊာၾကားကို … လင္းလင္း ေရေမႊးဆြတ္လိုက္သည္ … ဘရာစီယာ ၿပီးေတာ့ ပင္တီ … မိန္းမ အ၀တ္ေတြက ရႈပ္ကို ရႈပ္ပါတယ္ … ပင္တီေလးကိုလည္း နည္းနည္းက်ပ္တဲ့ အထည္ကို ေရြးလိုက္မိသည္ … အေရာင္က ပန္းေရာင္ … ေျခေထာက္လွလွေလးကို ေျမွာက္ၿပီး စြပ္လိုက္သည္ … ပင္တီေလးက … ေျဖာင့္တန္းေနတဲ့ ေပါင္တံအတိုင္း … အေပၚကိုတက္လာသည္ … လင္းလင္းရဲ႕ ေဖာင္းၾကြေနတဲ့ ပန္းေလးကို ပင္တီေလးက အုပ္ပစ္လိုက္သည္ … တင္းၿပီးကားစြံ႔ေနတဲ့ တင္ေတြက ပင္တီ အၾကပ္၀တ္လိုက္ေတာ့ ေကာက္ညွင္းထုပ္လုိ ျဖစ္သြားသည္ … တင္းတင္းေလး … ထံုးစံအတိုင္း … ႐ံုးတက္ အက်ီ ၤအစိမ္းႏုေရာင္ေလး ၀တ္လိုက္သည္ … ၾကယ္သီးတပ္သည္ … စကဒ္ကိုလည္း ေသခ်ာ၀တ္သည္ … မွန္ေရွ႕မွာ ကိုယ္ကို တပတ္လွည့္ၾကည့္သည္ … ဟိုဆြဲ … ဒီဆန္႔နဲ႔ … သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ျပင္လိုက္သည္ … ေရေမႊးဆြတ္သည္ …
ဘာလို႔ အတြင္းခံအ၀တ္ေတြက အစ … လင္းလင္း ေသခ်ာ ေရြးခ်ယ္ေနတာလဲ … လင္းလင္း မသိစိတ္ထဲမွာ … ေက်ာ့္ကို ဆြဲေဆာင္ခ်င္ေနသည္ … ေက်ာ့္အေတြးေတြ … အာ႐ံုေတြ အားလံုး လင္းလင္းပဲ ျဖစ္ခ်င္သည္ … ဒါကို အျပစ္ေျပာမရ … ကိုယ္ခ်စ္တဲ့လူက ကိုယ့္ကိုပဲ သည္းသည္းလႈပ္ျဖစ္ေနတာ ျမင္ခ်င္သည္ … ကိုယ့္ကိုပဲ ဂ႐ုစိုက္ေစခ်င္သည္ … မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ... အတၱ ... မ်က္ႏွာလွလွေလးကို ေသေသခ်ာခ်ာေလး ခ်ယ္သလိုက္သည္ ... အရင္က ခရမ္သာ လိမ္းေနက် ... ဒီေန႔ေတာ့ ... မိတ္ကပ္ ပါးပါးေလး လိမ္းလိုက္သည္ ... ၀င္းမြတ္ေနတဲ့ မ်က္ႏွာေလးက ... ျမင္သူကို ေငးသြားေစသည္ ... ႏႈတ္ခမ္းပါးပါးေလးကို အနီေရာင္ႏႈတ္ခမ္းနီေလး ... ဆိုးေပးလိုက္သည္ ... ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္ခုကို ဖိကပ္ၿပီး ... ညွိလိုက္သည္ ... ခ်စ္စရာႏႈတ္ခမ္းေလးက ... ပါးလ်ျခင္း ... ျပတ္သားျခင္း ... အထက္တန္းက်ျခင္းကို ေဖာ္ျပေနသည္ ... ေက်ာ္ သာ ေတြ႔လွ်င္ ... ဖက္နမ္းပစ္လိုက္မည္ကား အမွန္ ... စိတ္ႀကိဳက္အလွျပင္ၿပီးေနာက္ မီးဖိုေခ်ာင္ သြားၿပီး ...
“မိႏွင္း ... ၾကက္ဥ ႏွစ္လံုးေၾကာ္ထားေနာ္ ... မၾကက္တၾကက္ေလးေနာ္”
“ဟုတ္ကဲ့ ... မမ”
သူလာလွ်င္ ေပါင္မုန္႔ႏွင့္ ၾကက္ဥေၾကာ္ စားရေအာင္လို႔ပါ ...

တီ … ေတာင္ …
မမ တံခါးဖြင့္လိုက္ေတာ့ …
ေက်ာ္ …
“ဟယ္”
အံ့ၾသသြားေပမယ့္ … ေက်နပ္သြားသည္ … ေန႔တစ္ေန႔ရဲ႕ အစမွာ ကိုယ္ခ်စ္ရတဲ့လူကို ေတြ႔လိုက္ရေတာ့ … လင္းလင္းေပ်ာ္သြားသည္ …
“ဂြတ္ေမာနင္း … မ”
“ဂြတ္ေမာနင္း … ေက်ာ္ … လာေလ အထဲကို ၀င္ခဲ့”
ေက်ာ္ ... အိမ္ထဲ၀င္လာသည္ ... လင္းလင္း တံခါးကုိ ျပန္ပိတ္လိုက္သည္ ...
“မုန္႔စားၿပီးသြားၿပီလား”
“ဘယ္စားရအံုးမလဲ … မကိုေတြ႔ခ်င္လြန္းလို႔ အေစာႀကီးထလာတာ … မ ေကာ စားၿပီးၿပီလား”
“ဟင့္အင္း”
ဘယ္စားရအံုးမလဲ … အိပ္ယာထ ေနာက္က်ေနတာကိုး … ညက ေက်ာ့္အေၾကာင္းေတြးၿပီး ဖီလင္တက္ေနတာ … ေကာင္ဆိုးေလး ေသာင္းက်န္းသြားေတာ့ … လင္းလင္းခမ်ာ … ေျဗာင္းဆန္ၿပီး က်န္ခဲ့တာကိုး … ေနာက္ဆံုး အားကုန္သြားမွ … အိပ္ေပ်ာ္သြားတာ … လင္းလင္း ျပန္ေတြးၿပီး ရွက္ေသြးျဖာသြားသည္ …
“မကို … တိုးတုိးေလး ေျပာစရာရွိတယ္”
“ေက်ာ္ … ဘာေျပာမလို႔တုန္း”
ေက်ာ္က လက္ႏွစ္ဖက္ကို ကေတာ့ပံုမ်ိဳးလုပ္ကာ … တိုးတိုးေလး ေျပာမယ့္ဟန္ျပင္သည္ … လင္းလင္းမ်က္ႏွာေလး … ေက်ာ့္ အနားကပ္သြားသည္ …
“ရႊတ္”
လင္းလင္း … ခံလိုက္ရသည္ … ေက်ာ္ လူလည္က်သည္ … လင္းလင္းကို ညာတာပါေတးႏွင့္ ခိုးနမ္းသည္ … လင္းလင္း သိလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ ေနာက္က်သြားသည္ … ေက်ာ္ … လင္းလင္း ပါးျပင္မွာ … အခ်စ္တံဆိပ္ ခပ္ႏွိပ္ပစ္လိုက္သည္ …
“ဟာ … လူဆိုး”
လင္းလင္းမ်က္ႏွာေလး … နီသြားသည္ … ရွက္သြားသည္ … ဒါေပမယ့္ ေက်နပ္ပါသည္ … ၾကည္ႏူးမိပါသည္ …“ေက်ာ္ ... မေကာင္ဘူးကြာ”
ေက်ာ့္ရင္ဘတ္ကို လက္သီးႏုႏုေလးနဲ႔ တစ္ခ်က္လွမ္းထုလိုက္သည္ ... ေက်ာ္ ရီေနသည္ ... ဒီေန႔ မ ... သိပ္လွသည္ ... မေန႔ထက္ မ ... ပိုလွသည္ ... ရွက္ေသြးျဖန္းၿပီး ... ကိုယ္ကို ခ်ာကနဲ လွည့္ကာ ... ထမင္းစားခန္းကို ေလွ်ာက္သြားသည္ ...
“လာ ... မုန္႔သြားစားရေအာင္”
ေက်ာ္ ေနာက္က လိုက္သြားသည္ ... လင္းလင္း မွားျပန္ၿပီ ... ေက်ာ္ ... ေက်ာ္ ... လင္းလင္းရဲ႕ တင္သားက်စ္က်စ္ေလးေတြ ... ဘယ္လို လႈပ္သြားတယ္ဆိုတာ ... အေသးစိတ္မွတ္တမ္းတင္ေနမိသည္ ... မ လမ္းေလွ်က္တာ အရမ္းမိုက္သည္ ... ေမာ္ဒယ္ေတြလို ... မ်ဥ္းတစ္ေၾကာင္းထဲေပၚတြင္ ေလွ်ာက္ျခင္းျဖစ္သည္ ... ေျဖာင့္တန္းတဲ့ ေပါင္တံေတြကို တင္းေနတဲ့ စကဒ္ေအာက္မွာ အထင္းသား ... သြယ္လ်တဲ့ ေျခသလံုးသားေလးက ... ဆင္စြယ္တစ္ေခ်ာင္းလို ... ျဖဴ၀င္းေနသည္ ... ဟင္း ... ကိုက္စားပစ္လိုက္ခ်င္သည္ ... မ ရဲ႕ ၀ိုင္းစက္ေနတဲ့ တင္သားေတြက က်စ္လစ္ေနသည္ ... တင္ေတြက မရမ္းခါ ... ၿငိမ့္ၿငိမ့္ေလး ... လႈပ္သည္ဆုိရံုေလး လႈပ္သည္ ... မ ရယ္ ... မ တစ္ကိုယ္လံုးကို အနမ္းမိုးရြာခ်ပစ္လိုက္ခ်င္သည္ ... မ အလွကား ... ယဥ္ယဥ္ေလးနဲ႔ ေသြးဆူေစသည္ ... မ ေနာက္ကေန ေပြ႔ၿပီး ဖက္ထားခ်င္သည္ ... ဧည့္ခန္းႏွင့္ ထမင္းစားခန္းက ေျခလွမ္းႏွစ္ဆယ္ေလာက္သာ ရွိသည္ ... ေက်ာ္ မေက်နပ္ ... အလွမ္း ၁၀၀ ေလာက္ ျဖစ္ေစခ်င္သည္ ... ဒါမွ မရဲ႕ ေနာက္ပိုင္းအလွကို တ၀ႀကီး ၾကည့္လို႔ရမွာ ...

လင္းလင္း ရင္ထဲမွာ ေပ်ာ္ေနသည္ ... ေက်ာ္ကို ထမင္းစားခန္းထဲ ေခၚကာ ... မနက္စာ အတူတူစားမည္ ...
ထိုင္ခံုကို ေနာက္သို႔ ဆြဲေပးၿပီး
“ဒီမွာထုိင္ ... ေက်ာ္”
ေပါင္မုန္႔ႏွစ္ခုၾကားကို ၾကက္ဥေၾကာ္ေလး ထည့္ေပးၿပီး ... ေက်ာ့္ အေရွ႕ကို ခ်ေပးလိုက္သည္ ... ယိုဘူးကို ဖြင့္ၿပီး ... ေပါင္မုန္႔ေပၚမွာ ေသခ်ာ သုတ္ေပးလိုက္သည္ ...
“စားေနာ္ ... ေက်ာ္”
“မ ေရာ ... မစားဘူးလား”
“စားမွာေပါ့ ... ေက်ာ္ ရဲ႕”
ေကာ္ဖီေလးကို ေမႊေပးၿပီး ... ေက်ာ့္ အနားကို တိုးေပးလိုက္သည္ ...
“ေက်ာ္ ... ေဖ်ာ္တာေလာက္ေတာ့ ေကာင္းမွာ မဟုတ္ဘူးေနာ္”
“ေကာင္းပါတယ္ မ ရဲ႕ ... ဒီေလာက္လည္း မဟုတ္ပါဘူး”
မနက္ခင္းမွာ ခ်စ္ျခင္း ... ၾကင္နာျခင္းေတြနဲ႕ ... ခ်စ္သူႏွစ္ဦး ၾကည္ႏူးေနသည္ ... တီတီတာတာ ေျပာၾကသည္ ... မ်က္၀န္းေတြက ... တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ မခြာ ... တစ္ခ်ိန္လံုး ျပံဳးေနသည္ ... ေအာ္ ... ခ်စ္စ ခင္စ ၾကင္နာစ ဆိုေတာ့ ... အားလံုး စားၿပီးသြားေတာ့ အလုပ္သြားဖို႔ နည္းနည္း ေစာေနေသးသည္ ...
ေက်ာ္က ...
“မ ... သြားဖို႔ ေစာပါေသးတယ္ ... Laptop ကို ဆက္လုပ္ရမလား”
ေက်ာ္ ဥာဏ္ဆင္တာလား ... ရိုးရိုးသားသားလား ... လင္းလင္း ေက်ာ့္မ်က္ႏွာေလးကို အကဲခတ္လိုက္ေတာ့ ... သေဘာရုိးနဲ႔ ေျပာတာထင္ပါရဲ႕ ... ေတာ္ၾကာ ... မေန႔ကလို ျဖစ္ၿပီး ... ဒီေန႔ အလုပ္သြားႏိုင္မည္ မထင္ ... ရွက္ေသြးျဖာသြားသည္ ... မေန႔က အေၾကာင္း ျပန္ေတြးတိုင္း ဘာလို႔ ရွက္ေနမိသည္ မသိ ...
“လာ ... လိုက္ခဲ့”
အခန္းထဲ ေရာက္ေတာ့ ... ေက်ာ္က စားပြဲမွာ ထုိင္ၿပီး Laptop ကို ဖြင့္လိုက္သည္ ... လင္းလင္း အကဲခတ္ေနဆဲ ... သန္႔ရွင္းေရးလုပ္ေနသလိုလို ... အလုပ္သြားဖို႔ ဟိုုဟာထည့္ ဒီဟာထည့္ လုပ္ေနသလို ... ေက်ာ့္ကို ေခ်ာင္းေနသည္ ... လင္းလင္း ... အမွန္အတိုင္း ေျပာလွ်င္ ေက်ာ့္ကို ေၾကာက္သည္ ... ခ်စ္တာက ခ်စ္သည္ ... ေယာက်္ားဟာ ... ေယာက်္ားပဲ ... အခြင့္အေရးေပးလာလွ်င္ ယူမွာပဲ ... ပလူးပလဲေနလွ်င္ ... ေက်ာ္ ... လင္းလင္းကို အထင္ေသးလိမ့္မည္ ... အခုေတာ့ ေက်ာ္က ရိုးပါသည္ ... သူ႔ Laptop ကိုပဲ ျပင္ေနသည္ ... စိတ္ခ်သြားလို႔လား မသိ ... ျပတင္းေပါက္ေလးက ... လိုက္ကာေလးကို ဟရင္း အျပင္ဘက္ကို ၾကည့္ေနသည္ ... ဒီေန႔ မိုးမရြာ ... မနက္ မရြာလွ်င္ ညေနက်ေတာ့ ရြာလိမ့္မည္ ထင္ပါသည္ ...
“မ”
အနားကေန ေက်ာ္ ရဲ႕ ေခၚသံေၾကာင့္ လင္းလင္းလန္႔သြားသည္ ... ေက်ာ္ ... အေနာက္မွာ ရပ္ေနသည္ ... လင္းလင္းက ကိုယ္ကို လွည့္လိုက္ေတာ့ ... ေက်ာ့္ရင္ခြင္ထဲကို တန္းေရာက္သြားသည္ ... ဟင္း ... ေရွာင္ပါတယ္ဆိုမွ ... တည့္တည့္လာတိုးေနသည္ ... ေက်ာ္က တင္းတင္းေလး ဖက္လိုက္သည္ ... လင္းလင္း နဖူးေလးကို အျမန္နမ္းလိုက္သည္ ...
“ရႊတ္”
“ဟာ”
ညာဘက္ပါးကို နမ္းဖို႔ျပင္သည္ ...
“လူဆိုး”
“ရႊတ္”
“ေတာ္ပါေတာ့”
မရ ... ေက်ာ္ ... ဘယ္ဘက္ပါးကို ထပ္နမ္းသည္ ... လင္းလင္း ရုန္းသည္ ... မရ ... ရုန္းတယ္ ဆိုရံုေလး ရုန္းတာကိုး ... ေက်ာ့္ လက္က မလြတ္ ...
“ရႊတ္”
“ဟင့္ ... ေတာ္ၿပီကြာ”
ေက်ာ္ ... မ ... ႏႈတ္ခမ္းေလးကို နမ္းခ်င္သည္ ... ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း နီးေအာင္ ကပ္လုိက္ေတာ့ ... လင္းလင္ ရုန္းေတာ့သည္ ... မရ … ေက်ာ္ … လင္းလင္း ခါးက်င္က်င္ေလးကို အတင္းဖက္ထားသည္ … မ်က္ႏွာေလးကို လႊဲဖို႔ ႀကိဳးစားေပမယ့္ … တစကၠန္႔ေလာက္ ေနာက္သြားသည္ ... ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္ခု ဂေဟဆက္သြားသည္ … လင္းလင္း ႐ုန္းဖို႔ ေမ့သြားသည္ … မ ႏႈတ္ခမ္းေလး ႏူးညံ့သည္ … ႏႈတ္ခမ္းနီလွလွေလးရဲ႕ ရန႔ံေလးက သင္းသင္းေလး ေမႊးေနသည္ … ခ်ိဳလိုက္တာ … ေျဖးေျဖးေလး စုပ္နမ္းလိုက္ေတာ့ … လင္းလင္း မွင္တက္ေနမိသည္ … ေက်ာ္ ရဲ႕ လွ်ာက လင္းလင္း ပါးစပ္ထဲကို ၀င္လာသည္ … မေနတတ္ … စိတ္ထဲတြင္ ရြံ႕သလိုလို ခံစားရသည္ … ခဏသာ … ငရွဥ့္လိုပဲ လင္းလင္း ပါးစပ္ထဲကို ဟိုဟို ဒီဒီ တိုး၀င္လာသည္ … လင္းလင္း လွ်ာေလးနဲ႔ တားလိုက္မိသည္ … လွ်ာႏွစ္ခု ထိသြားခ်ိန္မွာေတာ့ … လင္းလင္း ေမ်ာသြားသည္ … လင္းလင္း မ်က္စိေလးကို မိွတ္လိုက္သည္ … ေက်ာ့္ လွ်ာေလးကို ျပန္တို႔မိသည္ … ႏွစ္ေယာက္သား ပါးစပ္ထဲတြင္ လွ်ာခ်င္း ခ်စ္တင္းေႏွာေနသည္ … ေက်ာ္ … လင္းလင္း ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေလးကို စုပ္ယူလိုက္သည္ … လင္းလင္း ႏႈတ္ခမ္းေလးက … ဂ်ယ္လီေလးက်ေနသည္ … အိအိေလးနဲ႔ ေက်ာ့္ပါးစပ္ထဲကို ေရာက္လာသည္ … တယုတယနဲ႔ ေက်ာ့္ လွ်ာေလးနဲ႔ ယက္လိုက္သည္ … လင္းလင္း … အလုိက္သင့္ ေက်ာ့္ အေပၚႏႈတ္ခမ္းေလးကို … ဆြဲယူလိုက္သည္ … ေက်ာ့္လိုပဲ … လင္းလင္း လွ်ာေလးနဲ႔ ႏႈတ္ခမ္းထူထူေလးကို … လွ်ာနဲ႔တို႔လိုက္သည္ … သံုးမိနစ္ အနမ္း … ႏွလံုးသားထဲမွာ အခ်စ္ေတြ ေပ်ာ္၀င္သြားသည္ … ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းနမ္းေနတာက ခဏေလးရပ္သြားသည္ … လင္းလင္း … ေက်ာ့္ကို တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္သည္ … ေက်ာ္ သိသည္ … သို႔ေသာ္ ဘာမွန္းမသိ … လင္းလင္း ခါးေလးကို တင္းကနဲ ဖက္ပစ္လိုက္ျပန္သည္ … လင္းလင္းလက္ႏွစ္ဖက္က … ေက်ာ့္ ကို ဖက္လုိက္သည္ … ခႏၶာကိုယ္ႏွစ္ခု ပူးကပ္သြားသည္ … သို႔ေသာ္ … တစ္ခုခု ခံေနသည္ … အတင္းဖိကပ္ပစ္လိုက္သည္ … ၾကားကခံေနေသာ … လင္းလင္း ရင္ထြားထြားကား … ေက်ာ့္ ရင္ဘတ္ႏွင့္ ကပ္သြားသည္ … ျပားကပ္သြားသည္ … ေက်ာ့္ … လက္ေတြက ဒီအတိုင္းမေန … လင္းလင္းခါးကို ဖက္ထားရာကေန ေအာက္ကို ေလ်ာက်လာသည္ … လံုးက်စ္တဲ့ တင္သားေတြကို အုပ္ကိုင္လိုက္သည္ … ေျဖးေျဖးခ်င္း ပြတ္သည္ … ညွစ္သည္ … တင္သားလံုးလံုးေလးက … ေက်ာ့္လက္ထဲမွာ … တင္းေနသည္ … လင္းလင္း ရဲ႕ အေရွ႕က အဖုတ္ေလးကလည္း … ေဖာင္းကားေနသည္ … အတြင္းသားေတြက ေျဖးေျဖးေလး … ညွစ္ေနမိသည္ … ေက်ာ့္ဟာလည္း ေဖာင္းကားလာသည္ … အတြင္းခံထဲမွာ ထၾကြေနသည္ … အတြင္းခံထဲကေန ၿခိမ္းေျခာက္ေနသည္ … အတင္းဖိကပ္ထားေတာ့ … ေက်ာ့္ဟာေလးက ေသြးတိုးေနတာ … လင္းလင္းသိသည္ …. ေက်ာ္ …. ရယ္ …. ေက်ာ့္လက္ေတြက လင္းလင္း တင္သားေပၚမွာ ေဆာ့ကစားေနသည္ … ပြတ္ရင္း ပြတ္ရင္း … အရွိန္က တက္လာသည္ … ေက်ာ္ … မသိမသာနဲ႔ ခုတင္နားကို ေရႊ႕သြားသည္ … လင္းလင္း သတိမထားမိ … အေတြ႔အထိမွာ မိန္းေမာေနဆဲ … ခ်စ္သူႏွစ္ဦး … ခုတင္ေပၚကို မသိမသာ လဲက်သြားသည္ … ေက်ာ္က ေအာက္မွာ … လင္းလင္းက အေပၚမွာ … ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းကား အနမ္းမပ်က္ … ပတ္၀န္းက်င္ကို ေမ့သြားသည္ … ႏွစ္ေယာက္စလံုး … ရင္ထဲမွာ တစ္ခုပဲ သိသည္ … အရမ္းခ်စ္ခ်င္ေနသည္ … ေက်ာ့္လက္က … လင္းလင္း တင္သားမို႔မို႔ကို ဆုတ္နယ္ေနသည္ … တင္ႏွစ္လံုးၾကားက ေနရာေလးကို လက္က မထိတထိ … စမ္းလိုက္သည္ …
“အ … ဟာ”
လင္းလင္း တြန္႔ကနဲ ျဖစ္သြားသည္ … ရန္သူက ေနာက္ေက်ာကေန … ၀င္ခ်လာသည္ … အတြင္းစည္းနဲ႔ နီးကပ္ေနၿပီ … လင္းလင္း ဖင္ေလး … အတင္း ရႈံ႕ပစ္လိုက္သည္ … အေရွ႕က လိွဴဏ္ေခါင္းေလးက … ေပ်ာ္ေနသည္လား မသိ … အရည္ေတြ စိုစြတ္လာသည္ … သဘာ၀က … သူ႔အလိုအေလ်ာက္ … လုပ္ေပးေနသည္ … ပင္တီေလးက … အရည္ေတြေၾကာင့္ စိုရႊဲေနၿပီး … အကြဲေၾကာင္းေလးနဲ႔ တသားထဲ ျဖစ္ေနသည္ … ေက်ာ္ လက္ေတြက ေရွ႕တိုးခ်င္သည္ … သို႔ေသာ္ … တင္းမို႔ေနတဲ့ တင္သားေတြေၾကာင့္ … အတြင္းေနရာကို အလြယ္တကူ စမ္းလို႔မရ … တင္ႏွစ္ခုၾကားမွာ ေပ်ာက္ကြယ္ေနသည္ … ေက်ာ္ … လက္ေတြက ပြတ္သပ္ရင္း … ေပါင္သားေလး တစ္ေလွ်ာက္ ပြတ္သပ္ေနမိသည္ … အစုန္အဆန္ … စကဒ္ရဲ႕ ေအာက္စေလးကို စမ္းမိေတာ့ … အေတြးထဲမွာ လက္ကနဲ … လက္ကနဲ ျဖတ္ကနဲ မသိမသာ ဆြဲတင္လိုက္သည္ … လင္းလင္း မသိေသး … ေက်ာ္ရဲ႕ ေရွ႕ကဟာက … ေဖာင္းကားေနသည္ … လင္းလင္း အေရွ႕ကေတာင္ကုန္းေလးကို ေထာက္ထားသည္ … ခံစားခ်က္ကား … ဘာကိုမွ ဂ႐ုမစိုက္ေတာ့ … လင္းလင္းခမ်ာ … အေရွ႕ေကာ အေနာက္ေကာ … ျခိမ္းေျခာက္ခံေနရသည္ … ေက်ာ္ … လက္ကေလးက … ေပါင္သားေတြကို ပြတ္ေနရင္းက … တင္သားေဖာင္းေဖာင္းေလး ေအာက္နားကို ပြတ္လိုက္သည္ … တေျဖးေျဖးနဲ႔ … အတြင္းပိုင္းကိုေရာက္လာသည္ … ေျဖးေျဖးေလး … ရန္သူ႔စခန္းကို တိတ္တိတ္ေလး … ၀င္စီးမည့္ ပံုစံ … အကြဲေၾကာင္းေလးနားကို လက္က ေရာက္သြားသည္ … ပင္တီေလးက … အရည္ေတြ စိုရႊဲေနသည္ … ဒါ ျပႆနာ မဟုတ္ ... ပိုေတာင္ေကာင္းေသးသည္ ... အရည္ေလးေတြက … ေခ်ာက်ိေခ်ာက်ိနဲ႔ ပိုၿပီး ပြတ္လို႔ေကာင္းသည္ … အကြဲေၾကာင္း နဲ႔ လက္ၾကားမွာ ပင္တီေလးသာ ခံေနသည္ … ေနာက္ကေန … လက္နဲ႔ … လင္းလင္း အကြဲေၾကာင္းကို ေထာက္ထားေတာ့ … လင္းလင္း ႐ူးၿပီ … ရန္သူ …
“ဟာ”
အသိေပးသံက ဆူညံသြားသည္ … အရည္ေတြက အတင္း လိွမ့္ထြက္လာသည္ … ေက်ာ္ ပင္တီေလးေပၚကေန အကြဲေၾကာင္းေလးကို မွန္းၿပီး ပြတ္ေပးေနသည္ … ဒီေနရာက အေရးႀကီးသည္ … ထိတာနဲ႔ … ရင္ထဲမွာ ဟုန္းခနဲ မီးေတာက္သြားသည္ … မခံႏုိင္ … ျဖစ္မွာေပါ့ … လူးလူးလိမ့္လိမ့္ေလး ျဖစ္သြားေတာ့ … လင္းလင္း ရင္ႏွစ္မႊာက အေပၚကေန … ပြတ္ဆြဲသလို ျဖစ္သြားသည္ … ေက်ာ္ လက္တစ္ဖက္က ခါးေလးကို တင္းတင္းေလး … ဖက္ပစ္လုိက္သည္ … ဒီအခ်ိန္မွာ လက္လြတ္မခံႏုိင္ … ခါးလည္က ျဖတ္ၿပီး ဖက္ထားေတာ့ … လင္းလင္း ႐ုန္းေသာ္လည္း မရ … ခက္ေနတာက အကြဲေၾကာင္းေလးက … သမန္းျမက္ရွသေလာက္ပဲ ဟေနသည္ … အပ်ိဳကိုး … ေနာက္ … ဒီလိုအထိအေတြ႔မ်ိဳး ႀကံဳရေတာ့ … လင္းလင္း … ပန္းေလးကို အတင္းရႈံ႕ထားသည္ … မလြယ္ … ေက်ာ္ စိတ္မေလ်ာ့ပါ … ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းကို ေသခ်ာနမ္းေနရင္း … ေအာက္ကလည္း ပြတ္ေပးေနမိသည္ … လင္းလင္းက လူသား … အထိအေတြ႔ကို မခံႏုိင္ … အပ်ိဳဆိုေတာ့ ပိုဆိုးသည္ … တစ္ခါမွ ေယာက်္ားတစ္ေယာက္က ဒီလိုမ်ိဳး ပြတ္ေပးတာမခံဘူး … ေက်ာ့္ ႏႈတ္ခမ္းကို မြတ္သိပ္စြာ … စုပ္နမ္းပစ္လိုက္သည္ … ခုနက ႐ုန္းလိုက္ေတာ့ … လင္းလင္း ခႏၶာကိုယ္ေလးက အေပၚကို အနည္းငယ္ တက္လာသည္ … ေက်ာ္ ေသခ်ာစမ္းလို႔ ရသြားသည္ … အတြင္းကို လက္လွမ္းမွီသြားသည္ … ေက်ာ္ … စမ္းရင္း စမ္းရင္း … အကြဲေၾကာင္းေလး … တစ္ေလွ်က္ကို စုန္ကာ ဆန္ကာ ပြတ္ေနသည္ … လင္းလင္း အေတြးေတြက နတ္ျပည္ေက်ာ္ကာ ဟိုးကမာၻ႔အျပင္ဘက္ကို ေရာက္ေနၿပီ … အကြဲေၾကာင္းေလး ေအာက္ဆံုးက အေစ့ေလးလားမသိ … ပြတ္ပစ္လိုက္သည္ …
“ဟာ … ဟင့္”
“မလုပ္ပါနဲ႔ဆုိကြာ”
လင္းလင္း ပါးစပ္က … မုသာ၀ါဒေလး ထြက္သြားသည္ … စိတ္ထဲမွာေတာ့ … ပြတ္စမ္းပါ ေက်ာ္ရယ္ … အရည္ေတြ ထြက္တဲ့အထိ ပြတ္ေပးေစခ်င္သည္ … ေက်ာ္ကလည္း … ဂ႐ုတစိုက္ပြတ္ေနဆဲ …လင္းလင္း တစ္ကိုယ္လံုး … တီေကာင္ ဆားပက္ခံရသလို … တြန္႔လိမ္ေနသည္ … ခံစားခ်က္ကား တရိပ္ရိပ္နဲ႔ အျမင့္ဆံုး ေရာက္သြားသည္ … လင္းလင္း … ေက်ာ့္ကို အတင္းဖက္ထားသည္ … ေက်ာ့္ လက္ေတြက ပိုျမန္လာသည္ …
“ဟာ … ဟင့္”
လင္းလင္း … ဖင္ေလးကို အစြမ္းကုန္ ေနာက္ကို ေကာ့ပစ္လိုက္သည္ … အကြဲေၾကာင္းေလးက ပိုဟလာသည္ … သို႔ေသာ္ … က်ဥ္းက်ဥ္းေလး … ေက်ာ့္ လက္ခလယ္ေတာင္ မ၀င္ … ပိုၿပီး ဖိပြတ္ပစ္လိုက္သည္ … ဖင္ကေလးက … ေလထဲမွာ ပိုၿပီးရမ္းခါေနသည္ … ေက်ာ့္လက္ကလည္း အတင္းလိုက္ပြတ္သည္ …
“အ ဟာ”
“ေက်ာ္ရယ္”
“ေက်ာ့္” ခ်စ္သူ နာမည္ကို အသံေလး ဟစ္ၿပီး ေခၚပစ္လိုက္သည္ …
“ျပြတ္”
အတြင္းကေန … အရည္ေတြ ပန္းထုတ္ပစ္လိုက္သည္ … လက္က ေႏြးကနဲ တစ္ခ်က္ျဖစ္သြားသည္ … အရည္ပူေႏြးေတြက ပင္တီမွာ အုိင္ထြန္းေနသည္ … လင္းလင္း တုန္ရီေနတာကေန … ၿငိမ္သြားသည္ … လင္းလင္း ၿပီးသြားၿပီ … ေက်ာ္ လုပ္ေပးတာ … အရမ္းေကာင္းသည္ … လင္းလင္း ေက်နပ္သြားသည္ … ေက်ာ္ … အရမ္းေတာ္သည္ … လင္းလင္း ရင္ထဲက မီးကို ၿငိမ္းပစ္လိုက္ႏုိင္သည္ … ေအာင္ေက်ာ္ထက္ … မ ရဲ႕ … စကဒ္ကို ခၽြတ္ပစ္ခ်င္ေနသည္ … လင္းလင္းၿပီးသြားေပမယ့္ … ေက်ာ္ က ဘာမွမလုပ္ရေသး … ေက်ာ္ ေသြးဆူေနၿပီ … အရမ္းခ်စ္ရတဲ့ … မ က ေက်ာ့္ကိုယ္ေပၚမွာ လူးလိွမ့္ေနတာ … ေက်ာ္ လည္း လုပ္ခ်င္သည္ … ညာဘက္တင္သားေဘးက … ဇစ္ ကို … လက္က စမ္းမိသည္ … ဆြဲခ်လိုက္သည္ … မရ … လင္းလင္း လက္ကေလးက ဇတ္ကနဲ ေက်ာ့္လက္ကို ဖမ္းကိုင္ထားသည္ …
“အရမ္းခ်စ္တယ္ … မရယ္”
“ခ်စ္ပါတယ္ … ေက်ာ္ရယ္”
“ေက်ာ္ … မ ကို ခ်စ္ခ်င္တယ္ကြာ”
“ဟင္း … ေတာ္ၿပီေနာ္”
“ဟင္း”
ေက်ာ္ … မေက်နပ္ … သူကို႔က်ေတာ့ ၿပီးေအာင္လုပ္ေပးရသည္ … ဒီက တန္းလန္းႀကီး … အတြင္းခံေအာက္မွာ … ညီေလးက ေပါက္ကြဲေတာ့မည္ … တင္းေနတာမွ … ကြဲထြက္ေတာ့မလား ထင္မွတ္ရသည္ …
“ေက်ာ္ … မ ကို ခ်စ္တယ္မလား”
“ခ်စ္တာေပါ့”
“ေက်ာ့္ကို … အေျဖအလြယ္ေလးေပးလိုက္လို႔ … ေက်ာ္က အထင္ေသးတာလား”
“ဟာ … မဟုတ္ဘူးေနာ္ … လံုး၀မဟုတ္ဘူး”
“ဒီအရြယ္ထိ ဘယ္သူ႔ကိုမွ ခ်စ္ခဲ့တာမဟုတ္ဘူးေနာ္ … ေက်ာ္ နဲ႔က်မွ ခ်စ္မိသြားတာ … ေက်ာ္ … မ ကုိ တန္ဖိုးထားရမယ္ေနာ္”
“အင္းပါ”

လင္းလင္း … စကားလံုးေတြနဲ႔ … ပါမစ္ ပိတ္လိုက္သည္ … ခ်ာတိတ္က မလြယ္ … စိတ္မထိန္းႏိုင္ေတာ့ ခရီးဆံုးထိ … ေလွ်ာက္လုပ္ႏုိင္သည္ … လင္းလင္းက မိန္းကေလး … မျဖစ္သင့္တာ မျဖစ္ေအာင္ ထိန္းသိမ္းရမည္ … ေက်ာ့္ကိုေတာ့ သနားသည္ … သူလည္း လုပ္ခ်င္ရွာေပမေပါ့ … ဒါေပမယ့္ … ဒီေလာက္ လိုက္ေလ်ာတာေတာင္ လြန္လွၿပီ … ေက်ာ္နဲ႔ ပလူးပလဲေနတာ …. လင္းလင္း ပန္းေလးကို ပယ္ပယ္နယ္နယ္ ပြတ္တာ … အေတာ့္ကို လြန္ေနၿပီ …

“အလုပ္သြားရေအာင္ေနာ္”
“ဟုတ္ … မ”
“ခဏေလး … မ”
ေက်ာ္ … သူ႔ပါးျပင္ေလးကို လက္ညွိဳးထိုးျပသည္ … လင္းလင္း နမး္လိုက္ပါသည္ …
လင္းလင္း … ပါးေလးကို ျပန္ၿပီး လက္ညွိဳးထိုးျပလိုက္သည္ … ေက်ာ္ … ရီေနသည္ … အျမန္ နမ္းလိုက္သည္ …
“ရႊတ္”
“ကဲ … ေက်နပ္ေတာ့ေနာ္”
“ဟင္း”
လင္းလင္း ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ၀င္သြားၿပီး အရည္ေတြကို ေသခ်ာ ေဆးလိုက္ပါသည္ … ရွက္လိုက္တာ … တစ္သက္လံုး ထိန္းလာသမွ် … သူနဲ႔က်မွ အရည္ေပ်ာ္သြားသည္ … ပလူးပလဲေနမိသည္ … သူ လုပ္သမွ် မျငင္းဆန္ႏုိင္ …လင္းလင္း … ပင္တီေပၚကေန ေရေလာင္းခ်ေနသည္ … မရ … လင္းလင္း ေအာက္က ႏႈတ္ခမ္းသား ႏွစ္ခုက … တင္းၿပီး ေဖာင္းကားေနသည္ … ရွက္စရာႀကီးကြယ္ … ပင္တီေလးေပၚမွာ … အရည္ေတြက ရႊဲေနတာပဲ … ေက်ာ္ … လူဆိုး … လင္းလင္း အကြဲေၾကာင္းအတိုင္း … အစုန္အဆန္ပြတ္ေနလိုက္တာ … လင္းလင္းကလည္း မျငင္းမိ … တကယ္ရွက္ဖုိ႔ေကာင္းသည္ … ဟင္း … အရသာကေတာ့ တစ္သက္မေမ့စရာပဲ … ပင္တီေလးကို အသာခၽြတ္ၿပီး … အကြဲေၾကာင္းအတိုင္း ေရနဲ႔ ပြတ္ေဆးလိုက္ခ်င္သည္ … စကဒ္ကို ေရမစိုေအာင္ … ေသခ်ာ … မ … တင္သည္ … မရ … တင္းၿပီး ကားေနတဲ့ တင္ေတြက ခံေနသည္ … ဇစ္ကို ဆြဲခ်ၿပီး ခၽြတ္လိုက္သည္ … တင္ေတြက ခံေနသည္ … ေတာ္ေတာ္ရႈပ္တဲ့ ဖင္ … အေပၚကုိလွန္ေတာ့လည္း ခံေနသည္ … ေအာက္ကိုခၽြတ္ေတာ့လည္း တစ္ေနသည္ … ကိုယ္ကို ေရွ႕နည္းနည္းကုန္းၿပီး ခၽြတ္ခ်လိုက္သည္ … စကဒ္ေလးက … ကၽြတ္က်သြားသည္ … ေရမစိုေအာင္ ေျခသလံုးေလာက္ ေရာက္သည့္အခ်ိန္တြင္ မယူလိုက္သည္ … ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းကို တစ္ေခ်ာင္းခ်င္း … ပင္တီထဲက ထုတ္လိုက္သည္ … အိုး … လွလိုက္တာ … ျဖဴ၀င္းေနတဲ့ တင္ႏွစ္လံုးက … ကားစြံ႔ကာ ရာ၀င္အိုးပံုစံေလးျဖစ္ေနသည္ … ဒါ့ေၾကာင့္လည္း … ေတြ႔သမွ် ေယာက်္ားေတြက … လင္းလင္း ဖင္ကို ငမ္းၾကျခင္းျဖစ္သည္ … ေပါင္ရင္းကား မတုတ္ … တင္က သပ္သပ္ … ေပါင္က သပ္သပ္ျဖစ္ေနသည္ … ဒီလိုျဖစ္ေအာင္ … လင္းလင္း Gym ေဆာ့ရသည္ … လင္းလင္းက လူတစ္မ်ိဳး … တျခားမိန္းကေလးေတြလို … ေရႊေတြဘာေတြ သိပ္မမက္ … အလွလည္း သိပ္မျပင္ … ခႏၶာကိုယ္အလွကို ေတာ့ မက္သည္ … ၁၇ … ၁၈ ကတည္းက Gym ေဆာ့ေတာ့ … ေဘာ္ဒီက အမိုက္စားျဖစ္ေနသည္ … အစားလည္း ထိန္းတာပါသည္ … အဆီပုိ မရွိတဲ့ … ေျဖာင့္တန္းတဲ့ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ကားလိုက္သည္ … လင္းလင္း အတြင္းပစၥည္းက ေဖာင္းေနသည္ ... ကားေနသည္ ... သို႔ေပမယ့္ ... ၿပဲမေန ... စိေနသည္ ... ေျခႏွစ္ေခ်ာင္း ကားထားတာေတာင္ ... အကြဲေၾကာင္းက သိပ္ဟမလာ ... အရည္ေတြကေတာ့ စိုရႊဲေနဆဲ ... ေရျမန္ျမန္ေဆးလိုက္သည္ … အကြဲေၾကာင္းၾကားထဲက ပန္းႏုေရာင္ အတြင္းသားေလး … ေပၚတယ္ဆို႐ံုေလး ေပၚေနသည္ … အနားတြင္ရွိေသာ မ်က္ႏွာသုတ္ပ၀ါေလးနဲ႔ အျမန္သုတ္လိုက္သည္ … ပင္တီက စိုရႊဲေနသည္ … ဒါကို ျပန္မ၀တ္ခ်င္ … စိုစိစိုစိနဲ႔ … အတြင္းမွာ အနာေတြေပါက္လိမ့္မည္ … အလုပ္မွာက အၾကာႀကီးထိုင္ရမွာ … ဒီလို စိုေနလွ်င္ … ေအာက္ေစာ္နံ႔ ထြက္လာလိမ့္မည္ … တန္းေလးေပၚကို ပင္တီေလး လႊားတင္ထားလိုက္သည္ … စကဒ္ကို ျပန္၀တ္လိုက္သည္ … တစ္ေနသည္ … အေရးထဲ ... ဒင္းက တေမွာင့္ ... ျမန္ျမန္၀တ္ကာ ကပိုကယိုျဖစ္ေနတာကို ျပင္လိုက္သည္ … ဟင္း … ဒီေကာင္ေလးနဲ႔ေတာ့ … ခက္ပါတယ္ … အျပင္ထြက္လာေတာ့ … ေက်ာ္က ျပံဳးစိစိနဲ႔ … မ ကို ၾကည့္ေနသည္ … အနားကို ေရာက္လာေတာ့ …
“ေကာင္းရဲ႕လား … မ”
“ဘာေကာင္းတာလဲ … မသိဘူးသြား”
“မသိဘူးေပါ့”
“ဟာ … ရွက္စရာႀကီးကြာ … ေတာ္ေတာ့”
ေက်ာ္က လင္းလင္း ကို ဖက္ဖို႔ ဟန္ျပင္သည္ …
“ဟင္းေနာ္”
ေက်ာ္ လက္ကေလး … တြန္႔သြားသည္ …
“ေက်ာ္ … လူေတြေရွ႕မွာ ေကာင္းေကာင္းေနေနာ္”
“ဘာျဖစ္လို႔တုံး”
“မကဲရဘူးေနာ္”
“စိတ္ခ် … ေနာက္မွာပဲ ကဲမယ္”
“ဘာ”

ေက်ာ္ ေပ်ာ္ေနသည္ … မ … ေဒါကန္ေနတဲ့ပံုေလးက ခ်စ္စရာ … ေက်ာ္ … ဧည့္ခန္းဘက္ကို ေျပးထြက္လာသည္ … လင္းလင္း … ေဒါပြၿပီး က်န္ခဲ့သည္ … လင္းလင္း တံခါးကို အျမန္ပိတ္ၿပီး … စကဒ္ကို အျမန္ခၽြတ္လိုက္သည္ … ဗိဒိုထဲမွ ပင္တီ အသစ္တစ္ထည္ ထုတ္လိုက္သည္ … မွန္တင္ခံုေပၚက ေပါင္ဒါမႈန္႔ဘူးကို ယူလိုက္သည္ … ေပါင္ဒါမႈန္႔ကို … လက္ထဲနည္းနည္းထည့္ၿပီး … တင္ႏွစ္လံုးကို လူးလိုက္သည္ … လွပါတယ္ဆိုမွ … ေမႊးပါေမႊးေနသည္ … ပင္တီကို ျပန္၀တ္သည္ … ေရေမႊးေလး နည္းနည္း ဆြတ္ လိုက္သည္ … ေအာက္ပိုင္းေလးက ေမႊးရန႔ံေလး သင္းပ်ံ႕ေနသည္ … စိတ္ထဲမွာ ဒီပင္တီက နည္းနည္းၾကပ္တယ္လို႔ ခံစားေနရသည္ … ျဖစ္မွာေပါ့ … ေရွ႕ကဟာက ေဖာင္းေနတာမွ မို႔မို႔ေလး …. ေဖာင္းကားေနတဲ့ ပန္းေလးကို ပင္တီက မနည္းအုပ္ေနရသည္ … စကဒ္ကို အျမန္၀တ္ၿပီး … သပ္သပ္ရပ္ရပ္ျဖစ္ေအာင္ … အက်ီ ၤကို ဆြဲဆန္႔လိုက္သည္ … လင္းလင္း … ျခင္းေတာင္းေလးနဲ႔ … လက္ကိုင္အိတ္ေလးယူၿပီး … အျပင္ထြက္လိုက္သည္ … ေက်ာ္က အိမ္အျပင္ေတာင္ ေရာက္ေနၿပီ …
“မိႏွင္းေရ .. တံခါးလာပိတ္ပါအံုး”
“ဟုတ္ကဲ့ … မမ”
“တံခါးေသခ်ာပိတ္ထားေနာ္ … ေန႔လည္ေလာက္ ေဖေဖတို႔ ျပန္ေရာက္မယ္ သိလား”
“ဟုတ္ကဲ့ … မမ”
မိႏွင္း တံခါးကို ျပန္ပိတ္လိုက္သည္ …
ေအာက္ထပ္ဆင္းေတာ့ ေက်ာ့္က အရင္ဆင္းမိသည္ … ဒီတစ္ခါေတာ့ ေက်ာ္ … လင္းလင္း အလွကို ငမ္းလို႔မရေတာ့ …
“မ … ခဏေလး”
ေက်ာ္ အိတ္ထဲမွ သၾကားလံုးေလး ထုတ္ၿပီး မ ပါးစပ္ထဲကို ထည့္ေပးလိုက္သည္ …
“စားလို႔ေကာင္းလား”
“အင္း”
“ရႊတ္”
ေက်ာ္ … နမး္ျပန္သည္ …
“ဟာ … လူဆိုး”
လင္းလင္း ခံလိုက္ရျပန္သည္ … လင္းလင္း ပါးေလးကို ကိုင္ၿပီး ရွက္ၿပံဳးေလး ၿပံဳးေနသည္ …
“လူႀကီးကို မုန္႔ေကၽြးၿပီး ခိုးနမ္းတယ္ကြာ … ေက်ာ္ … မေကာင္းဘူး”
“ဟား ဟား ဟား”
ခ်စ္သူႏွစ္ဦး ၾကည္ႏူးမိသည္ … ေပ်ာ္ရႊင္မိသည္ … လင္းနဲ႔ ေက်ာ္ … စကားေတြ ေဖာင္ဖြဲ႔ေအာင္ ေျပာၿပီး အလုပ္ကို လမ္းေလွ်ာက္လာၾကသည္ … တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာ … တစ္ေယာက္ၾကည့္ၿပီး … ျပံဳးေနၾကသည္ … ေပ်ာ္ေနၾကသည္ … ပတ္၀န္းက်င္ကို ေမ့ေနသည္ … လမ္းထိပ္က လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာ ေစာင့္ေနက် … ခ်ာတိတ္ကေတာ့ စိတ္ပ်က္သြားသည္ … ဒီေန႔ လင္းလင္း ေဘးမွာ … ခ်ာတိတ္တစ္ေယာက္ … ေပ်ာ္ရႊင္ေနၾကတာမ်ား … မိုးမျမင္ ေလမျမင္ …
“ေတာက္”
လင္းလင္း ၾကားသည္ … သို႔ေပမယ့္ … မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္လိုက္သည္ … သူန႔ဲ ကိုယ္နဲ႔က … ဘာမွ မပတ္သက္ … တကယ္ … ပတ္သက္တဲ့လူက ေဘးမွာ … ေက်ာ့္ ကိုသာခ်စ္သည္ … ေက်ာ့္ ကိုသာ ဂ႐ုစိုက္ရမည္ … သူက လူဆိုး …
တကယ္ဆိုးတဲ့ လူဆိုး …